Pedro Antonio Pimentel
Pedro Antonio Pimentel (1830, Monte Cristi – 1874, Haití) foi un militar y políticu dominicanu.
Pedro Antonio Pimentel | |||
---|---|---|---|
| |||
Vida | |||
Nacimientu | Monte Cristi, 1830[1] | ||
Nacionalidá | República Dominicana | ||
Muerte | Haití, 1874[1] (43/44 años) | ||
Oficiu | políticu | ||
Primeros años
editarPimentel nació en 1830 na llocalidá de Lozano, conceyu de Castañueles, Montecristi. Yera fíu de Jacinto Pimentel y Juana Chamorro. Luperón definir como un home "rebelde a la disciplina, galbaniegu al gabinete, pero coraxosu y previsor na guerra restauradora.
Na política
editarLa so vida pública empecipiar con una valiente participación en Capotillo. Yera ganaderu y tenía una importante fortuna. Ocupó diversos puestos na vida pública, dende múltiples funciones militares hasta presidente de la República. Foi presu en 1863, xunto a Lucas Evanxelista y otros al fracasar el primer intentu revolucionariu contra l'Anexón a España.
Escapar de la cárcel y abellugóse n'Haití. Al producise'l Berru de Capotillo integróse decididamente a les lluches restauradores participando en forma destacada nes principales aiciones béliques.
Más tarde foi designáu Xeneral en Xefe de les "Fuercies del Este" y dende ellí treslladáu a la Llinia Noroeste como "Delegáu Xefe d'Operaciones" nesa rexón. El 10 de febreru de 1864 foi nomáu gobernador de Santiago y darréu partió a combatir, en Puerto Plata, n'auxiliu de Gaspar Polanco qu'escorría les tropes españoles en retirada escontra esi puertu de mar. En xineru de 1865 foi designáu Ministru de Guerra y escoyíu diputáu por Santiago a l'Asamblea Nacional que s'axuntaría dientro del territoriu controláu polos restauradores.
Presidencia constitucional
editarLa Xunta Provisional Gubernativa restauradora en xineru de 1865, declaró a valir la Constitución de Moca de 1858, hasta que s'axuntara'l 27 de febreru de 1865 una Convención Nacional que redactaría un nuevu testu constitucional, pa depués escoyer el Presidente Constitucional de la República.
Una vegada constituyida la Convención Nacional, ésta punxo a valir la Constitución lliberal de Moca, que foi proclamada y dar# en escoyer al xeneral Pimentel Chamorro, nuevu Presidente de la República'l 25 de marzu de 1865. Una de les sos primeres midíes foi la designación d'un conseyu de guerra por que fuera xulgáu'l ex-presidente Gaspar Polanco y el so gabinete.
El so gobiernu exercer cola autoridá y enerxía propios de la so carácter incurriendo, dacuando, n'escesos d'arbitrariedá y despotismu carentes d'intención dañible o de perversidad; otra manera, como una espresión de celu nel cumplimientu de los sos deberes nel exerciciu de l'autoridá qu'en momentos difíciles fuera puesta nes sos manes.
El Presidente Pimentel presentó'l so arrenunciu a la Presidencia de la República'l 13 d'agostu de 1865 en Santiago. Tomó la decisión al enterase qu'en Santu Domingu, los xenerales José María Cabral y Eusebio Manzueta, dirixíen un plan golpista. El Xefe del Estáu tuvo la información de que José María Cabral, fuera proclamáu na Capital Xefe Supremu col títulu de “Proteutor”, con cuenta d'establecer un nuevu gobiernu y votar una nueva Constitución.
Nel so mandatu concluyó la Guerra Restauradora.
Vida personal y muerte
editarCasóse con Ana Polanco, posiblemente fía del Xeneral Juan Antonio Polanco, hermanu mayor de Gaspar Polanco, quién según el restaurador y escritor Manuel Rodríguez Objío, foi tamién padrastru de Pimentel. Morrió enfermu y ensin dineru en Quartier-Morin, Haití, en 1874.
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 URL de la referencia: http://www.mcnbiografias.com/app-bio/do/show?key=pimentel-pedro-antonio. Apaez como: Pedro Antonio Pimentel.