Loxodrómica
Denómase loxodrómica o loxodromia (del griegu λοξóς -oblicuu- y δρóμος -carrera, cursu-), a la llinia que xune dos puntos cualesquier de la superficie terrestre tayando a tolos meridianos col mesmu ángulu. La loxodrómica, poro, ye cenciella de siguir, namái fai falta caltener el mesmu rumbu marcáu pola brúxula. La so representación nel mapa dependerá de la mena de proyeición del mesmu, por exemplu na proyeición Mercator ye una reuta.
La loxodrómica ye xunto a la ortodrómica y la isoazimutal, una de les tres llinies que puen trazase ente dos puntos cualesquier de la superficie terrestre.
Pedro Nunes, xeógrafu portugués, asoleyó'l so descubrimientu en 1546: Tratáu de la ñavegación, con grandes implicaciones pa la navegación. Enantes camentábase que marchando sobro la superficie terrestre con un rumbu fixu, ye dicir, formando un ángulu constante cola meridiana, la llinia percorría yera un círculu máximu o, n'otros términos, qu'un barcu que siguiese esti derroteru aportaría teóricamente a dar la vuelta al mundu, tornando al mesmu puntu de partía. Nunes foi'l primeru en solliñar la falsedá d'esti conceutu tan enrraigonáu, amosando rigurosamente que, lloñe de ser asina, la curva recorría va averándose al Polu, alrodiu del que da un númberu de vueltes infinites, ensin aportar enxamás a él; Dicho en llinguax téunicu, tien el polu por puntu asintóticu.
Gráficu comparativu:
editar
Ver tamién
editar
Referencies
editarEnllaces esternos
editar
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Loxodrómica.
