Kanitha Wichiencharoen
Khunying Kanitha Wichiencharoen (4 de payares de 1920, Bangkok – 13 de mayu de 2002, Bangkok) tamién conocida como Kanitta Wichiencharoen foi una abogada y monxa budista tailandesa. Dedicó la so vida a la defensa de los derechos de les muyeres y l'infancia. En 1990 creó l'Institutu d'Investigación de Xéneru y Desenvolvimientu, en 1998 foi cofundadora de l'Asociación pa la Promoción de la Condición de les Muyeres clave na reconocencia de los derechos básicos de les muyeres tailandeses. Tamién destacó pol so defensa del derechu a la educación de les muyeres y les nueves. Lluchó pa llograr la ordenación de monxes en Tailandia cola esperanza de dar a les muyeres nueves accesu a la educación budista y al trabayu social. Tuvo un papel clave pa la meyora en derechos tantu pa les monxes budistes como pa les llaiques.
Kanitha Wichiencharoen | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Bangkok, 4 de payares de 1920[1] |
| Nacionalidá |
 Tailandia |
| Muerte | Bangkok, 13 de mayu de 2002[1] (81 años) |
| Causa de la muerte | cáncanu |
| Estudios | |
| Estudios |
Universidad de Thammasat (es)  Graduate Institute of International and Development Studies (es) Universidá de Columbia Universidá Americana Universidá Howard |
| Oficiu |
abogada, activista polos derechos de les muyeres, president of a non-profit organisation (en) , relixosa |
 | |
Biografía editar
Khunying Kanitha Wichiencharoe nació'l 4 de payares de 1920 na familia Sen. El so padre yera un ricu abogáu, nomáu senador en 1932. Decidió dar a los sos dos fíes una educación pocu frecuente nes muyeres de la dómina. La so hermana, Kanok Samsenvil foi tamién activista polos derechos de les muyeres en Tailandia.[2] Cuando se graduó de la Escuela del Conventu de San José, asistió a la Universidá de Thammasat y estudió contabilidá y derechu. Nesi momentu, había bien poques muyeres asistiendo a la universidá polo que se convirtió nuna de les primeres muyeres universitaries de Tailandia.[3] Dempués llicenciase en Tailandia estudió na Universidá de Columbia n'Estaos Xuníos y en Universidá de Xinebra en Suiza, y especializóse en Rellaciones Internacionales coles mires de dedicase a la diplomacia.[3] Inspirar pa estudiar Trabayu Social na Universidá de Harvard.[4][3]
Tuvo'l so primer emplegu en Naciones Xuníes, darréu trabayó nel Ministeriu d'Asuntos Esteriores Tailandés, en Standard Vacuum Oil Company, na Organización de Turismu y na Thai-American Association. En paralelu realizó'l so trabayu social.
En 1969 dirixó l'Asociación Internacional de Muyeres de Tailandia, l'asociación pa la promoción del estatus xurídicu de les muyeres. De 1978 a 1980 trabayó na Comisión Nacional d'Asuntos de les Muyeres de Tailandia. De 1962 a 1965 dirixó l'Asociación de Muyeres Abogaes de Tailandia y de 1998 a 2002 dirixó l'Asociación pa la Promoción del Estatus de les Muyeres (Association for the Promotion of the Status of Women),[5] de la que foi cofundadora en 1982,[4] que tuvo una importante influencia en llograr derechos básicos pa les muyeres de Tailandia y que cunta col sofitu del Patronatu Real de HRH Princesa Soamsawali.[6] Tamién creó l'Asociación de Mozos Budistes de Tailandia y el Mahapajapati Theri College.[4]
Mientres tola so vida trabayó en defensa de los derechos de muyeres y menores en Tailandia. En 1974 creó un Llar d'Emerxencia pa mujer víctima de violencia de xéneru en Bangkok que se caltién activu. Nel llar esiste una Clínica pa muyeres, na so mayoría muyeres embarazaes ensin llar y pola que pasaron miles de muyeres.[6]
En mayu de 1989 creó'l Women's Education and Training Center pa capacitación profesional de les muyeres. Los servicios tán disponibles tantu pa les muyeres del Llar d'Emerxencia como pa les muyeres polo xeneral.[4][5]
N'ochobre de 1990 tamién fundó l'Institutu d'Investigación sobre Xéneru y Desenvolvimientu (GDRI)[7] poniendo en marcha programes pa incorporar a les muyeres na axenda política y ameyorar la participación pleno y efectivo de les muyeres na vida político y social.[6]
N'ochobre de 1993 ordenóse monxa budista pa estudiar el Dharma[4] mientres la tercer xunta de la Internacional Budista de Muyeres en Sri Lanka.[3]
Wichiencharoen ye tamién recordada por ser la fundadora del primer colexu de monxes budistes en Tailandia. Dedicóse especialmente a restaurar la ordenación de les monxes en Tailandia cola esperanza de dar a les muyeres nueves accesu a la educación budista y el trabayu social, frente a les llimitaciones impuestes pola sociedá de la dómina que los acutar como futuru la opresión doméstica'l trabayu na fábrica o la prostitución. La so llucha foi clave nel llogru de derechos tantu pa les monxes budistes como pa les llaiques.[6]
Morrió nel Hospital Siriraj de Bangkok por causa de un cáncer a los 82 años.[8]
Referencies editar
- ↑ 1,0 1,1 URL de la referencia: http://www.suffragettes2020.com/storytelling-archive/explore/schools/rainier-christian-high-school/505.
- ↑ Robin., Morgan, (cop. 1993). Mujer del mundu : atles de la situación femenina (en castellanu). Faer, páx. 914. ISBN 8485348923.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «แม่ชี คุณหญิงขนิษฐา วิเชียรเจริญ 02». Consultáu'l 12 de setiembre de 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «Women’s rights in Thailand: a buddhist perspective | Wikigender» (inglés). Consultáu'l 12 de setiembre de 2017.
- ↑ 5,0 5,1 «APSW». Consultáu'l 12 de setiembre de 2017.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Hill, Brennan (1 de mayu de 2013). World Religions and Contemporary Issues: How Evolving Views on Ecology, Peace, and Women Are Impacting Faith Today (n'inglés). Twenty-Third Publications. ISBN 9781585959136. Consultáu'l 12 de setiembre de 2017.
- ↑ «หน้าแรก - สถาบันวิจัยบทบาทหญิงชายและการพัฒนา» (th-th). Consultáu'l 12 de setiembre de 2017.
- ↑ «แม่ชี คุณหญิงขนิษฐา วิเชียรเจริญ 01». Consultáu'l 12 de setiembre de 2017.
Datos: Q16138658
