Vadocondes

conceyu de la provincia de Burgos (España)

Vadocondes ye una llocalidá y un conceyu[2] asitiaos na provincia de Burgos, comunidá autónoma de Castiella y Llión (España), contorna de La Ribera, partíu xudicial d'Aranda, conceyu del mesmu nome.

Vadocondes
Alministración
País España
Autonomía Castiella y Lleón
Provincia provincia de Burgos
Tipu d'entidá conceyu d'España
Alcalde de Vadocondes (es) Traducir Francisco José Núñez Langa
Nome oficial Vadocondes (es)[1]
Códigu postal 09491
Xeografía
Coordenaes 41°38′22″N 3°34′25″W / 41.639444444444°N 3.5736111111111°O / 41.639444444444; -3.5736111111111
Vadocondes alcuéntrase n'España
Vadocondes
Vadocondes
Vadocondes (España)
Superficie 25.69 km²
Altitú 817 m
Llenda con
Demografía
Población 371 hab. (2023)
- 200 homes (2019)

- 153 muyeres (2019)
Porcentaxe 0.1% de provincia de Burgos
Densidá 14,44 hab/km²
Más información
Estaya horaria UTC+01:00
vadocondes.es
Cambiar los datos en Wikidata

Demografía

editar

A 1 de xineru de 2010 la población del conceyu xubía a 416 habitantes, 225 homes y 191 muyeres.[3]

Gráfica d'evolución demográfica de Vadocondes (conceyu) ente 1857 y 2010

     Población de fechu (1857-1991) o población residente (2001) según los censos de población del INE.      Población según el padrón municipal de 2010 del INE.

== Patrimoniu Tou la villa foi declarada Bien d'Interés Cultural na categoría de Conxuntu Históricu el 29 de xunetu de 2008.[4]

Historia

editar

Anque nel términu de Vadocondes topáronse cueves posiblemente poblaes nel Paleolíticu y nel Neolíticu, les primeres noticies de poblamientu daten del sieglu VII antes de Cristu, cuando se producen les primeres migraciones céltiques, siendo posterior l'habitación de los arévacos; la toponimia de la zona, de raigañu arévaca, asina lo atestigua. La civilización romana tamién tuvo presente na zona y nella caltienen restos d'interés arqueolóxicu. Pero, amás de estes muertes, los sos oríxenes na hestoria surden a partir de la repoblación d'estes tierres dende'l sieglu IX al XI, sufriendo les penalidaes fronterices, sobremanera nos díes tarrecibles de Abderramán III y de Almanzor.

La llocalidá de Vadocondes tópase asitiada y toma el so propiu nome d'un famosu y célebre vau sobre'l Duero, secularmente utilizáu por toa clase de viaxeros, y tamién por tolos exércitos que per estes tierres transitaron. Esti vau ye, quiciabes, l'elementu más definitoriu del so pasáu históricu. Dende los díes de la repoblación cristiana, Vadocondes pasó a depender de la xurisdicción abacial del Monesteriu de Santu Domingu de Silos. Señoríu que namái terminaría cuando'l rei Fernandu IV concedió a Vadocondes privilexu de villazgo con exención de la xurisdicción silense, con fecha de 30 d'agostu de 1316.

Dende esa fecha hasta'l fin d'Antiguu Réxime, Vadocondes foi villa de realengu y dueña de les sos propia alministración, ensin apenes novedá digna de mención nel so tranquil aportar históricu, namái alteriáu ente 1808 y 1813 pola ocupación francesa y la resistencia contra l'invasor mientres les guerres civiles ente lliberales y carlistes, debíu al pasu de los exércitos pol so famosu vau. La so llocalización nuna zona mista de la sierra y ribera favoreció una economía agraria rica nel cultivu de secanu con predominiu de les ceberes: trigu, cebada, centenu, llegumes..., pero tamién de regadío, siendo la remolacha'l productu más abondosu. Toos estos cultivos yeren la base de la so alimentación y moneda de pagu d'impuestos que, per un sitiu diben parar a los monxos de Silos, y por otru a la ilesia por aciu les primicias, el votu de Santiago y otres cargues. Vadocondes cunta con un conxuntu urbanu bien importante centráu nel so perímetru cercáu, rollu de xusticia, conceyu ya ilesia parroquial dedicada a La nuesa Señora de l'Asunción y que ye conxuntu monumental nel añu 1960.

Nel aspeutu demográficu, Vadocondes carauterizar por un altu índiz de despoblación de resultes direuta del papel subordináu y dependiente que xugaron, sobremanera a partir de la posguerra, al convertise nuna mera reserva de mano d'obra industrial qu'emigró a les ciudaes. Dientro d'esti ámbitu, Vadocondes ta adscritu a los espacios demográficos enllancaos, tal que lo demuestren les estadístiques.

Fiestes

editar
  • Selmana Santa: Fiesta de los Quintos
  • 14 d'agostu: Fiesta de les Peñes
  • 15 y 16 d'agostu: La nuesa señora de l'Asunción
  • Últimu fin de selmana de setiembre: fiestes patronales (San Cosme y San Damián)

Vadocondes nel cine

editar

La película documental Desque'l mundu ye mundu[5] del cineasta austriacu Günter Schwaiger narra la vida mientres un añu d'una familia de llabradores vadocondinos, la de Gonzalo Martínez.

Personalidaes

editar

Ver tamién

editar

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar