María Mombrú

María Mombrú
Vida
Nacimientu	Resistencia, 24 de payares de 1922
Nacionalidá	Arxentina
Muerte	Buenos Aires, 1992 (69/70 años)
Oficiu	escritora, direutora de teatru
Emplegadores	Universidá Nacional de La Plata

María Mombrú (24 de payares de 1922, Resistencia – 1992, Buenos Aires) foi una poeta, cuentista, narradora, autora y direutora teatral arxentina.

Vida editar

Nació en Resistencia, Provincia de Chaco, el 24 de payares de 1922. A los 20 años camudar a la ciudá de La Plata, onde moró per munchos años. Egresó como profesora de Lletres na Universidá Nacional de La Plata, y exerció la docencia na Facultá de Belles Artes. Collabora nesta dómina con Revista Cultura, que se publicar ente 1949 y 1952.^[1]^[2]

Escribió la obra teatral Les señorites vecines pola que llogró'l Premiu Losange y un llibru de cuentos América pa los americanos que recibió'l Premiu estímulu nel concursu de Casa de les Amériques en 1963. Dirixó 5 obres teatrales nel Teatru Universitariu de La Plata, ente 1960 y 1962: "El tíu Arquímedes" de Juan Carlos Ferrari, "La isla erma" de Roberto Arlt,^[3] "Narcisa Garay, muyer pa llorar" de Juan Carlos Ghiano, "Los pequeños burgueses" de Máximu Gorki y "Mateo" d'Armando Discépolo.^[4] ^[3]Tamién en ye mesma ciudá, tenía un programa de poesía y cultura en Radio Provincia nel qu'espublizaba a los poetes locales. Tuvo trés fíos con Enrique Escope, que foi codireutor del Teatru Universitariu xunto a María.^[5]

Mientres la dictadura militar de Juan Carlos Onganía foi sancionada pol Plan Conintes y foi espulsada de la so cátedra na universidá na nueche de los Cayaos Llargos por cuenta de les sos idees polítiques y la so simpatía escontra'l xusticialismu, que nesos años yera un partíu proscripto. Siguió escribiendo y sobrevivió dando clases particulares.

Depués de la torna de la democracia en 1973, mientres los gobiernos de Cámpora y Juan Domingo Perón, María Mombrú volvió dar clases en Belles Artes. Pero del golpe del xeneral Jorge Rafael Videla en 1976, el so nome figuró nuna Nómina de persones venceyaes al ámbitu cultural con antecedentes ideolóxicos desfavorables", como s'esprende de documentos correspondientes a la Operación Claridá. Por cuenta de la fola de detenciones y desapaiciones d'estudiantes y docentes en La Plata y al clima d'amenaces, aniciar na ciudá de Buenos Aires xunto a los sos fíos.

Tres la torna de la democracia y el trunfu de Raúl Alfonsín en 1983 dio clases na Escuela Nacional d'Arte Dramático de Buenos Aires.

Obra editar

María Mombrú foi antologada por Roberto Saraví Cisneros, que la incluyó na Primer antoloxía poética platense (1956) y por Ana Emilia Lahitte que lo fixo en Venti poetes platenses contemporáneos (1963).

"L'andén y dos monólogos" (teatru, 1956)
"Les señorites vecines" (teatru, 1957)
"Réquiem pal mio corazón" (poesía, 1959)
"Perlla, de Lanús" (teatru, 1962)
"Urxente" (poesía, 1965)
"Mataron a un taxista" (teatru, 1970)^[4]
"América pa los americanos" (cuentos, 1980)

Premios y distinciones editar

Primer premiu del certame de poesía de la Escuela Cimera de Belles Artes pol llibru inéditu "La soledá y el cántaru" en 1953
Primer premiu del concursu "Editorial Losange" por "Les señorites vecines" en 1957
Premiu estímulu Casa de les Amériques pol llibru “América pa los americanos en 1963
Segundu premiu nel Concursu Internacional de Narrativa d'Editorial Losada per América pa los americanos" en 1980

Referencies editar

↑ «peronismu/ Cultura y Educación nel Peronismu | Hestoria del Peronismu» (castellanu). Consultáu'l 19 d'avientu de 2017.
↑ Guillermo KORN. .
↑ ^3,0 ^3,1 Pellettieri, Osvaldo; Burgos, Nidia (2005). Historia del teatru arxentín nes provincies (en castellanu). Editorial Galerna. ISBN 9789505565078. Consultáu'l 19 d'avientu de 2017.
↑ ^4,0 ^4,1 Pellettieri, Osvaldo (2001). Historia del teatru arxentín en Buenos Aires: La segunda modernidá (1949-1976) (en castellanu). Editorial Galerna. ISBN 9789505564477. Consultáu'l 19 d'avientu de 2017.
↑ «Cai-51-Dixital El Blues de La Cai 51 Dixital» (inglés). Consultáu'l 19 d'avientu de 2017.

[1] «peronismu/ Cultura y Educación nel Peronismu | Hestoria del Peronismu» (castellanu). Consultáu'l 19 d'avientu de 2017.

[2] Guillermo KORN. .

[:0-3] 3,0 ^3,1 Pellettieri, Osvaldo; Burgos, Nidia (2005). Historia del teatru arxentín nes provincies (en castellanu). Editorial Galerna. ISBN 9789505565078. Consultáu'l 19 d'avientu de 2017.

[:1-4] 4,0 ^4,1 Pellettieri, Osvaldo (2001). Historia del teatru arxentín en Buenos Aires: La segunda modernidá (1949-1976) (en castellanu). Editorial Galerna. ISBN 9789505564477. Consultáu'l 19 d'avientu de 2017.

[5] «Cai-51-Dixital El Blues de La Cai 51 Dixital» (inglés). Consultáu'l 19 d'avientu de 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]