Mahamane Ousmane
.
Mahamane Ousmane | |||||
---|---|---|---|---|---|
16 abril 1993 - 27 xineru 1996 ← Ali Seibou - Ibrahim Baré Maïnassara →
| |||||
Vida | |||||
Nacimientu | Zinder, 20 de xineru de 1950[1] (74 años) | ||||
Nacionalidá | Níxer | ||||
Estudios | |||||
Llingües falaes | francés | ||||
Oficiu | políticu | ||||
Creencies | |||||
Partíu políticu |
Convención Democrática y Social (es) (de 1991 a payares 2015) Partido para la Democracia y el Socialismo de Níger (es) Nigerien Movement for Democratic Renewal (en) | ||||
Mahamane Ousmane (20 de xineru de 1950, Zinder) ye un políticu nixerín, presidente del so país ente 1993 y 1996.
N'estudiando economía monetaria y financiera en Francia y Canadá, retornó a Níxer en 1980.
Fundador en xunu de 1991 del partíu políticu Convención Social y Democrática (CDS), compitió como candidatu presidencial nes eleiciones celebraes el 27 de febreru de 1993. Recibió'l segundu llugar, col 26,59 % de los votos, superáu por Tandja Mamadou del Movimientu Nacional pol Desenvolvimientu de la Sociedá (MNSD); sicasí, col sofitu d'una coalición de partíos conocida como Alianza de les Fuercies del Cambéu (AFC), Ousmane ganó la presidencia na segunda ronda, celebrada'l 27 de marzu, llogrando'l 54,42 % de los votos.
Presidencia
editarMientres la primer parte del so gobiernu, la AFC, qu'incluyía al partíu de Ousmane, caltuvo una mayoría parllamentaria. Sicasí, en setiembre de 1994 Ousmane dictó un decretu pol qu'amenorgaba los poderes del primer ministru; l'arrenunciu de quien ocupaba dichu cargu, Mahamadou Issoufou, siguiólu llueu, xunto col retiru del so partíu, el Partíu Nixerín pola Democracia y el Socialismu (PNDS) de la coalición gobernante. Esto dexó a la coalición ensin mayoría parllamentaria; a pesar de lo cual, Ousmane designó al so aliáu de la CDS Souley Abdoulaye como primer ministru, a lo que'l parllamentu respondió rápido votando una moción de non enfotu contra'l mesmu. Arriendes d'ello, convocáronse nueves eleiciones parllamentaries pa xineru de 1995.
Eses eleiciones saldar cola victoria de la oposición, compuesta d'una nueva alianza ente'l MNSD y el PNDS, lo que forzó a una cohabitación ente Ousmane y el gobiernu encabezáu pol primer ministru Hama Amadou (MNSD). Esto derivó nuna aguda rivalidá y el gobiernu quedó bloquiáu; a empiezos d'abril, Ousmane refugar a asistir a les xuntes del Conseyu de Ministros, inda cuando taba constitucionalmente obligáu a faelo, y en xunetu Amadou reemplazó a los xerarques de les compañíes estatales, una midida que Ousmane quería revocar. Amadou amás intentó asumir el rol presidencial con respectu al Conseyu de Ministros. Les tensiones siguieron n'esguilada, y Ousmane punxo en claro la so intención d'eslleir el Parllamentu y llamar a nueves eleiciones tres l'intre d'un añu (yá que-y taba constitucionalmente prohibíu faelo antes d'esi plazu).
Cayida y años posteriores
editarSicasí, a fines de xineru de 1996 Ibrahim Baré Maïnassara tomó'l poder por aciu un golpe d'Estáu militar, mentando la sopelexada situación política como xustificación. Ousmane foi arrestáu y recluyíu nun cuartel militar mientres cinco díes; depués foi asitiáu so arrestu domiciliariu hasta'l 24 d'abril, al igual que Amadou y Issoufou. En febreru, Ousmane foi obligáu a apaecer na televisión, xunto a los antes nomaos, pa espresar que los errores na operación del sistema políticu fueren la causa del golpe, y pa llamar a cambeos nel sistema.
Ousmane recibió'l segundu llugar, col 19,75% de los votos, nes eleiciones presidenciales celebraes el 7 y 8 de xunetu de 1996, que fueron ganaes por Maïnassara; mientres el segundu día de la votación, foi nuevamente asitiáu so arrestu domiciliariu, siendo lliberáu dempués de dos selmanes. Tres una manifestación pro-democracia realizada'l 11 de xineru de 1997, foi arrestáu otra vegada, xunto a Tandja y Issoufou, y permaneció deteníu hasta'l 23 de xineru.
Llogró'l tercer puestu, con 22,51% de los votos, nes eleiciones presidenciales d'ochobre de 1999, celebraes tres l'asesinatu de Maïnassara; allugóse llixeramente detrás del segundu, Issoufou, y ello torgó-y participar na segunda vuelta, celebrada en payares. Dio'l so sofitu a Tandja, que ganó a Issoufou na segunda ronda.
Les eleiciones parllamentaries de payares de 1999 dexaron como saldo una mayoría de l'alianza del MNSD de Tandja y el CDS de Ousmane. El 29 d'avientu, este foi electu Presidente de l'Asamblea Nacional.
Foi otra vegada electu como candidatu presidencial pol CDS nel Quintu Congresu Estraordinariu del Partíu, celebráu'l 18 de setiembre de 2004. Llogró'l tercer puestu nes eleiciones de payares d'esi añu, col 17,4% de los votos. Tres les llexislatives d'avientu, foi reelecto como Presidente de la Asmablea Nacional el 16 d'avientu.
El 14 de payares de 2006, Ousmane foi electu como Presidente del Parllamentu de la Comunidá Económica de los Estaos del África del Oeste, (CEDEAO), ganando a otru políticu nixerín, Moumouni Adamou Djermakoye, por 58 votos contra 37. Va Liderar la segunda llexislatura del parllamentu rexonal mientres un periodu de transición de cuatro años, que va terminar en 2010. Nesta posición, va faer frente a la xera de coordinar el procesu que facilitaría la introducción del sufraxu universal direutu na eleición de miembros del Parllamentu.
Predecesor: Ali Seibou |
Presidente de Níxer 1993-1996 |
Socesor: Ibrahim Baré Maïnassara |
Referencies
editar- ↑ Afirmao en: Munzinger Personen. Identificador Munzinger: 00000020688. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Apaez como: Mahamane Ousmane. Llingua de la obra o nome: alemán.