Su-Mei Tse
Esti artículu o seición necesita correxise urxentemente. Tien fallos na redaición, la gramática o la ortografía que precisen meyorase. |
El so-Mei Tse (29 de xineru de 1973, Luxemburgu) ye una música, artista y fotógrafa luxemburguesa. El so trabayu combina fotografía, videu, instalaciones y música. L'añu 2003, recibió'l premiu Lleón d'Oru a la Bienal de Venecia pola meyor participación nacional.[3]
Su-Mei Tse | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Luxemburgu, 29 de xineru de 1973 (51 años) |
| Nacionalidá |
 Luxemburgu |
| Estudios | |
| Estudios |
Conservatoriu de París École nationale supérieure des arts appliqués et des métiers d'art (es)  Escuela Nacional Superior de Belles Artes |
| Llingües falaes | inglés[1] |
| Oficiu | fotógrafa, música, artista, escultora |
| Premios |
ver
|
 | |
Educación editar
Fía d'un violinista chinu, y una pianista inglesa, Tse nació'l 1973 na Ciudá de Luxemburgu. Formar en violonchelu clásicu al conservatoriu de Luxemburgu, onde ganó'l Primer Premiu de Violonchelu en 1991, antes de siguir los sos estudios nel Conservatoriu de Música de París. L'añu 1996, tamién recibió un diploma en Impresión de Texíos de la Escuela Nacional Superior d'Artes Aplicaes. Finalmente, nel 2000, graduóse en artes plástiques na Escuela de Belles Artes de París.[4][5]
Carrera profesional editar
La obra de Tse ye la resultancia d'una combinación de cambéu constante de la fotografía, el videu y oxetos nos cualos el soníu, el ritmu y la música xueguen un papel importante.[6] Los sos primeros trabayos inclúin El títere (1999), onde una interpretación so col violonchelu ye de cutio atayada poles cuerdes de títeres, creando una nueva composición. En Das wohltemperierte Klavier (2001), la música ye arruinada por unes venes que'l músicu trai a los deos.[5]
El gran ésitu llegó'l 2003, col Lleón d'Oru que ganó pola so esposición «Aire acondicionáu» al pabellón de Luxemburgu de la Bienal de Venecia. La so proyeición de videu -yos balayeurs du Désert (Los Basureros del Desiertu) amuesa a los basureros colos sos uniformes distintivos de París, en devanéu barriendo'l sable del desiertu, col soníu de les escobes contra l'asfaltu. La segunda obra importante foi The *cho (L'ecu), tamién un videu, onde amuesa una escena de los Alpes nel cual una figura diminuta toca'l violonchelu, y los soníos simples del preséu reflexar nos montes. Estos y otros componentes de la esposición formaba parte d'otra pieza musical basada nel soníu del aire acondicionáu.[3][5]
Tse foi escoyida pa una esposición individual na Renaissance Society el 2005, titulada The Ich-Manifestation.[7] La esposición constaba de cinco obres de videu. La so esposición Floating Memories (2009) nel Muséu Isabella Stewart Gardner foi una instalación onde se fundíen el soníu, escultures y una proyeición de videu, en qu'un discu de gramófonu sobre una alfombra vieya traía alcordances de la infancia.[8]
Esposiciones relevantes editar
Ente 6 de mayu y el 3 de xunetu de 2011 pudo vese nel Espai 13 de la Fundación Joan Miró de Barcelona la so obra: Vertigen de la vida.[9]
Referencies editar
- ↑ «idRef» (francés). Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Consultáu'l 12 mayu 2020.
- ↑ URL de la referencia: http://www.villamedici.it/fr/r%C3%A9sidences/pensionnaires-depuis-1666/t/tse-su-mei/.
- ↑ 3,0 3,1 Gouvernement luxembourgeois (ed.): «Biennale de Venise: Lion d'or attribué à l'artiste luxembourgeoise El so-Mei Tse». Consultáu'l 6 de marzu de 2017.
- ↑ "El so-Mei Tse", MoMA PS1. Retrieved 13 December 2010.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 "El so-Mei Tse: air conditioned", Musée d'Art Moderne Grand Duc Jean, Luxembourg (Mudam)
- ↑ «so-mei_tse.html Mariko Takei, Yurie Hatano, "El so-Mei Tse». Shift Magacín. http://www.shift.jp.org/en/archives/2008/08/la so-mei_tse.html.
- ↑ Renaissance Society (ed.): «so-Mei-Tse-The-Ich-Manifestation.34.html El so-Mei Tse at the Renaissance Society».
- ↑ so-mei-tse-presents-new-multi-media-installation-at-the-isabella-stewart-gardner-museum.html "El so-Mei Tse presents New Multi-Media Installation at Isabella Stewart Gardner Museum", Art Knowledge News.
- ↑ Fundació Joan Miró (ed.): «El so Mei-Tse Vertigen de la vida. 06/05 - 03/07/2011». Consultáu'l 6 de marzu de 2017.
Enllaces esternos editar
