Louis Bertrand Castel

Louis Bertrand Castel   (15 de payares de 1688Montpellier – 11 de xineru de 1757París) foi un matemáticu y físicu xesuita francés, firme opositor a les teoríes de Newton.

Louis Bertrand Castel
Vida
Nacimientu Montpellier15 de payares de 1688[1]
Nacionalidá Bandera de Francia Reinu de Francia
Muerte París11 de xineru de 1757[1] (68 años)
Estudios
Estudios Q123987775 Traducir 1703)
Llingües falaes francés[2]
Oficiu matemáticu, físicu, teólogu, científicu, filósofuinventor
Llugares de trabayu París
Emplegadores Q123987775 Traducir  (1703 –  1720)
Collège Louis-le-Grand (Paris) (en) Traducir  (1720 –  1757)
Premios
Miembru de Royal Society
Creencies
Relixón catolicismu
Orde relixosa Compañía de Xesús[3]
Cambiar los datos en Wikidata

Fíu de Guillaume Castel, médicu en Montpellier, estudió na escuela xesuita de Saint Stanislas en Toulouse. Al acabar los sos estudios ya ingresar na orde de los xesuites, tuvo dando clases por distintes escueles de la orde al sur de Francia, desenvolviendo un vivu interés pola física y les matemátiques.

Los sos escritos llegaron a manes de Fontenelle[4] y de Tournemine, que persuadieron al xeneral de los xesuites pa treslladalu a París. En París foi profesor nel Llicéu Louis-le-Grand, la principal escuela xesuita de la capital.

De 1720 a 1746 foi editor del Journal de Trèvoux, la revista científica qu'impulsaren los xesuites en defensa del cartesianismu.[5]

En 1730 foi escoyíu fellow de la Royal Society y tamién foi miembru de delles academies de ciencies provinciales (les de Lyon, Burdeos, Rouen...).

 
Mathématique universelle abregée à l'usage et à la portée de tout le monde, 1728

En 1724 espublizó'l so primer llibru, el Traité de physique sur la pesanteur universelle des corps, nel que defendía un mecanicismu físicu pero, al contrariu de Newton, imposible d'esplicar solamente con matemátiques.[6]

La so aportación más orixinal foi'l clavicémbalu ocular. Anque yera editor del Journal de Trèvoux, el primer artículu sobre esti preséu espublizóse nel Mercure de France en payares de 1725.[7] Con esti preséu, y basándose na analoxía de los siete notes musicales colos siete colores básicos del espectru cromáticu, podíen tocase colores, yá que, como él afirmaba, esistía una correspondencia natural ente los colores y los tonos.[8]

El preséu atraxo l'atención de músicos como Rameau[9] y Telemann, pero nun aportó a construyise na so totalidá, pese a les exhibiciones de prototipos que fizo en 1730 y en 1734.[10][11]

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 Afirmao en: MacTutor History of Mathematics archive. Data de consulta: 22 agostu 2017.
  2. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 Afirmao en: MacTutor History of Mathematics archive.
  4. Franssen, páxina 17.
  5. Franssen, páxina 16.
  6. Franssen, páxines 17-18.
  7. Franssen, páxina 19.
  8. Hankins, páxina 143.
  9. Christensen, páxina 109.
  10. Franssen, páxina 28.
  11. Hankins, págines 146-147.


Enllaces esternos

editar