Verbu regular
Nuna llingua flexiva, un verbu regular ye un verbu que tien conjugación uniformes, ensin modificar el so raigañu, según el tiempu o manera nel que sía conxugáu.[1]
Verbos regulares nes llingües del mundu
editarVerbos regulares n'español
editarNel idioma español esisten trés modelos de conxugaciones verbales amestando'l sufixu -ar, -er o -dir:[2]
Conxugación | Vocal temática | Infinitivos modelos |
---|---|---|
-a- |
Am-ar | |
-y- |
Tem-er | |
-i- |
Part-dir |
Verbos regulares n'alemán
editarNel idioma alemán, los verbos regulares (regelmäßige Verben) son verbos débiles que nun camuden el so raigañu na conxugación. En presente añade'l sufixu -en, quitando delles esceiciones que la so raigañu termina en -t o -d'. N'el so conxugación añade una -y ente'l raigañu y la terminación:[3]
Verbu | ich | du | er/sie/ye | wir | ihr | Sie/sie | Español |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Wohnen | Wohn-y | Wohn-st | Wohn-t | Wohn-en | Wohn-t | Wohn-en | Vivir |
Arbeiten | Arbeit-y | Arbeit-est | Arbeit-et | Arbeit-en | Arbeit-et | Arbeit-en | Trabayar |
Heiβen | Heiβ-y | Heiβ-t | Heiβ-t | Heiβ-en | Heiβ-t | Heiβ-en | Llamar |
Verbos regulares en francés
editarNel idioma francés, los verbos regulares arrexuntar en tres grupos distintos amestando'l sufixu -er, -dir o -dir/-oir/-re:[4]
Grupu | Terminación | Verbu | Español |
---|---|---|---|
-er |
Manger | Comer | |
-dir |
Finir | Terminar | |
-dir/-oir/-re |
Vouloir | Querer |
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ La escuela dixital. «Los verbos regulares». Archiváu dende l'orixinal, el 30 de mayu de 2014. Consultáu'l 27 de febreru de 2014.
- ↑ Gramaticas.net (2 de febreru de 2014). «Definición y clasificación de verbos regulares». Consultáu'l 27 de febreru de 2014.
- ↑ Alemanjabitte (2013). «verbu-en-aleman-ii/ Los verbos regulares n'alemán». Consultáu'l 27 de febreru de 2014.
- ↑ Aulafacil. «baldre-de-frances-a1,presente-del-indicativu-verbos-del-1er-grupu,1056,14921 Francés A1». Consultáu'l 27 de febreru de 2014.
Enllaces esternos
editar