Taxón lázaro

Un taxón lázaro ye un fenómenu paleontolóxicu pol que determináu taxón nun apaez nel rexistru fósil mientres un intervalu estratigráficu significativu, polo qu'aparenta escastase, pero vuelve apaecer de nuevu en capes muncho más recién.

Esto ye, produzse cuando dos zones con rexistros d'un taxón tán dixebraes per un espaciu de tiempu onde ye desconocíu. Nun habiendo nenguna evidencia nesti periodu d'esi taxón determináu anque sí les hai antes o dempués d'este. A esti taxón denominar taxón lázaro y a esta circunstancia efeutu lázaro. Tamién da orixe al términu "especie lázaro", utilizada con cierta frecuencia en neontología. El nome provién de Lázaro, personaxe que ye resucitáu por Xesús de Nazaré nel Evanxeliu de Xuan.

La esplicación científica d'esta forma de pseudoestinción xeneralmente ye debida a que:

• Realmente nun esista rexistru. Los fósiles son escasos especialmente de determinaos periodos xeolóxicos de grupos de seres non demasiáu abondosos o que los sos restos depositar n'ambientes que nun favorecieren la fosilización.

• Un error d'identificación de taxones por homorfismo: ye posible que los especímenes correspondientes a la supuesta ausencia de rexistru sían paecíos a los d'otru grupu y fueren clasificaos equivocadamente dientro d'aquel otru.

Un tipu especial de taxón lázaro ye'l «taxón zombi», que son aquellos grupos que se supunxo que siguíen vivos tres la so estinción, porque s'atoparon fósiles en capes cimeres. Esto ye por cuenta de que los fósiles moviéronse d'un estratu a otru por causes naturales (reelaboración tafonómica) o artificiales llevando al equívocu a los investigadores qu'asina suponen la sobrevivencia de seres vivos nun periodu cuando llevaben estinguíos va tiempu.

Ver tamién

• Taxón Elvis
• Fósil viviente