Ruíu
El ruíu ye la sensación auditiva inarticulada xeneralmente desagradable. Nel mediu ambiente, defínese como tou lo cafiante pal oyíu o, más esautamente, como tou soníu ensin deseyar. Dende esi puntu de vista, la más escelsa música puede ser calificada como ruíu por aquella persona qu'en ciertu momentu nun deseye oyela.
| Ruíu | |
|---|---|
concepto musical (es)  , Oscilación y Q124326543 | |
| soníu | |
 |
Nel ámbitu de la comunicación sonora, defínese como ruíu a tou soníu non deseyáu qu'interfier na comunicación ente les persones o nes sos actividaes.
Cuando s'utiliza la espresión ruíu como sinónimu de contaminación acústica, ta faciéndose referencia a un ruíu (soníu), con una intensidad alta (o una suma d'intensidaes), que puede resultar inclusive perxudicial pa la salú humana. Contra'l ruíu escesivo úsense tapones pa los oyíos y oreyeres (cascos pa les oreyes, que contienen una electrónica que mengua los ruíos esteriores, menguándolos o faciendo que la so audición sía más prestosa), p'asina evitar la perda d'audición (que, si nun se controla, puede provocar la sordera).
Soníu inarticuláu, ensin ritmu nin harmonía y confusu. "el ruíu d'un motor; el ruíu de l'agua que cai de la cascada; mazcar ensin faer ruíu ye señal de bona educación; los ruíos desconocíos na nueche asústennos; cuando un oxetu cai al suelu produz un ruíu seco; espertóme un ruíu constante"
Polveru o amiestu confuso de soníos. "el ruíu de la cai; el ruíu del tráficu; el ruíu, pola so incidencia sobre les persones, ye una de les principales causes de malestar social"
Efeutos na salú editar
Dalgunos efeutos del ruíu sobre la salú:[1]
- Enfermedaes fisiolóxiques: Pueden producise nel trabayu o ambientes sonoros en redol a los 100 decibelios, dalgunes tan importantes como la perda parcial o total de l'audición.
- Enfermedaes psíquiques: Producíes por escesu de ruíu, pueden citase el estrés, les alteraciones del suañu, amenorgamientu de l'atención, depresión, falta de rendimientu o agresividá.
- Enfermedaes sociolóxiques: Alteraciones na comunicación, el rendimientu, etc.
- Enfermedaes patolóxiques: Alteraciones nel metabolismu.
- Enfermedaes radiásticas: Alteraciones nos músculos.[ensin referencies]
L'estudiu del ruíu, la vibración y la severidá nun sistema denominar NVH. Estos estudios van empobinaos a midir y modificar los parámetros que-y dan nome y que se dan en vehículos a motor, de forma más detallada, en coches y camiones.
Pela cueta los ruíos son tamién soníos simples o complexos pero disarmónicos y de bien alta intensidá, xenerando intolerancia o dolor al escuchu y una sensación de displacer al individuu.
Llendes editar
Les redolaes con más de 65 decibelios (dB) considérense inaceptables.
N'España, los ciclomotores nun pueden superar en más de 4 dB el nivel d'emisión sonora de la so ficha d'homologación.
Per debaxo de 80 dB l'oyíu humanu nun presenta alteraciones definitives. Estos niveles xeneren molesties pasaxeres denominaes fatiga auditiva, onde los elementos transductores (oyíu internu) nun sufren problemes definitivos. Cuando la intensidá supera los 90 dB empiecen a apaecer mancadures irreversibles cuanto mayor sía la esposición y la susceptibilidá personal.
Ver tamién editar
Referencies editar
Enllaces esternos editar
- Ruíu y salú. Más allá de la molestia
- Evaluación y Xestión del Ruíu Ambiental (EGRA). Ministeriu español de Fomentu.
- Xuristes Contra'l Ruíu.
- Cómo actuar contra'l ruíu y noticies rellacionaes.
- Educación y concienciación frente a les molesties por ruíu.
