San Miguel de Corneja

conceyu de la provincia d'Ávila (España)

San Miguel de Corneja ye un conceyu de la comarca d'El Barco de Ávila-Piedrahíta, asitiáu nel valle del Corneja, na aguada norte de la Sierra de Villafranca, na provincia d'Ávila, Comunidá Autónoma de Castiella y Llión, n'España. Pertenez al partíu xudicial de Piedrahíta.

San Miguel de Corneja
Alministración
País España
Autonomía Castiella y Lleón
Provincia provincia d'Ávila
Tipu d'entidá conceyu d'España
Alcaldesa de San Miguel de Corneja (es) Traducir María del Carmen Mateos García
Nome oficial San Miguel de Corneja (es)[1]
Códigu postal 05514
Xeografía
Coordenaes 40°29′12″N 5°17′15″W / 40.486666666667°N 5.2875°O / 40.486666666667; -5.2875
San Miguel de Corneja alcuéntrase n'España
San Miguel de Corneja
San Miguel de Corneja
San Miguel de Corneja (España)
Superficie 7 km²
Altitú 1152 m
Demografía
Población 70 hab. (2023)
- 32 homes (2019)

- 25 muyeres (2019)
Porcentaxe 0.04% de provincia d'Ávila
Densidá 10 hab/km²
Más información
Estaya horaria UTC+01:00
sanmigueldecorneja.es
Cambiar los datos en Wikidata

Llenda con Piedrahíta, Mesegar de Corneja, Bonilla de la Sierra, Villafranca de la Sierra y Navaescurial. La so economía ta principalmente dedicada a la ganadería y a la esplotación d'unos pequeños güertos nos que se cultiven les famoses xudíes del Barcu.

Situación y Población

editar

Ta asitiáu nel suroeste de la provincia. La distancia a Ávila ye de 50 km y l'accesu ye direutu dende la N-110.

Tien una estensión de 6 km² .

La llocalidá asítiase a 1.050 m sobre'l nivel del mar.

Noroeste: Mesegar de Corneja Nordeste: Bonilla de la Sierra
Oeste: Piedrahita   Este: Villafranca de la Sierra
Suroeste: Navaescurial Sureste: El Barrio

Flora y fauna

editar

La mesma que se da na Sierra de Villafranca.

Una tradición comuñal d'orixe medieval, que fai que les encines y carbayos sían de titularidá pública, magar que la tierra sía privada, dexó que podamos atopar con facilidá encines y carbayos delles vegaes centenarios, auténtiques xoyes ecolóxiques, ente les que pastia'l ganáu.

Llugares d'interés

editar
 
Cruz de Vía Crucis.
 
Reló de Sol.

La ilesia ye del sieglu XVIII, con Vía Crucis nes cais del que queden 3 cruces nel pueblu.

Na Casa de la Cultura atópase espuestu un bustu de La so Maxestá'l Rei D. Xuan Carlos I,[2] obra vencida nel añu 2010 pol escultor Santiago de Santiago, que nació nel pueblu vecín de Navaescurial.

Cuenta con un interesante muséu etnográficu nel que se recueye la manera de vida del campu hasta 1970, según instrumentos de la vida cotidiana. Na planta baxa pueden contemplase gran cantidá d'instrumentos usaos nos llabores agrícoles y una sala na que se recrea cómo yera una casa típica de la zona. Na planta cimera esíbense instrumentos de los oficios más representativos qu'esistíen nel pueblu: ferreru, barberu, maestru, zapateru, carpinteru, etc. El muséu ye frutu de la collaboración de los habitantes del pueblu, que cola cesión d'oxetos fixeron posible la so esistencia. Ta asitiáu nuna casa típica, frutu de la donación d'una particular, y foi construyíu gracies al tesón de los habitantes del pueblu y de la so alcaldesa: María del Carmen Mateos.

Tamién hai un interesáu reló de sol.[3] Ye una pieza bien orixinal. Trátase d'un reló de Sol cónicu de dos cares, a escasos 2 metros sobre'l suelu, con gnomon en forma de "T" asitiáu ente dambes cares.

Gastronomía

editar

Ente la so gastronomía típica figuren les renombraes xudíes del Barcu, pataques revolconas (pataques cocíes y sazonadas con pimentón duce y grasa de torrendu) y dulces típicos como los mantecados y les perrunilles. Cabo tamién mentar la pamplina, yerba asemeyao al berru, que crez namái en corrientes d'agua claro mientres unes poques selmanes, ente los meses de marzu y mayu, dependiendo de la temporada, y que resulta deliciosa n'ensalada.

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar