Schnauzer

El Schnauzer —pronunciáu n'alemán [ˈʃnaʊtsɐ]— ye una raza canina que s'anició n'Alemaña mientres los sieglos XV y XVI.El so nomederiva del alemán Schnauze'focico', rellacionáu con Schnauzbarty Schnurrbart'bigote', dada'l so bien carauterística barba qu'empieza na parte cimera del focico nesta raza. Los schnauzer fueron criaos pa escorrer y cazar.

Schnauzer

Formáu por	schnauzer gigante (es) , schnauzer estándar (es) y schnauzer miniatura (es)
Tamañu de la reciella	7

Independientemente del so tamañu o de la so función; un schnauzer precisa una bona dosis d'exerciciu diariu.

Historia

El schnauzer provién de Wurtemberg, Alemaña, y el so orixe antiguu remontar a los perros medievales como'l perru castor y dellos perros pregueros locales. Orixinalmente'l schnauzer pequeñu utilizar nel sur d'Alemaña como un perru d'establu, y foi'l celu col que cazaba a los aguarones y mures lo que-y valió l'apellativu de rattler (ratoneru).

Nos oríxenes de la raza, el schnauzer y los Affenpinscher  yeren, básicamente, clasificaos como'l mesmu tipu de raza. Namái s'estremaben pola estructura del pelo. Darréu impúnxose l'estándar separáu del tipu schnauzer, polo que l'animal de pelo duru, primero foi conocíu como rauhhaariger Pinscher, güei ye conocíu como Schnauzer.Cuando se fundó'l Pinscher-Schnauzer-Klub n'Alemaña en 1895, primeramente inscribir sol nome de "Pinscher de pelo aspru", debíu tamién a que'l so pelo ye aspru, duru y mestu na capa esterior y de durez media nes piernes, barba y ceyes (tupies).

Descripción

Amigables, llindos y cariñosos, los schnauzer intégrense bien dientro de la vida familiar y van llevase bien colos neños y otros perros, siempres y cuando tean correutamente socializados y entrenaos. Son proteutores, enérxicos y sollerten a los miembros de la familia de cualquier peligru potencial. El schnauzer siempres ta alerta, faciendo un escelente perru guardián, anque la so naturaleza vixilante puede llevalo a llatir persistentemente.Pa evitar fadiar a los vecinos y persones alredor, los dueños del perru tendrán de faer tolos esfuercios pa frenar les sos lladríes escesives al traviés d'un bon entrenamientu.La raza presenta una intelixencia cimera a la media por cuenta de la so naturaleza independiente y puede ser un retu pa les persones inespertes o desconocedoras de les sos necesidaes, polo que s'encamienta empezar l'entrenamientu y la socialización del perru dende edá temprana, apurriéndo-y tamién abondosu exerciciu diariu.

Los schnauzers son conocíos poles sos distintives barbes y ceyes llargues y trupes. Polo xeneral, afáitase-yos la parte posterior, ente que los pelos de les piernes caltiénense llargos y daqué rizaos. Dellos schnauzer precisen que se-yos quitar el pelo muertu de forma manual. Ye tradicional que tengan les coles curties y les oreyes cortaes pa dar una apariencia d'alerta. Sicasí, en dellos países esta práutica foi prohibida por considerar se ensin utilidá zootéunica.

Les variedaes miniatura y estándar afáense bien a la vida nun pisu, a condición de que reciban una o dos caminata diaries. La variedá xigante ye demasiáu grande y hiperactiva pa vivir nun apartamentu, polo que s'encamienta un espaciu más grande. Al respective de les rellaciones con otros perros, ye importante una bona socialización cuando son cachorros, yá que suelen ser territoriales.

Curiaos

Los trés tamaños na raza Schnauzer: miniatura, estándar y xigante.

La barba y el pelo de les piernes tienen de ser cepillaos, aseados y cortaos dacuando, con frecuencia pa evitar la formación de nuedos. Los schnauzers tienen una capa doble de pelo. La capa esterna o mantu de proteición ye duru, ente que la capa interna ye nidia. Esaniciando de forma manual el pelo de la capa esterna, aguíyase la crecedera del pelo y caltiénse saludable. Un schnauzer, d'alcuerdu a la descripción del estándar, tien de tener una capa de pelo dura, polo que dacuando se deberá utilizar la téunica del trimming o stripping, yá que, como'l pelo nun se-yos cai, puede enzarabeyase con muncha facilidá. Un perru de pelo duru que ye afaitáu —al que se-y pasa la maquinilla en llugar del arrincáu manual— va perder la testura o acabáu de la capa dura del pelo y namái va exhibir pelo finu como d'algodón.

Son una raza de perru que camuda con menos frecuencia de pelo, pero nun ye hipoalergénica, una y bones les alerxes son causaes pola caspa y la cuspia canina. La caspa puede ser controlada al traviés de l'alimentación del perru con una dieta de mayor calidá, col cepilláu y arreglu frecuente del pelo. El so puntu débil ye l'aparatu dixestivu; tien de caltener una bona dieta d'alimentos banciaos y tratar d'evitar l'escesu de pesu.

Tamaños

Los clubes caninos xeneralmente subdividen esti tipu de perru, según el so tamañu, en tres variedaes:

• Schnauzer miniatura
• Schnauzer estándar
• Schnauzer xigante

Según l'AKC,el pequeñu tamañu del schnauzer miniaturaconvertir nun animal de compañía ideal. Pertenez al grupu terrier del AKC. Tanto'l schnauzer estándarcomo'l xigantetán dientro del grupu de trabayu del AKC. Anque son tamién compañeros, estos perros pueden ser entrenaos en llendo, guardia y proteición, perros de policía o de serviciu.

Colores

Esisten cuatro variedaes de color reconocíes polos clubes caninos internacionales:

• Sal y pimienta
• Negru y plata
• Negro sólidu *

Blancu puru

Ver tamién

• Schnoodle
• Agility
• Esposición canina
• Schutzhund

Referencies

Bibliografía *

Hans Räber: Schnauzer. Alles Wissenswerte über dean Schnauzer – Haltung, Zucht, Erziehung, Ausstellung, Gesundheitsfürsorge. Kynos-Verlag, Mürlenbach/Eifel 1997, ISBN 3-929545-37-3.

• Schnauzer-Pinscher (Das Rasse-Portrait, Band 1), Kynos Verlag, Mürlenbach 1987, 250 S. ISBN 978-3-924008-29-1.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Schnauzer.

• Datos: Q38421
• Multimedia: Schnauzer