Marisol Peña Torres (20 de xineru de 1960Santiagu) ye una abogada y profesora de Derechu chilena. Foi ministra del Tribunal Constitucional de Chile ente 2006 y 2018, desempeñándose como presidenta del tribunal ente 2013 y 2014. Ye docente de la Facultá de Derechu y actual secretaria xeneral de la Pontificia Universidá Católica de Chile.

Marisol Peña
integrante del Comité Técnico de Admisibilidad (es) Traducir

6 marzu 2023 - 7 payares 2023
ministra del Tribunal Constitucional de Chile (es) Traducir

5 mayu 2006 - 10 xunu 2018
Vida
Nacimientu Santiagu20 de xineru de 1960 (64 años)
Nacionalidá Bandera de Chile Chile
Estudios
Estudios Pontificia Universidá Católica de Chile 1981) llicenciatura en Derechu
Universidá de Chile 2002) magíster (es) Traducir : estudios internacionales (es) Traducir
Llingües falaes castellanu
Oficiu xuezaabogada
Emplegadores Pontificia Universidá Católica de Chile  (1982 –  2023)
Universidad del Desarrollo (es) Traducir  (2021 –
Cambiar los datos en Wikidata

Estudios

editar

Estudió Derechu na Universidá Rafael Landívar de Guatemala, C.A. y na Pontificia Universidá Católica de Chile (PUC). Peña llicencióse en 1981 con distinción máxima; axudicóse los premios "Monseñor Carlos Casanueva" y "Luis Gutiérrez Allende" pol so desempeñu académicu y collaboración a les actividaes de la Facultá de Derechu de la PUC. Llogró'l títulu d'abogáu al añu siguiente.

Realizó un Magíster n'Estudios Internacionales pola Universidá de Chile en 2002.

Carrera académica y profesional

editar

Ye profesora de la Pontificia Universidá Católica de Chile (PUC) dende 1982, onde imparte les cátedres de Derechu Políticu, Derechu Constitucional y Derechu Internacional Públicu. L'añu 1991 recibió na so cátedra de Derechu Constitucional, por voluntá del profesor y senador Jaime Guzmán Errázuriz, a los alumnos del parllamentariu depués d'asocedíu'l so asesinatu. Recibió los premios a la "Excelencia Docente" y "Reconocencia a la Excelencia Docente", daos pol establecimientu.[1]

Xunto al profesor José Luis Cea Egaña entamó los Programes de Magíster y de Postítulo en Derechu Constitucional na Facultá de Derechu de la PUC y foi la so primer secretaria académica. Nel añu 2005 foi escoyida miembru del Conseyu de la Facultá de Derechu de la PUC y, a empiezos del 2006, Direutora del Departamentu de Derechu Públicu de la mesma Facultá. En xunu de 2018 asumió como secretaria xeneral de la PUC.[1]

 
Paña en 2010.

Tamién impartió derechu constitucional na Universidá de Chile, Universidá de Santiago de Chile, Universidá Marítima de Chile y Universidá de Les Américas, como tamién na Academia Nacional d'Estudios Políticos y Estratéxicos y na Academia de Guerra del Exércitu de Chile.

Nel añu 2004 foi becada pol Colexu d'Abogaos pa participar nel Cursu sobre Derechu Comuñal Européu aplicáu a Iberoamérica. Dende l'añu 2004 integra'l Direutoriu de l'Asociación Chilena de Derechu Constitucional. En 2017 nomóse-y miembru de númberu de l'Academia Chilena de Ciencies Sociales, Polítiques y Morales.[2]

Publicó diversos artículos rellacionaos con materies de Derechu Políticu, Derechu Constitucional y Derechu Internacional Públicu nes más diverses revistes xurídiques nacionales.

Tamién exerció como abogáu de la División de Municipalidaes de la Contraloría Xeneral de la República y asesora xurídica de los Ministerio Secretaría Xeneral de Gobiernu y Secretaría Xeneral de la Presidencia.

Ministra del Tribunal Constitucional

editar
 
Peña nel trespasu de la presidencia del Tribunal Constitucional a Carlos Carmona.

En xineru de 2006 foi designada abogáu integrante del Tribunal Constitucional (TC) y, en mayu del mesmu añu, ministra del TC, pola Corte Suprema de Xusticia, en reemplazu del ministru Urbano Marín. En xunu de 2009 el plenu de la Corte Suprema ratificar como ministra del TC, pa un nuevu periodu, esta vegada de nueve años.

Mientres el so llabor nel TC destacó pola so postura conservadora, cola cual correspuéndense les votaciones a favor de la inconstitucionalidá de la distribución nel sistema públicu de salú de levonorgestrel o "píldora del día dempués", como tamién la declaración d'inconstitucionalidá del préstamu del BID al plan de tresporte de la capital chilena, Transantiago.[ensin referencies]

El 22 d'agostu de 2013 foi escoyida presidenta del TC, cargu qu'asumió'l 26 d'agostu, siendo la primer muyer n'exercer como tal.[3] Arrenunció a la presidencia del tribunal el 29 d'agostu de 2014, siendo reemplazada por Carlos Carmona Santander.[4]

Cesó como ministra del TC el 8 de xunu de 2018.[5]

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar