Ruiu de color

10 segundos de ruiu blanco

¡Procuru en tolos audios! Suxúrese escuchar a un nivel baxu de volume pa evitar daños auditivos y nel sistema d'amplificación

10 segundos de ruiu rosa

10 segundos de ruiu marrón

10 segundos de ruiu azul

10 segundos de ruiu violeta

10 segundos de ruiu gris

¿Problemes al reproducir estos ficheros?

Anque'l ruiu ye una señal aleatoria, puede tener carauterístiques y propiedaes estadístiques. La densidá espectral (potencia y distribución nel espectru de frecuencia), ye una d'eses propiedaes, que pueden ser utilizaes pa estremar los distintos tipos de ruiu. Esta clasificación por densidá espectral dase la terminoloxía, col nome de distintos tipos distintos colores, y ye común en distintes disciplines, onde'l ruiu ye un factor importante (como en acústica, inxeniería llétrica y física).

Dependiendo de la forma concreta que tenga la so densidá espectral de potencia (PSD, Power Spectral Density), defínense dellos "colores" pal ruiu, faciendo un paralelismu ente les llonxitúes d'onda del espectru visible y les del espectru oyible. D'esta forma, los infrasoníos (per debaxo de 20 Hz) oldear al infrarroxu y los ultrasoníos (>20 KHz) colos ultravioleta. Por casu un ruiu que contenga una distribución uniforme del espectru de frecuencies sería "blancu" al igual que'l color blancu contién toles frecuencies del espectru visible, y un soníu con mayor preponderancia de graves taría "coloriáu" al rosa, una y bones los colores con mayor cantidá de frecuencies baxes contienen mayor cantidá de colloráu.

Ruiu blanco

PSD del ruiu blanco.

El so PSD ye constante, esto ye, el so espectru ye planu. La señal contién toles frecuencies y toes elles tienen la mesma potencia. Por casu: la potencia que contién la señal na banda 40 Hz - 60 Hz ye igual a la contenida na banda 4800 Hz - 4820 Hz.

Como la PSD ye constante, la señal nun ta llindada en banda y la so potencia ye -teóricamente- infinita. Na práutica, considérase qu'una señal ye blanca si'l so PSD ye constante na banda de frecuencia d'interés na aplicación. Una señal que'l so espectru nun sía planu dizse que ta coloriada (autocorrelacionada).

Ruiu rosa

PSD del ruiu rosa.

El so PSD ye direutamente proporcional a ${\frac {1}{F}}$ o dichu otra manera, el so PSD aparra 3 dB por octava a midida que xubimos en frecuencia. L'espectru del ruiu rosa ye asemeyáu al espectru mediu acumuláu de la música sinfónica o de preseos harmónicos como'l pianu o l'órganu. Ye'l más utilizáu en soníu na calibración d'equipos tales como PAs o monitor (mas inclusive que'l ruiu blanco) una y bones el oyíu humanu precisa mayor enerxía pa percibir soníos graves. Ello ye que el ruiu rosa ye percibíu pol oyíu humanu más paecíu al "blancu" (con igual preponderancia de toles frecuencies) por cuenta de les propiedaes de la membrana basilar ente que'l blancu percibiríase coloriáu al azul.

Ruiu marrón

PSD del ruiu marrón.

El so PSD ye direutamente proporcional a ${\frac {1}{F^{2}}}$ o dichu d'otra forma aparra 6 dB por octava a midida que xubimos en frecuencia. Dacuando designar como "marrón" del inglés "brown" lo que puede llevar a equívocu cola so verdadera naturaleza: esto nun tien nada que ver con que'l so espectru oldear al color marrón, tando más cercanu en candia, sinón col científicu Robert Brown qu'estudio'l movimientu browniano. Esti tipu de ruiu puede ser xeneráu por un algoritmu qu'asemeye dichu movimientu.

Ruiu azul

PSD del ruiu azul.

El so PSD ye direutamente proporcional a $F$ o dichu d'otra forma amóntase 3 dB por octava a midida que xubimos en frecuencia. En computación gráfica, el términu "ruiu azul" úsase dacuando pa describir ruiu con bien poca potencia en baxa frecuencia y con PSD creciente y nidia. Esti tipu de ruiu úsase entós en téuniques d'entamáu (Mitchell, 1987).

Ruiu violeta

PSD del ruiu violeta.

El so PSD ye direutamente proporcional a $F^{2}$

Ruiu gris

PSD del ruiu gris.

El so PSD ye bien similar a la curva de ponderación sofométrica. Esta curva correspuende al nivel de presión sonora que tendría de tener cada frecuencia por que toes fueren percibíes cola mesma intensidá aparente (mesmu volume) pol oyíu humanu. Por casu, si tenemos dos tonos (dos ondes acústiques simples) de la mesma potencia, pero unu de 220 Hz y otru de 2200 Hz, el segundu va ser muncho más "hiriente" pal oyíu; va percibir con una intensidá aparente enforma mayor.

Polo anterior, dende'l puntu de vista auditivu, el ruiu gris ye l'auténticu ruiu blanco, yá que toles sos frecuencies son percibíes pol oyíu cola mesma intensidá aparente.

Otru colores

Esisten otros colores como'l ruiu negro, colloráu, etc., pero nun esiste un ampliu consensu sobre cuálos tendríen de ser les sos carauterístiques espectrales.