Wikipedia

Nassau-Saarbrücken

El Condáu de Saarbrücken foi un Estáu Imperial na rexón de l'Alta Lorena, cola so capital en Saarbrücken. Dende 1381 pertenecía a la caña Walram de la renana Casa de Nassau.

Nassau-Saarbrücken
(dende 1381)
condáu
Alministración
Xeografía
Cambiar los datos en Wikidata

Condáu de Saarbrücken editar

 
Escudu d'armes de los Condes de Saarbrücken.

Alredor del añu 1080 el rei Enrique IV d'Alemaña invistió a un Conde Siegbert nel Saargau col títulu carolinxu de Kaiserpfalz en Wadgassen sobre'l ríu Sarre (n'alemán Saar) y con posesiones ulteriores sosteníes polos Obispos de Metz nel Bliesgau según nes rexones axacentes d'Alsacia y Palatináu como feudos.

Nel cursu de les feroces disputes de Invistidura, la puxanza de la dinastía comital siguió cola eleición del fíu de Siegbert, Adalberto, como Arzobispu de Mainz en 1111, y en 1118 el so hermanu mayor Federico foi'l primeru mentáu col títulu de "Conde de Saarbrücken". Sicasí, el fíu de Federico, Simón I tuvo qu'enfrentase a la destrucción de la so residencia en Saarbrücken por fuercies del emperador Federico Barbarroja en 1168. A la so muerte en redol a 1183, el condáu foi estremáu en dos partes, cuando los territorios del Palatináu fueron dixebraos pa formar la base del Condáu de Zweibrücken. Les posesiones alsacianas yá se perdieren alredor de 1120.

Cuando la Casa comital de Leiningen escastar en 1212, los Condes de Saarbrücken por xure uxoris heredaron les sos posesiones del Palatináu en redol al Castiellu d'Altleiningen, onde fundaron la llinia menor de los Condes de Leiningen como una caña cadete. Simón III de Saarbrücken, conde dende 1207, yera un lleal partidariu de la Casa Imperial de Hohenstaufen y de Felipe de Suabia. Darréu xunióse a la Quinta Cruzada y, como nun tenía herederos varones, algamó la reconocencia del heriedu pola so fía Laurette. La so fía menor Matilde, quien asocedió a la so hermana en 1272, llogró asegurar el so derechu de socesión pol matrimoniu col Conde Simón de Commercy quien dende 1271 llamar a sí mesmu Conde de Saarbrücken-Commercy.

Saarbrücken recibió privilexos de ciudá en 1322. El Conde Xuan I, na llinia de los duques de Lorena, xunir al rei Enrique VII d'Alemaña de la Casa de Luxemburgu na so campaña n'Italia y lluchó col fíu d'Enrique, Juan de Bohemia, al llau de Francia na Guerra de los Cien Años. El so nietu, l'últimu Conde Xuan II de Saarbrücken, de la mesma lluchó colos franceses na Batalla de Poitiers en 1356, onde él y el rei Xuan II de Francia fueron prindaos y hasta'l Tratáu de Brétigny de 1360 encarcelaos nel Castiellu de Wallingford. Investido col Señoríu de Vaucouleurs según col títulu de Grand bouteiller de France, tuvo que, sicasí, empeñar importantes partes de les sos posesiones al Arzobispu Balduino de Tréveris. Cola muerte de Juan en 1381 la llinia masculina llegó al so fin de nuevu. Por cuenta de que la so fía Juana contraxera matrimoniu col Conde Xuan I de Nassau-Weilburg en 1353, el so fíu Felipe I heredó'l Condáu de Saarbrücken.

Condáu de Nassau-Saarbrücken editar

 
Palaciu de Saarbrücken.

Felipe I gobernó conxuntamente Nassau-Saarbrücken y Nassau-Weilburg y en 1393 heredó al traviés de la so esposa Juana d'Hohenlohe los señoríos de Kirchheimbolanden y Stauf. Tamién recibió la metá de Nassau-Ottweiler en 1393 y otros territorios más tarde mientres el so reináu. Dempués de la so muerte en 1429 los territorios alredor de Saarbrücken y a lo llargo del ríu Lahn caltuviéronse unificaos hasta 1442, onde fueron de nuevu estremaos ente los sos fíos varones nes llinies de Nassau-Saarbrücken (al oeste del Rin) y Nassau-Weilburg (al este del Rin), la tamién denomada llinia menor de Nassau-Weilburg.

En 1507 el Conde Juan Lluis I estendió significativamente el so territoriu por aciu el matrimoniu con Catalina, la fía del últimu Conde de Moers-Saarwerden y en 1527 heredó'l Condáu de Sarrewerden, incluyendo'l Señoríu de Lahr. Anque dempués de la so muerte en 1544 el país foi partíu en trés parte, los trés llinies (Ottweiler, Saarbrücken puramente y Kirchheim) quedaron toes estinguíes en 1572 y tol Nassau-Saarbrücken foi unificáu con Nassau-Weilburg hasta l'añu 1629. Esta nueva división sicasí nun foi executada hasta'l fin de la Guerra de los Trenta Años y en 1651 fueron fundaos trés condaos: Nassau-Idstein, Nassau-Weilburg y Nassau-Saarbrücken.

 
Escudu d'armes de Nassau-Saarbrücken.[1]

Solu ocho años más tarde, Nassau-Saarbrücken foi de nuevu partíu en:

Pa 1728 Nassau-Saarbrücken foi unificáu con Nassau-Usingen qu'heredara Nassau-Ottweiler y Nassau-Idstein. En 1735 Nassau-Usingen foi de nuevu estremáu en Nassau-Usingen y Nassau-Saarbrücken. En 1797 Nassau-Usingen finalmente heredó Nassau-Saarbrücken; este foi (re-)unificáu con Nassau-Weilburg y eleváu a Ducáu de Nassau en 1806. El primer Duque de Nassau foi Federico Augusto de Nassau-Usingen quien morrió en 1816. El Príncipe Guillermo de Nassau-Weilburg heredó'l Ducáu de Nassau. Sicasí, los territorios de Nassau-Saarbrücken fueron ocupaos por Francia en 1793 siendo anexonáus como departamentu del Sarre en 1797. Finalmente'l Condáu de Nassau-Saarbrücken foi incorporáu a Prusia en 1814.

L'escudu d'armes combinaba'l lleón de los condes de Saargau coles cruces de la casa de Commercy, y foi utilizáu cuando foi creáu'l escudu d'armes del Sarre.

Posesiones en 1797 editar

  • El Principáu de Saarbrücken
  • Condáu de Ottweiler
  • Delles villes de l'Abadía de Wadgassen
  • dos tercios del Condáu de Saarwerden (el bailiazgo de Harskirchen, el restu quedando en posesión por Nassau-Weilburg)

Gobernantes editar

Casa de Leiningen editar

1207-1245 Simón III

Casa de Broyes-Commercy editar

1342-1381 Xuan II

  • 1381-1381 Joan

Casa de Nassau editar

reináu nome nacíu fináu familia
1381-1429 Felipe I 1368 2-7-1429
1429/42-1472 Xuan II 4-4-1423 25-7-1472 fíu
1472-1545 Juan Luis 19-10-1472 4-6-1545 fíu
1545-1554 Felipe II 25-7-1509 19-6-1554 fíu
1554-1574 Xuan III 5-4-1511 23-11-1574 hermanu
1574-1602 Felipe IV 14-10-1542 12-3-1602 fíu de Felipe III de Nassau-Weilburg
1602-1627 Lluis II 9-8-1565 8-11-1627 fíu del so hermanu
1625/7-1640 Guillermo Luis 18-12-1590 22-8-1640 fíu
1640-1642 Crato 7-11-1621 14-7-1642 fíu
1642-1659 Juan Luis 24-5-1625 9-2-1690 hermanu
1642-1677 Gustavo Adolfo 27-3-1632 9-10-1677 hermanu
1677-1713 Luis Crato 28-3-1663 14-2-1713 fíu
1713-1723 Carlos Luis 6-1-1665 6-12-1723 hermanu
1723-1728 Federico Luis 3-11-1651 25-5-1728 fíu de Juan Luis
1728-1735 Carlos 31-12-1712 21-6-1775 fíu de Guillermo Enrique I de Nassau-Usingen, primu segundu de Federico Luis
1735/42-1768 Guillermo Enrique II 6-3-1718 24-7-1768 hermanu
1768-1794 Luis 3-1-1745 2-3-1794 fíu
1794-1797 Enrique 9-3-1768 27-4-1797 fíu


Ver tamién editar

Referencies editar

  1. ↑ Siebmacher, Johann (1703). Erneuertes und vermehrtes Wappenbuch.... Nürnberg: Adolph Johann Helmers, páx. Part I Table 14.

Bibliografía editar

  • The divisions of the House of Nassau chart
  • Sante, Wilhelm. Geschichte der Deutschen Länder - Territorien-Ploetz. Würzburg 1964.
  • Köbler, Gerhard. Historisches Lexikon der Deutschen Länder. München 1988.




 
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Nassau-Saarbrücken&oldid=4175768»