Melania la Moza
Melania la Moza o Valeria Melania (383, Roma – 31 d'avientu de 439 (greg.), Xerusalén) foi una santa cristiana del grupu de les Madres del desiertu que vivió mientres el reináu del emperador Flavio Honorio Augusto, fíu de Teodosio I. Foi nieta per parte de padre de Melania la Vieya.
Melania la Moza | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Roma, 383 |
| Muerte | Xerusalén, 31 d'avientu de 439 (greg.)[1] (56 años) |
| Familia | |
| Padre | Publícola |
| Madre | Ceionia Albina |
| Casada con |
Valerio Piniano (es)  |
| Llugares de trabayu | Antigua Roma |
| Santoral | |
| 31 d'avientu | |
 | |
Biografía editar
Nacida nel senu d'una rica familia aristocrática d'orixe hispanu, yera fía del senador Valerio Publicola (fíu del Praefectus Urbi Romae Valerio Maximo Basilio y de Melania la Vieya), de la gens Valeria y de Ceyonia Albina, de la gens Ceyonia, dambes families de gran ascendencia na Roma de la dómina.
Les sos posesiones en tierres y villes estender dende la Hispania romana a Roma, Campania, Sicilia, África romana, Mauritania o Britania.[2][3]
A los 14 años, casóse col so primu per parte de padre Valerio Piniano (fíu del prefeutu Valerio Severu), que tenía 17 años. Dempués de la prematura muerte de los dos fíos habíos nel matrimoniu, y dempués de que tuviera a puntu de morrer Melania al nacer el segundu, los maríos tuvieron d'alcuerdu en meyor dedicase a sirvir a Dios, calteniendo al tiempu un celibatu. El padre de Melania reparó tou con gran desilusión, pero nel so llechu de muerte cinco años dempués, pidió perdón a Melania por torgar la so vocación al celibatu y mandar tolos sos bienes.
Nel añu 406, siguiendo los conseyos de la so güela, Melania y acordies cola so madre Albina y el so maríu Piniano, Melania decidió abandonar la so rica residencia romana pa camudase xunto a los sos sirvientes a una casa de campu próximo a Nola, cerca del so pariente alloñáu Paulino de Nola.
Nel 408, ante la invasión de los bárbaros, prefirió camudase a les finques que la so familia tenía cerca de Mesina (Sicilia) onde vivieron con gran austeridá, dedicándose al cuidu de los precisaos y los presos. Atraíos pola so fama, munchos mozos axuntar al so alredor, fundando centros de vida monástica.
Decidieron vender les sos posesiones n'Italia pa dona-y les a los probes antes de pasar al norte d'África nel 410, instalándose en Cartago y Tagaste (Numidia), onde cultivaron l'amistá d'Agustín d'Hipona y dedicáronse a una vida de piedá y obres de caridá. Xuntos fundaron dos conventos de monxos y dos de monxes. Melania convertir en abadesa d'unu d'ellos y destacaba pola so austeridá, alimentándose frugalmente cada tercer día y ocupándose principalmente de copiar manuscritos en griegu y llatín.
Nel 417 Melania decidió dir a Xerusalén col so home y la so madre, onde viviría ventidós años. Ellí siguió les sos donaciones a los precisaos col productu de la venta de les sos propiedaes n'España y fundó un monesteriu, cerca del Monte de les Olivares. En Belén conoció a Jerónimo de Estridón, convirtiéndose nun fiel amigu y collaborador. Foi a visitar a los Padres del desiertu al trubiecu del monaquismo oriental n'Exiptu, pasando por Alexandría, quedando fondamente impresionada pola cencellez de la so vida ascética.
Nel 431 morrería la so madre Albina y un añu dempués el so home Piniano. Nel 436, foi a Bizancio, a consolar al so ricu tíu Rufio Antonio Agrypnio Volusiano, qu'aportó a ser bautizáu bien enfermu, a pesar de la so fe pagana.
La emperatriz Elia Eudocia, mientres una pelegrinación a Xerusalén nel 437, pidió-y conseyu pa faer donaciones a les ilesies y monesterios de la Ciudá Santa.
N'avientu del 439, Melania siente averase a la muerte y diríxese a Belén p'asistir a la Misa de Navidá, onde oró poles sos hermanes, bendicir y pidir perdón pola so severidá. Finalmente, morrería pacíficamente el 31 d'avientu d'esi mesmu añu.
El so monesteriu entró nel Lleicionariu de Xerusalén como estación llitúrxica. Sería destruyida nel 614 mientres les invasiones perses.
Gerontio, el so biógrafu, escribió la so vida en griegu. Tamién hai elementos biográficos na Hestoria Lausiaca de Paladiu de Galacia y en La vida de Pedro l'Ibéricu.
Festividá editar
El so fiesta celebra'l 31 d'avientu. N'Ucraína, Malanka («Día de Melania») celébrase'l 13 de xineru, viéspora del añu nuevu nel Calendariu Xulianu.
Ver tamién editar
Enllaces esternos editar
- nuesa fe santos_ye.php?santu=430 Santa Melania la Nueva. Consultáu'l 6 de xineru de 2012.
Bibliografía editar
- Rosemary Ruether, "Mothers of the Church: Ascetic Women in the Late Patristic Age," in Women of Spirit: Female Leadership in the Jewish and Christian Traditions, Rosemary Ruether and Eleanor McLaughlin, eds., New York, Simon and Schuster, 1979.
- (n'inglés) Catholic Encyclopedia, Nueva York: Robert Appleton Company, 1913, OCLC 1017058, http://www.newadvent.org/cathen/10154a.htm. (n'inglés)
Referencies editar
- ↑ URL de la referencia: https://pantheon.world/profile/person/Melania_the_Younger. Apaez como: Melania the Younger. Data de consulta: 9 ochobre 2017.
- ↑ http://www.bahs.org.uk/AGHR/ARTICLES/06n2a1.pdf p.82., note 2
- ↑ https://books.google.co.uk/books?id=QQPdRzFDiy4C&pg=RA1-PA23&lpg=RA1- PA23&dq=civis+Dumnonia+Salona&source=bl&ots=vEma9ZYy6n&sig=B_0HyV3C5sZVxtCazQfOJzCrJaA&hl=en&sa=X&ved=0CCEQ6AEwAGoVChMIiJrksqD2xgIVzLIUCh1o3AhA#v=onepage&q=civis%20Dumnonia%20Salona&f=false p.23., point 17
Datos: Q271668
Multimedia: Melania the Younger
