Pantardo

Pantardo
obispu	;
obispu
Vida
Oficiu	sacerdote católicu
Creencies
Relixón	Ilesia Católica

Pantardo foi un eclesiásticu suevu, obispu de Braga nel s. VI.

Nacíu nel senu de la familia de los Camaño, perteneciente a la nobleza del reinu suevu, foi hermanu de Talasio, que aportaría a obispu d'Astorga.^[1]^[2]

En tiempos del rei Miro, tres la muerte de Martín de Braga asocedida hacia l'añu 579,^[3] Pantardo foi consagráu obispu metropolitanu de la diócesis de Braga, que naquel tiempu tenía como sufragáneas a Aeminium, Porto, Dume, Viseu y Lamego desque nel conceyu lucense celebráu nel 569 dispunxérase qu'Astorga, Britonia, Iria, Ourense y Tui pertenecieren a Lugo, acabante alzar a metrópolis.

Nel añu 585 el rei visigodu Leovigildo conquistó'l reinu suevu, ordenando desterrar a tolos obispos católicos que se negaren a convertise al arrianismu; sicasí esta nueva situación nun algamar a Pantardo, pos al añu siguiente Leovigildo morrió, y el so fíu y socesor Recaredo abrazó la fe católica. Desaposiada Lugo de la so condición de metrópolis, les sos antigües sufragáneas pasaron nuevamente a Braga.

La última noticia alrodiu de esti preláu ye la so asistencia al III Conceyu de Toledo del añu 589, nel que se decretó l'abandonu del arrianismu en tol reinu visigodu de Toledo y l'oficiu del catolicismu como relixón única; en dichu conceyu representó tamién al obispu de Lugo Nitigisio, que nun pudo allegar pola so avanzada edá. Desconozse cuánto tiempu más presidió la sede bracarense.^[4]

Predecesor:
Martín de Braga

Obispo de Braga
c. 579 – dempués de 589

Socesor:
Julián^[5]

Referencies

↑ Felipe de la Gándara: Armes i trunfos: fechos heroicos de los fíos de Galicia, p. 581, cita como fontes les "Xenealoxíes de llinaxes nobles de Galicia", atribuyíes al obispu de Lugo Vasconio.
↑ Luis Vilar y Pascual: Diccionariu históricu, xenealóxicu y heráldicu de les families pernomaes de la monarquía española, tomu II, p. 125 (1859).
↑ Luis Agustín García Moreno: Prosopografía del reinu visigodu de Toledo, p. 150 (1974).
↑ Enrique Flórez: España sagrada, vol. XV, páxs. 137-139 (1754).
↑ Rodrigo da Cunha: Historia ecclesiastica dos arcebispos de Braga, cap. LXXVIII (1634), o Gregorio de Argaiz: La soledá gallardoniada, tomu III, páxs. 69-70 (1675), fechen l'episcopáu de Pantardo ente los de Benignu y Tolobeo, obispos ficticios sacaos de los falsos cronicones del padre Higuera.

[1] Felipe de la Gándara: Armes i trunfos: fechos heroicos de los fíos de Galicia, p. 581, cita como fontes les "Xenealoxíes de llinaxes nobles de Galicia", atribuyíes al obispu de Lugo Vasconio.

[2] Luis Vilar y Pascual: Diccionariu históricu, xenealóxicu y heráldicu de les families pernomaes de la monarquía española, tomu II, p. 125 (1859).

[3] Luis Agustín García Moreno: Prosopografía del reinu visigodu de Toledo, p. 150 (1974).

[4] Enrique Flórez: España sagrada, vol. XV, páxs. 137-139 (1754).

[5] Rodrigo da Cunha: Historia ecclesiastica dos arcebispos de Braga, cap. LXXVIII (1634), o Gregorio de Argaiz: La soledá gallardoniada, tomu III, páxs. 69-70 (1675), fechen l'episcopáu de Pantardo ente los de Benignu y Tolobeo, obispos ficticios sacaos de los falsos cronicones del padre Higuera.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]