Octavio Lepage Barreto (24 de payares de 1923Parroquia Santa Rosa (es) Traducir – 6 de xineru de 2017Caraques)[2] foi un abogáu y políticu venezolanu, dirixente y miembru fundador d'Aición Democrática. Foi ministru del Interior mientres la presidencia de Jaime Lusinchi. Foi amás presidente interín de Venezuela ente finales de mayu y empiezos de xunu de 1993, tres la destitución del so antecesor y compañeru de partíu Carlos Andrés Pérez, quien se vio obligáu a abandonar el cargu.[3]

Octavio Lepage
Presidente de Venezuela

21 mayu 1993 - 5 xunu 1994
ministerio del Interior (es) Traducir

2 febreru 1984 - 31 agostu 1986
ministerio del Interior (es) Traducir

23 xineru 1975 - 23 agostu 1978
senador de Venezuela (es) Traducir

23 xineru 1974 - 21 mayu 1993
diputáu de Venezuela

23 xineru 1958 - 23 xineru 1974
diputáu de Venezuela

21 xineru 1948 - 23 xineru 1952
Vida
Nacimientu Parroquia Santa Rosa (es) Traducir24 de payares de 1923[1]
Nacionalidá Bandera de Venezuela Venezuela
Muerte Caraques6 de xineru de 2017[1] (93 años)
Causa de la muerte complicaciones quirúrxiques
Estudios
Estudios Universidá Central de Venezuela
Llingües falaes castellanu
Oficiu Abogáu, políticu
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Partíu políticu Acción Democrática (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

Lepage foi miembru del movimientu xuvenil del partíu Aición Democrática (AD) na Universidá Central de Venezuela, siendo designáu en 1945 como secretariu nel comité de AD na ciudá de Caraques. En 1947 graduar con un títulu de derechu y en 1948 foi escoyíu como diputáu pol estáu Estáu Anzoátegui nel Congresu Nacional. En payares d'esi añu foi escoyíu como secretariu xeneral d'Aición Democrática. Pero'l derrocamientu del presidente Rómulo Gallegos tórga-y tomar el cargu.

Foi'l primer secretariu Xeneral del partíu qu'operaba clandestinamente dende xineru hasta setiembre de 1949 cuando ye asocedíu por Leonardo Ruiz Pineda. Lepage tamién foi parte del secretariáu d'organización del partíu. En xunetu de 1950 foi deteníu por Seguridá Nacional y encarceláu en San Juan de los Morros. En siendo lliberáu en xunetu de 1954, foi espulsáu del país, operando nel exiliu como miembru del comité de coordinación d'estranxeros.

Tres la so torna del exiliu, Lepage convertir en diputáu pol estáu Anzoátegui al Congresu Nacional en 1959. En 1964 convertir n'Embaxador de Venezuela en Bélxica. Trabayó ellí hasta 1965, cuando torna a Venezuela pa convertise en secretariu xeneral d'Aición Democrática. Nes eleiciones de 1973 convertir en Senador pol estáu Miranda y en 1975 el presidente Carlos Andrés Pérez nomar Ministru del Interior, cargu que volvería ocupar mientres l'alministración del presidente Jaime Lusinchi (1984-1989).

De cara a les Eleiciones presidenciales de Venezuela de 1988, Lepage optó pola nominación presidencial del so partíu, pero a pesar del sofitu del Presidente Lusinchi, foi electu na eleición primaria Carlos Andrés Pérez.[4][5]

El 21 de mayu de 1993 la Corte Suprema suspende por actos de corrupción a Carlos Andrés Pérez como Presidente de la República, y Lepage, na so condición de Presidente del Congresu, asume la Presidencia de la República de forma interina hasta'l 5 de xunu d'esi mesmu añu,[6] cuando'l Congresu escueye al escritor y periodista Ramón José Velásquez pa completar el periodu constitucional de Pérez.[7]

Nos sos últimos años posteriores Lepage retirar de la vida pública y dedícase principalmente a escribir artículos d'opinión pa la prensa o por aciu correos electrónicos, amás de llibros.[8] Fina'l vienres 6 de xineru de 2017 a los 93 años d'edá, depués d'una serie d'entueyos que lu caltuvieron hospitalizáu por casi un mes nuna clínica de Caraques.[9] Los sos restos fueron velaos en veloriu'l domingu 8 de xineru nel Salón Protocolar del Palaciu Federal Llexislativu.[10]

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 Afirmao en: Find a Grave. Identificador Find a Grave: 174937212. Apaez como: Octavio Lepage Barreto. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. L'Estímulu. «Finó Octavio Lepage, presidente interín de Venezuela». Consultáu'l 6 de xineru de 2017.
  3. «Contemporánea: Etapa Democrática - Octavio Lepage». Consultáu'l 31 de xineru de 2017.
  4. «Venezuela's ruling Democratic Action party nominated former President Carlos Andres Perez as its presidential candidate for the 1988 general elections.» (inglés). Los Angeles Times (12 d'ochobre de 1987). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-01-07. Consultáu'l 31 de xineru de 2017.
  5. Alan Riding (28 de xunu de 1987). «In Venezuela, ex-president Seeks Old Job». New York Times. Consultáu'l 31 de xineru de 2017.
  6. «Morrió'l fundador de AD y ex-presidente Octavio Lepage» (6 de xineru de 2017). Consultáu'l 31 de xineru de 2017.
  7. «Carlos Andrés Pérez (segundu periodu 1989-1993)». Archiváu dende l'orixinal, el 29 de xunetu de 2012. Consultáu'l 31 de xineru de 2017.
  8. «Finó Octavio Lepage, el postreru presidente que quedaba de la Venezuela democrática» (6 de xineru de 2017). Consultáu'l 31 de xineru de 2017.
  9. Abraham Salazar (6 de xineru de 2017). «era-bipartidista Octavio Lepage yera'l postreru presidente con vida de la era bipartidista». Consultáu'l 31 de xineru de 2017.
  10. Daniel D. Vizzi (8 de xineru de 2017). «palaciu federal-llexislativu Asamblea Nacional rinde homenaxe en veloriu a Octavio Lepage». Consultáu'l 31 de xineru de 2017.

Bibliografía

editar
  • Ministeriu de Xusticia de la República de Venezuela (1977), Revista del Ministeriu de Xusticia, Editorial Planeta 
  • Conde, Javier (2012). La conxura final. Octavio Lepage: 60 años de llucha política. Editorial Alfa. ISBN 978-980-354-334-1.


Predecesor:
Carlos Andrés Pérez
 
Presidente de la República de Venezuela

21 de mayu de 1993-5 de xunu de 1993
Socesor:
Ramón José Velásquez