Sant Joanet
San Juan de Énova (en valencianu y oficialmente Sant Joanet)[2] ye un conceyu de la Comunidá Valenciana, España. Pertenez a la provincia de Valencia, na comarca de la Ribera Alta. Ente 2008 y 2010 denominóse oficialmente Sant Joan de l'Ènova.[2] Cuntaba con una población censada de 499 habitantes en 2010 (INE).[3]
Sant Joanet | |||
---|---|---|---|
| |||
Alministración | |||
País | España | ||
Autonomía | Comunidá Valenciana | ||
Provincia | provincia de Valencia | ||
Comarques | Ribera Alta | ||
Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||
Alcalde de Sant Joanet (es) | Santiago Manuel Enguídanos Expósito (es) (Partíu Socialista del País Valencianu) | ||
Nome oficial | Sant Joanet (ca)[1] | ||
Códigu postal |
46669 | ||
Xeografía | |||
Coordenaes | 39°04′18″N 0°29′17″W / 39.071666666667°N 0.48805555555556°O | ||
Superficie | 1.9 km² | ||
Altitú | 30 m | ||
Llenda con | Manuel, La Pobla Llarga, Senyera y Castelló | ||
Demografía | |||
Población |
544 hab. (2023) - 255 homes (2020) - 252 muyeres (2020) | ||
Porcentaxe | 100% de Ribera Alta | ||
Densidá | 286,32 hab/km² | ||
santjoanet.es | |||
Xeografía física
editarEl conceyu de San Juan de Énova asítiase sobre una llanura cuaternaria conformada por sedimentos arrastraos pol ríu Albaida.[4]
Llocalidaes estremeres
Norte: Castelló | ||
Oeste: Señera | Este: La Pobla Llarga | |
Sur: Manuel |
Historia
editarEl nucleu de población tien el so orixe nuna alquería que perteneció al señoríu de Benitandús y de Mompalau.[4] Darréu pasó a manes del marqués de Bèlgida, que'l so palaciu caltiénse parcialmente y en que'l so oratoriu instalóse la ilesia parroquial en 1743.[4]
El 21 d'ochobre de 2008 el DOCV núm. 5.875 publicaba'l Decretu 160/2008 de 17 d'ochobre del Consell, pol cual aprobábase'l cambéu de denominación del conceyu de San Juan de Énova pola forma esclusiva en valencianu de Sant Joan de l'Ènova.[2] El 2 de febreru de 2010 el DOCV núm. 6.197 publicaba'l Decretu 26/2010 de 29 de xineru del Consell, pol cual aprobábase'l cambéu de denominación del conceyu de Sant Joan de l'Ènova pola forma esclusiva en valencianu de Sant Joanet.[2]
Demografía
editarEn 1572 había en San Juan de Énova 15 families de moriscos, que yeren 35 en 1609, cuando tuvo llugar la espulsión de los moriscos.[4] La llocalidá repoblar con cristianos y pasó a tener 19 families en 1646 y 20 en 1713. Arrodiada d'arrozales, la so población nun pudo crecer hasta que nun s'ameyoraron les condiciones sanitaries: en 1787 tenía 127 habitantes, 200 en 1845 y 383 en 1900.[4] Algamó'l so máximu de población, 531 habitantes, en 1950.[4]
1990 | 1992 | 1994 | 1996 | 1998 | 2000 | 2002 | 2004 | 2005 | 2007 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
382 | 360 | 363 | 360 | 358 | 349 | 357 | 386 | 396 | 413 | 448 |
Política
editarLlexislatura | Nome | Partíu |
---|---|---|
1979-1983 | José García Mongort | Independiente |
1983-1987 | Superancio Marcilla López | PSPV-PSOE |
1987-1991 | Superancio Marcilla López | PSPV-PSOE |
1991-1995 | Adelino Micó Brotons | PSPV-PSOE |
1995-1999 | Adelino Micó Brotons | PSPV-PSOE |
1999-2003 | Evaristo Ribes Prats | PSPV-PSOE |
2003-2007 | Evaristo Ribes Prats | PSPV-PSOE |
2007-2011 | Evaristo Ribes Prats | PSPV-PSOE |
2011-2015 | Evaristo Ribes Prats | PSPV-PSOE |
2015-2019 | Evaristo Ribes Prats | PSPV-PSOE |
2019-2023 | n/d | n/d |
2023- | n/d | n/d |
Economía
editarLa economía de San Juan de Énova ye casi exlusivamente agraria. Cultívense sobremanera naranxales (137 hai), hortolices y frutales.[4] L'agua pal riego vien de la Acequia Comuña de l'Ènova al traviés del brazal de les Foies. Tradicionalmente cultivóse'l arroz en gran cantidá, anque na actualidá foi sustituyíu polos problemes de salobridá qu'acarretaba dichu cultivu.[4] La ganadería ye relativamente importante, destacando la cría de coneyos y pites.[ensin referencies]
Patrimoniu
editar- Restos del palaciu del marqués: La torre, principal muerte, ye l'edificiu más emblemáticu de la población.[4] TÁN declaraos bien d'interés cultural.[5]
- Ilesia parroquial de San Xuan Bautista: antigua rectoría de moriscos conversos que foi aneja de la parroquia de Manuel hasta la so desmembración en 1747.[4] Ta declarada bien de relevancia llocal.[6]
- Retablu cerámicu de San Juan: retablu cerámicu datáu en 1931, allugáu na cai de San José, nᵘ6. Ta declaráu bien de relevancia llocal.[7]
Fiestes llocales
editar- Fiestes patronales. Celebra les sos fiestes el 24 de xunu. Festividá del Santísimu Cristu de l'Agonía y de San Juan Bautista.[ensin referencies]
- Fiestes d'agostu. Celebren les fiestes la segunda quincena d'agostu, entamaes poles «festeres», en collaboración col conceyu y tolos vecinos de la llocalidá.[ensin referencies]
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 CIVIS (Sistema d'Información Municipal de la Generalitat Valenciana)
- ↑ INE - Rellación d'unidaes poblacionales
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 (2009) «San Juan de Énova», Gran Enciclopedia Temática de la Comunidá Valenciana. Editorial Prensa Valenciana.
- ↑ «Torrexón». Inventariu Xeneral del Patrimoniu Cultural Valencianu. Consultáu'l 23 d'agostu de 2017.
- ↑ «Iglesia Parroquial de San Juan Bautista». Inventariu Xeneral del Patrimoniu Cultural Valencianu. Consultáu'l 23 d'agostu de 2017.
- ↑ «Retaule Ceràmic de Sant Josep». Inventariu Xeneral del Patrimoniu Cultural Valencianu. Consultáu'l 23 d'agostu de 2017.
Enllaces esternos
editar- Conceyu de San Juan de Énova
- Esti artículu incorpora material procedente de la páxina web de la Federació Valenciana de Municipis y Províncies, que per aciu d'una autorización permitió agregar conteníu ya imáxenes y espublizalos baxo llicencia GFDL.