Wikipedia

Lluis Bonaparte

(Redirixío dende Luis Bonaparte)

Lluis Napoleón Bonaparte (en francés: Louis Napoléon Bonaparte) (2 de setiembre de 1778, Ajaccio – 25 de xunetu de 1846, Livorno) foi un príncipe francés, hermanu del emperador Napoleón Bonaparte. A partir de 1806, y gracies a la influencia del so hermanu, convertir en Rei d'Holanda col nome de Lluis I d'Holanda (en neerlandés: Lodewijk I). Dempués de la derrota de Napoléon uso'l títulu de Conde de Saint-Leu.

Lluis Bonaparte
embaxador


miembro del Senado Conservador (es) Traducir


Par de Francia (es) Traducir

Vida
Nacimientu Ajaccio, 2 de setiembre de 1778[1]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia [2]
Llingua materna francés
Muerte Livorno, 25 de xunetu de 1846[1] (67 años)
Sepultura Q114796254 Traducir
Causa de la muerte accidente vascular cerebral
Familia
Padre Carlo Buonaparte
Madre María-Letizia Ramolino
Casáu con Hortensia de Beauharnais (es) Traducir (1802 – )[3]
Fíos/es
Hermanos/es
Pueblu Casa de Bonaparte
Estudios
Llingües falaes francés
neerlandés
Oficiu diplomáticu, políticu, oficial, militar, escritor, historiador
Llugares de trabayu Países Bajos septentrionales (es) Traducir, Ámsterdam y Munich
Premios
Graduación mariscal de Francia (es) Traducir
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Cambiar los datos en Wikidata
Lluis Bonaparte, Rei d'Holanda, por Charles Howard Hodges.
En Rapenburg, Leiden, díes dempués de la esplosión d'un barcu que tresportaba pólvora, el rei Lluis inspecciona los daños. Obra de Carel Lodewijk Hansen.

Primeros años de vida

editar

Lluis nació como Luigi Buonaparte en Ajaccio, Córcega, el 2 de setiembre de 1778, frutu del matrimoniu ente Carlo Buonaparte y María Letizia Ramolino. Foi l'hermanu menor de Xosé Bonaparte, Napoleón I de Francia, Luciano Bonaparte y Elisa Bonaparte, y l'hermanu mayor de Paulina Bonaparte, Carolina Bonaparte y Jerónimo Bonaparte.

De primeres de la so carrera pasó pol exércitu y sirvió pa Napoleón n'Exiptu. Gracies a Napoleón, foi xeneral a la edá de 25 años, anque él mesmu sintió que taba diendo demasiáu lloñe, demasiao rápidu.

Rei d'Holanda

editar

Napoleón nomar rei d'Holanda el 5 de xunu de 1806. Anque'l so hermanu mayor quixo faer d'él pocu más qu'un gobernador francés, Lluis tomó'l so obligaciones como rei seriamente, llamándose a sí mesmu Rei Lodewijk I (adoptando la forma holandesa pal so nome), intentando aprender l'idioma holandés y esforciándose duramente pa ser un gobernante d'Holanda responsable ya independiente. Supuestamente, cuando llegó per primer vegada a Holanda, díxo-y al pueblu que yera'l Konijn van 'Olland ("coneyu de 'Olland"), en cuenta de Koning van Holland ("Rei d'Holanda"), porque'l so holandés nun yera perfectu. Sicasí, esto amosó que taba intentando falar l'idioma y ganóse el respetu de los sos súbditos.

Dos grandes traxedies asocedieron mientres el so reináu: la esplosión d'un barcu llenu de pólvora nel corazón de la ciudá de Leiden en 1807, y un importante hinchente en 1809. En dambos casos, Lluis personal y conducentemente supervisó los esfuercios locales d'auxiliu, lo que lu ayudar a ganase'l nome de Lluis el Bonu.

El so reináu nos Países Baxos foi de curtia vida sicasí, lo cual debióse a dos factores. El primeru foi que Napoleón buscaba amenorgar el valor de los préstamos a franceses d'inversores holandeses por dos tercios, significando un golpe económicu seriu. El segundu foi'l que se convirtió en sida pa la esixencia d'abdicación de Napoleón. Como Napoleón taba preparando un exércitu pa la campaña de Rusia, buscaba tropes de tolos territorios sol so control, y de los países estremeros aliaos. Esto incluyía les tropes de los Países Baxos. Lluis, faciendo frente al pidimientu del so hermanu, negóse categóricamente. Napoleón entós acusó a Lluis de poner los intereses holandeses sobre los de Francia y forzar a abdicar el 1 de xunetu de 1810.

Mientres el reináu de Napoleón I, Lluis Bonaparte foi nomáu Conde de Saint-Leu. En 1808 foi nomáu tamién Condestable de Francia, un títulu puramente honoríficu.

Dempués de la muerte del so hermanu mayor Xosé en 1844, Lluis foi vistu polos bonapartistas como'l llexítimu Emperador de los franceses, a pesar de qu'él tomó poques midíes p'avanzar na pretensión. (El so fíu y herederu, el futuru Napoleón III, per otru llau, foi nesos tiempos encarceláu en Francia por intentar maquinar un golpe d'Estáu bonapartista).

Lluis morrió'l 25 de xunetu de 1846 en Livorno, y foi soterráu en Saint-Leu-la-Forêt, Île-de-France.

== Matrimoniu y fíos Lluis casó'l 4 de xineru de 1802 con Hortensia de Beauharnais, fía del difuntu xeneral Alejandro, vizconde de Beauharnais y de la so esposa Josefina Tascher de la Pagerie. Josefina foi la primer esposa del so hermanu Napoleón. Por eso Hortensia foi tamién la sobrina política de Lluis.

El matrimoniu foi forzáu ente ellos y foi dafechu ensin amor. Por regla xeneral, los Bonaparte, cola esceición de Napoleón, tarrecíen a los Beauharnais. Lluis inclusive duldó la llexitimidá de los sos fíos.

Lluis Napoleón Bonaparte y Hortensia de Beauharnais tuvieron trés fíos:

Lluis foi tamién padre d'un fíu illexítimu, François de Castelvecchio (2 de setiembre de 1778, Ajaccio – 25 de xunetu de 1846, Livorno). Él nació en Roma y morrió en Rennes.

Distinciones honorífiques

editar

Ancestros

editar
Ancestros de Lluis Bonaparte


Predecesor:
'Nengunu (Creación

del reinu)'

 
Rei d'Holanda
1806-1810 		Socesor:
Lluis II
Predecesor:
Xosé I 		 
Emperador titular de los franceses
1844-1846 		Socesor:
Napoleón III

Referencies

editar
  1. ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Encyclopædia Britannica Online. Identificador Encyclopædia Britannica Online: biography/Louis-Bonaparte-king-of-Holland. Apaez como: Louis Bonaparte. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. ↑ «RKDartists» (neerlandés). Consultáu'l 30 xunu 2020.
  3. ↑ Identificador de persona en The Peerage: p11238.htm#i112379. Data de consulta: 7 agostu 2020.
  4. ↑ Geneall

Enllaces esternos

editar




Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Lluis_Bonaparte&oldid=4146360»