Miguel Díaz-Canel
Miguel Mario Díaz-Canel Bermúdez (20 d'abril de 1960, Placetas) ye un inxenieru, exprofesor universitariu y políticu cubanu. Ye'l presidente de los Conseyu d'Estáu y de Ministros de Cuba dende'l 19 d'abril de 2018.[2] Ye'l primer dirixente cubanu nacíu dempués de la Revolución qu'algamó dichos puestos.[3]
Miguel Díaz-Canel | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
19 abril 2021 - ← Raúl Castro
19 abril 2018 - 21 avientu 2019 ← Raúl Castro - Manuel Marrero Cruz (es) →
19 abril 2018 - ← Raúl Castro
24 febreru 2013 - 19 abril 2018 ← José Ramón Machado Ventura - Salvador Valdés Mesa →
2012 - 2018
2009 - 2012 | |||||||||||||
Vida | |||||||||||||
Nacimientu | Placetas, 20 d'abril de 1960[1] (64 años) | ||||||||||||
Nacionalidá | Cuba | ||||||||||||
Llingua materna | castellanu | ||||||||||||
Familia | |||||||||||||
Fíos/es | |||||||||||||
Estudios | |||||||||||||
Estudios | Universidad Central de Las Villas (es) 1982) : ingeniería electrónica (es) | ||||||||||||
Llingües falaes | castellanu | ||||||||||||
Oficiu | inxenieru, profesor d'educación superior, políticu | ||||||||||||
Participante
| |||||||||||||
Llugares de trabayu | Santa Clara y L'Habana | ||||||||||||
Premios | |||||||||||||
Creencies | |||||||||||||
Relixón | ateísmu | ||||||||||||
Partíu políticu | Partíu Comunista de Cuba | ||||||||||||
IMDb | nm9783691 | ||||||||||||
Miembru del Buró Políticu del Partíu Comunista de Cuba (PCC) dende 1997, foi primer secretariu del PCC nes provincies de Villa Clara (1994-2003) y Holguín (2003-2009). Foi amás ministru d'Educación Superior de 2009 a 2012 y tamién vicepresidente del Conseyu de Ministros ente 2012 y 2013.
Biografía
editarNatural de la llocalidá de Placetas, na provincia de Villa Clara, nació'l 20 d'abril de 1960. Ye fíu d'Aída Bermúdez, maestra, y Miguel Díaz-Canel, trabayador d'una planta mecánica en Santa Clara.[4]
Graduáu como Inxenieru electrónicu en 1982 pola Universidá Central Santa Clara Villa Clara Marta Abreu, empezó la so carrera profesional como oficial de les Fuercies Armaes Revolucionaries (FAR) na Unidá Militar 3875, onde se caltuvo hasta 1985.[4] N'abril de dichu añu, ingresó como profesor na Universidá Marta Abreu, onde amás se desempeñó como cuadru profesional de la Unión de Mozos Comunistes.
Ente 1987 y 1989 cumplió misiones internacionalistes en Nicaragua, onde foi Comisariu Políticu de la Seición UJC del MINFAR. Al so regresu, integróse como dirixente de la Unión de Mozos Comunistes (UJC) na provincia de Villa Clara. Escoyíu miembru del Comité Nacional de la UJC y darréu en 1991 como miembru del Comité Central del Partíu Comunista de Cuba, foi designáu segundu secretariu del Comité Nacional de la UJC en 1993.
En 1994 foi designáu primer secretariu del Comité Provincial del Partíu na provincia de Villa Clara.[5] Mientres la so etapa como máxima autoridá política en dicha provincia carauterizar por impulsar importantes reformes dientro de la vida cultural na provincia, ente elles l'apertura y sofitu al centru cultural "El Maxunxe" na ciudá de Santa Clara, el primer local n'acoyer espectáculos de travestismu en Cuba.[6] En 2003 foi designáu primer secretariu del PCC en Holguín y escoyíu miembru del Buró Políticu del Partíu Comunista de Cuba a propuesta de Raúl Castro.[7]
En mayu de 2009 foi designáu pol presidente como ministru d'Educación Cimera, onde empecipió una serie de reformes dientro del sector universitariu. En marzu de 2012 remató les sos funciones como ministru y relevó al históricu dirixente José Ramón Fernández Álvarez como vicepresidente del Conseyu de Ministros al mandu de les árees d'educación, ciencia, cultura y deporte.[8]
Primer vicepresidente
editarEl 24 de febreru de 2013 foi escoyíu primer vicepresidente de los Conseyos d'Estáu y de Ministros de Cuba, en sustitución de José Ramón Machado Ventura, históricu dirixente partidista cubanu, quien venciera'l so puestu "en favor de la promoción de la nueva xeneración".[9]
Como número dos del gobiernu cubanu, foi consideráu mientres el tiempu qu'exerció esi cargu como'l posible socesor de Raúl Castro.[10][11][12][13]
Presidente
editarMiguel Díaz-Canel foi escoyíu presidente ente'l 18 y 19 d'abril de 2018, cuando se constituyó la IX Llexislatura de l'Asamblea Nacional de Cuba pal periodu 2018-2023. Capo, como anunciara años tras, dexó los cargos de presidente de los Conseyu d'Estáu y de Ministros de Cuba, pero caltuvo'l de primer secretariu del Partíu Comunista de Cuba.
El procesu d'eleición tomó dos díes.[14] Nel primeru, el 18, foi presentada y votada polos Asamblea Nacional del Poder Popular de Cuba diputaos una llista pa conformar el Conseyu d'Estáu encabezada por Díaz-Canel como presidente y Salvador Valdés Mesa como vicepresidente. El 19 fueron anunciaos los resultaos y posesionados los nuevos funcionarios escoyíos ente los diputaos escoyíos nos comicios 2017-2018.[15][16]
Nel so primer discursu como presidente, Díaz-Canel ufiertó dar continuidá a la Revolución y dixo que Raúl Castro "va encabezar les decisiones pal presente y futuru de la nación".[17][18]
Vida personal
editarDíaz-Canel tien dos fíos cola so primer esposa, Marta Villanueva. Anguaño ta casáu con Lis Cuesta Peraza, una profesora universitaria y funcionaria de l'axencia turística cultural Paradiso.[10][19]
Predecesor: Juan Vela Valdés |
Ministru d'Educación de Cuba 2009 - 2012 |
Socesor: Rodolfo Alarcón Ortiz |
Predecesor: José Ramón Machado Ventura |
Primer vicepresidente del Conseyu d'Estáu y de Ministros de Cuba 2013 - 2018 |
Socesor: Salvador Valdés Mesa |
Predecesor: Raúl Castro |
Presidente del Conseyu d'Estáu y de Ministros de Cuba 2018 – Actualidá |
Socesor: Nel cargu |
Referencies
editar- ↑ Afirmao en: Munzinger Personen. Identificador Munzinger: 00000029515. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Apaez como: Miguel Diaz-Canel. Llingua de la obra o nome: alemán.
- ↑ nacional-cubana-que-elegira-al socesor-de-los castru/ Miguel Díaz-Canel foi propuestu oficialmente como presidente de Cuba en sustitución de Raúl Castro
- ↑ «Continuidad y renovación na Revolución Cubana». Cubadebate (24 de febreru de 2013). Consultáu'l 10 de xineru de 2016.
- ↑ 4,0 4,1 Díaz-Canel nun ye un relevu históricu. 25 de febreru de 2013. http://www.martinoticias.com/content/article/19844.html. Consultáu'l 10 de xineru de 2016.
- ↑ «Villa Clara - Los candidatos del pueblu». Archiváu dende l'orixinal, el 23 de marzu de 2013. Consultáu'l 26 de febreru de 2013.
- ↑ «trespasu xeneracional.html El trespasu xeneracional». BBC Mundu (28 de febreru de 2013). Consultáu'l 10 de xineru de 2016.
- ↑ «visu,0affba8cb360d310VgnCLD2000000ec6eb0aRCRD.html Cuba: Díaz-Canel, pasu a pasu hasta'l visu». Terra Noticies (25 de febreru de 2013). Consultáu'l 10 de xineru de 2016.
- ↑ Error de cita: La etiqueta
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaesministru
- ↑ «mayor-satisfaccion-ye-la tranquilidá-y-sele-enfotu-que-sentimos-al-dir-apurriendo-a-les-nueves-xeneraciones-la responsabilidá-de-siguir-construyendo-el socialismu-semeyes/ “El mayor prestu ye la tranquilidá y sele enfotu que sentimos al dir apurriendo a les nueves xeneraciones la responsabilidá de siguir construyendo'l socialismu”». Cubadebate (24 de febreru de 2013). Consultáu'l 10 de xineru de 2016.
- ↑ 10,0 10,1 (en castellanu) designáu-de-los castru/ Miguel Díaz-Canel, l'herederu designáu de los Castru - El Nacional. El Nacional. 2013-02-25. http://elnacional.com.do/miguel-diaz-canel-l'herederu designáu-de-los castru/. Consultáu'l 2018-04-07.
- ↑ (en castellanu) so-marcha-y-dexara-el-poder-19-de-abril-2018/10001-3474414 Raúl Castro retarda la so marcha y va dexar el poder el 19 d'abril de 2018. https://www.efe.com/efe/espana/mundo/raul-castru-retarda-la so-marcha-y-dexara-el-poder-19-de-abril-2018/10001-3474414. Consultáu'l 2018-04-07.
- ↑ (en castellanu) Parllamentu cubanu estiende mandatu d'actual llexislatura hasta'l 19 d'abril de 2018. Cubadebate. 2017-12-21. http://www.cubadebate.cu/noticias/2017/12/21/parllamentu-cubanu-estiende-mandatu-de-actual-llexislatura-hasta-el-19-de-abril-del-2018/#.WshKMojwZ1s. Consultáu'l 2018-04-07.
- ↑ (en castellanu) nacional-pa-el-18-de-abril-16-04-2018-09-04-51 Adelantren entamu de sesión constitutiva de l'Asamblea Nacional pal 18 d'abril. Granma.cu. http://www.granma.cu/cuba/2018-04-16/adelantren-entamu-de-sesion-constitutiva-de-l'asamblea nacional-pa-el-18-de-abril-16-04-2018-09-04-51. Consultáu'l 2018-04-16.
- ↑ Llanu, Pablo de (2018-04-19) (en castellanu). El Parllamentu cubanu propón a Miguel Díaz-Canel como socesor de Raúl Castro. El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/internacional/2018/04/18/actualidad/1524069138_691013.html. Consultáu'l 2018-04-19.
- ↑ (en castellanu) Díaz-Canel asocede a Raúl Castro en Cuba. CNN. 2018-04-19. http://cnnespanol.cnn.com/2018/04/19/diaz-canel-asocede-a-raul-castru-en-cuba/. Consultáu'l 2018-04-19.
- ↑ MER, teleSUR - DM - ACH -. ¿Cómo foi'l procesu eleutoral en Cuba hasta escoyer presidente?. https://www.telesurtv.net/news/cuba-eleiciones-xenerales-presidente-asamblea-conseyu-20180412-0033.html. Consultáu'l 2018-04-19.
- ↑ (en castellanu) Miguel Díaz-Canel, nel so primer discursu: «Raúl va encabezar les decisiones en Cuba». abc. https://www.abc.es/internacional/abci-miguel-diaz-canel-primer-discursu-raul-caltién-frente-vanguardia-politica-201804191717_noticia.html. Consultáu'l 2018-04-19.
- ↑ (en castellanu) termina-con-los sos-guerrilleros/#.WtjIBIjwZ1s Miguel Díaz-Canel: La Revolución nun termina colos sos guerrilleros (+ Video). Cubadebate. 2018-04-19. http://www.cubadebate.cu/noticias/2018/04/19/miguel-diaz-canel-la-revolucion-nun termina-con-los sos-guerrilleros/#.WtjIBIjwZ1s. Consultáu'l 2018-04-19.
- ↑ EC, Redacción (2018-04-19) (en castellanu). Quién ye Miguel Díaz-Canel, el nuevu presidente de Cuba. El Comercio. https://elcomercio.pe/mundo/latinoamerica/miguel-diaz-canel-nuevo-presidente-cuba-noticia-512935. Consultáu'l 2018-04-19.
Enllaces esternos
editar