Mariano Rumor

políticu italianu

Mariano Rumor (16 de xunu de 1915Vicenza – 22 de xineru de 1990Vicenza) políticu italianu conservador, miembru del partíu demócrata cristianu, delles vegaes Primer Ministru d'Italia.

Mariano Rumor
senador d'Italia

2 xunetu 1987 - 22 xineru 1990
Eleiciones: 10th Legislature of Italy (en) Traducir
senador d'Italia

12 xunetu 1983 - 1r xunetu 1987
Eleiciones: 9th Legislature of Italy (en) Traducir
eurodiputáu

17 xunetu 1979 - 23 xunetu 1984
Distritu: Italia
Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 1979
senador d'Italia

20 xunu 1979 - 11 xunetu 1983
Eleiciones: 8th Legislature of Italy (en) Traducir
diputáu de la República Italiana

2 xunetu 1976 - 19 xunu 1979
Eleiciones: 7th Legislature of Italy (en) Traducir
Ministru d'Asuntos Esteriores d'Italia

12 febreru 1976 - 30 xunetu 1976
Mariano Rumor - Arnaldo Forlani
Ministru d'Asuntos Esteriores d'Italia

23 payares 1974 - 12 febreru 1976
Aldo Moro - Mariano Rumor
Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia

14 marzu 1974 - 23 payares 1974
Mariano Rumor - Aldo Moro
Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia

7 xunetu 1973 - 14 marzu 1974
Giulio Andreotti - Mariano Rumor
Ministru del Interior d'Italia

26 xunu 1972 - 8 xunetu 1973
Mariano Rumor - Paolo Emilio Taviani
diputáu de la República Italiana

17 mayu 1972 - 4 xunetu 1976
Eleiciones: 6th Legislature of Italy (en) Traducir
Ministru del Interior d'Italia

18 febreru 1972 - 26 xunu 1972
Franco Restivo - Mariano Rumor
Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia

27 marzu 1970 - 6 agostu 1970
Mariano Rumor - Emilio Colombo
Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia

5 agostu 1969 - 27 marzu 1970
Mariano Rumor - Mariano Rumor
Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia

12 avientu 1968 - 5 agostu 1969
Giovanni Leone - Mariano Rumor
diputáu de la República Italiana

28 mayu 1968 - 24 mayu 1972
Eleiciones: 5.ª legislatura de Italia (es) Traducir
Ministru del Interior d'Italia

22 xunu 1963 - 5 avientu 1963
Paolo Emilio Taviani - Paolo Emilio Taviani
diputáu de la República Italiana

9 mayu 1963 - 4 xunu 1968
Eleiciones: 4.ª legislatura de Italia (es) Traducir
Ministro de Agricultura de Italia (es) Traducir

22 febreru 1962 - 22 xunu 1963
Mariano Rumor - Bernardo Mattarella
Ministro de Agricultura de Italia (es) Traducir

27 xunetu 1960 - 22 febreru 1962
Mariano Rumor - Mariano Rumor
Ministro de Agricultura de Italia (es) Traducir

26 marzu 1960 - 27 xunetu 1960
Mariano Rumor - Mariano Rumor
Ministro de Agricultura de Italia (es) Traducir

15 febreru 1959 - 26 marzu 1960
Mario Ferrari Aggradi - Mariano Rumor
diputáu de la República Italiana

5 xunu 1958 - 15 mayu 1963
Eleiciones: 3.ª legislatura de Italia (es) Traducir
diputáu de la República Italiana

15 xunu 1953 - 11 xunu 1958
Eleiciones: 2.ª legislatura de Italia (es) Traducir
diputáu de la República Italiana

24 abril 1948 - 24 xunu 1953
Eleiciones: 1.ª legislatura de Italia (es) Traducir
miembru de l'Asamblea Constituyente d'Italia

7 xunu 1946 - 31 xineru 1948
Vida
Nacimientu Vicenza16 de xunu de 1915[1]
Nacionalidá Bandera d'Italia Reinu d'Italia  (16 xunu 1915 -  18 xunu 1946)
Bandera d'Italia Italia  (18 xunu 1946 -  22 xineru 1990)
Llingua materna italianu
Muerte Vicenza22 de xineru de 1990[1] (74 años)
Sepultura cementerio mayor de Vicenza (es) Traducir
Estudios
Estudios Universidá de Padua
Llingües falaes italianu[1]
Oficiu políticu, diplomáticupartisanu
Llugares de trabayu Estrasburgu, Bruxeles y Roma
Premios
Serviciu militar
Cuerpu militar Regio Esercito (es) Traducir
Graduación subteniente (es) Traducir
Creencies
Partíu políticu Democracia Cristiana
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

En 1946 foi electu diputáu a l'Asamblea Constituyente. Volviéndose líder del so partíu nel so Vicenza natal y nel Vénetu onde'l partíu demócrata cristianu concentraba la mayoría de los católicos.

Diputáu en toles llexislatures hasta 1976, integró'l gobiernu d'Alcide De Gasperi (1951-1953) como subsecretariu d'Agricultura, cargu nel que se caltuvo mientres el gobiernu de Giuseppe Pella. Nel primer gobiernu d'Amintore Fanfani foi subsecretariu a la Presidencia del Conseyu de Ministros. Coles mesmes, ocupóse tamién del so partíu, integrando'l grupu de los "nuevos lleones" que lideraos por Fanfani, sustituyeron a la xeneración de los ex populares na direición del partíu.

Ye electu secretariu del partíu demócrata cristianu en 1964, cargu nel que se caltién hasta 1968. Empecipiando asina la fase de la hexemonía de los Dorotei, la corriente qu'él mesmu fundó en 1959, cuando s'alloñó de Fanfani.

En 1968 asume la Presidencia del Conseyu de Ministros, siendo mandatariu de tres gobiernos de centru-esquierda hasta 1971. Integró'l gobiernu en 1972 en primer llugar como Ministru del Interior del gobiernu de Andreotti (1972-1973), depués como Presidente del Conseyu (1973-1974), tamién al mandu d'un gobiernu de centru esquierda. Ministru d'Asuntos Esteriores nos últimos dos gobiernos d'Aldo Moro (1974-1976), ye arreyáu nel escándalu Lockheed, del cual ye absueltu.

Foi miembru del Parllamentu Européu (1979-1984), Senador les llexislatures VII (1979-1983), IX (1983-1987) y X (1987-1992). Como Senador Italianu, foi'l Representante del Gobiernu Italianu nos Funerales del Ex Presidente Chilenu, Eduardo Frei Montalva, del cual foi unu de los sos amigos.

Cargos. Predecesores y socesores

editar


Predecesor:
Giovanni Leone
 
Primer Ministru d'Italia

1968 - 1970
Socesor:
Emilio Colombo


Predecesor:
Aldo Moro
 
Primer Ministru d'Italia

1973 - 1974
Socesor:
Aldo Moro

Atentáu

editar

Foi atacáu mientres ocupaba'l cargu de Ministru del Interior, en 1973 pol anarquista Gianfranco Bertolli. Cuatro persones morrieron mientres l'ataque y cuarenta y cinco resultaron mancaes, al tantu que Rumor salió ilesu. Bertolli yera en realidá un terrorista fascista infiltrado dientro del anarquismu italiano y un informante del SISMI, l'axencia d'intelixencia militar italiana, y el so asesinatu foi ordenáu dende'l poder por averar se al Partíu Comunista Italianu pa formar la mayoría parllamentaria necesaria pal gobiernu; y asina, romper el llamáu Compromisu históricu pa espulsar a la izquierda del gobiernu acusándola de ser la responsable, especialmente les Brigaes Rojas. D'alcuerdu a la xusticia italiana, el Xeneral Gianadelio Maletti taba en conocencia del ataque diba realizáse-y a Rumor, pero fracasó en da-y avisu.


Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 1,2 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos

editar