Mar de Mármara
El mar de Mármara (turcu: Marmara denizi; griegu: Μαρμαρα̃ Θάλασσα o Προποντίδα), tamién conocíu como mar de Mármora, ye un mar interior que xune les agües del mar Negru y del mar Exéu (y dixebra polo tanto la parte asiática de Turquía de la parte europea) pol Bósforu y los Dardanelos.
Mar de Mármara | |
---|---|
Marmara Denizi (tr) | |
Situación | |
Tipu | mar interior (es) |
Parte de | mar Mediterraneu |
Coordenaes | 40°45′N 28°00′E / 40.75°N 28°E |
Datos | |
Superficie | 11 350 km² |
Noamáu por | isla de Mármara (es) |
Fondura |
1370 m (máximu) 494 m (media) |
Xeografía
editarAsitiáu ente los estrechos del Bósforu y los Dardanelos, dixebra Istambul nel so llau asiáticu y llau européu. La superficie d'esti mar ye de 11.350 km². El mar de Mármara tien unes 200 km de llargor y75 km d'anchor, con fondura media de 494 m, algamando un máximu de 1355 m nel centru. Nun tien fuertes corrientes. La midida de salín ye de 22 partes per mil. Formóse hai 2 500 000 años, nel últimu periodu del Pliocenu. Ye una zona de frecuentes seísmos.
Hai dos grupos d'islles principales, denominaes Islles Príncipe y de Mármara. L'últimu grupu ye ricu en mármol, y de ende deriva'l nome del mar (mármaros significa «mármol», en griegu).
Historia
editarLa falla del Norte d'Anatolia, que provocó dellos de los terremotos más devastadores en Turquía, como'l terremotu con epicentru en Izmit de 1999, escurre sol mar de Mármara.
La Propóntide (Προποντίς, -ίδος, de pro, «antes/anterior» y Pontos, «mar») yera'l nome que los antiguos griegos dieron a dichu mar, porque-yos dexaba aportar al Ponto Euxino (mar Negru).
Les principales ciudaes de la Propóntide yeren Bizanciu y Calcedón, nel estrechu del Bósforu. Les rexones bañaes per esti mar yeren, na mariña asiática, Misia al sur y Bitinia al norte, y na mariña europea, Tracia.
Ver tamién
editarReferencies
editarEnllaces esternos
editar