La manganita ye un mineral del grupu IV (óxidos ya hidróxidos) según la clasificación de Strunz. Ye un oxo-hidroxido de manganesu, Mn3+O(OH) cristalizando nun sistema monoclinico. Otros polimorfos naturales de MnO(OH) son la grutita (ortorómbica), (la cual ye isomorfu col diásporo y la goethita) y esporádicamente feitknechtita (trigonal).

ManganitaFicha de mineral
Xeneral
Categoría especie mineral (es) Traducir[1]
Subclase de hydroxide auxiliary subclass of minerals (en) Traducir
Fórmula química Mn³⁺O(OH)
Epónimu manganesu ()
Propiedaes físiques
Durez de Mohs 4
Clasificación
Nickel-Strunz 8ª ed. IV/F.04a – Anhang[3]
Nickel-Strunz 9ª ed. 4.FD.15[4]
Nickel-Strunz 10ª ed. 4.FD.15
Cambiar los datos en Wikidata
Manganita
Estructura cristalina de la manganita.

Los cristales de manganita son prismáticos y alliniaos fuertemente nel so sentíu llonxitudinal; de cutiu atópense arrexuntaos en manizos.El color atopase na gama del gris aceráu al negru, y el so llustre ye brillosu y submetálico. La so durez durez Mohs ye 4, y la densidá ye 4,35 g/cm3.

Foi afayáu en 1827, nel distritu de Nordhausen Ilfeld (Turinxa) nel sur de Harz, y descritu per primer vegada pol mineralogista alemán Wilhelm Karl Ritter von Haidinger.[5]

Enllaces esternos

editar
  1. Afirmao en: The IMA List of Minerals (September 2019). Autor: International Mineralogical Association - Commission on new minerals, nomenclature and classification. Data d'espublización: setiembre 2019.
  2. Afirmao en: Handbook of Mineralogy. Editorial: Sociedad Mineralógica de los Estados Unidos.
  3. Afirmao en: Mineralogische Tabellen : Eine Klassifizierung der Mineralien auf kristallchemischer Grundlage, mit einer Einfuhrung in die Kristallchemie (1982). Autor: Karl Hugo Strunz. Editorial: Akademische Verlagsgesellschaft. Data d'espublización: 1982.
  4. Afirmao en: mineralienatlas.de. Llingua de la obra o nome: inglés.
  5. Wilhelm Karl Ritter von Haidinger, " Manganerze Mineralogische der Beschreibung " (1828).