Villacarralón
Villacarralón ye un conceyu d'España, na provincia de Valladolid, comunidá autónoma de Castiella y Llión. Tien una superficie de 17,54 km² con una población de 64 habitantes (2023)[2][3].
Villacarralón | |
---|---|
Alministración | |
País | España |
Autonomía | Castiella y Lleón |
Provincia | provincia de Valladolid |
Tipu d'entidá | conceyu d'España |
Nome oficial | Villacarralón (es)[1] |
Códigu postal |
47609 |
Xeografía | |
Coordenaes | 42°11′22″N 5°02′33″W / 42.1895°N 5.0425°O |
Superficie | 17.54 km² |
Altitú | 797 m |
Llenda con | Santervás de Campos, Villacidaler, Boadilla de Rioseco, Fontihoyuelo y Vega de Ruiponce |
Demografía | |
Población |
64 hab. (2023) - 47 homes (2019) - 32 muyeres (2019) |
Porcentaxe | 0.01% de provincia de Valladolid |
Densidá | 3,65 hab/km² |
villacarralon.com | |
Historia
editarNes sos proximidaes topáronse restos arqueolóxicos de cerámica de la primera Edá del Fierro y Terra sigillata romana. D'ente les cases del pueblu destaca frente a la Ilesia, la de los Escobares, con dos Escudos d'esti llinaxe, según otra detrás de la parroquia con un escudu episcopal. Caltiénse un antiguu Hospital, según la torre arruinada de la ilesia de San Pedro.
Demografía
editar1991 | 1996 | 2001 | 2004 | 2010 | 2013 | 2014 | 2016 | 2018 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
143 | 128 | 101 | 89 | 81 | 81 | 77 | 84 | 82 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(Fonte: INE [Consultar]) |
Mediu natural
editarEl términu municipal ta integráu dientro de la Zona d'especial proteición pa les aves denomada La Nava - Campos Norte[4] perteneciente a la Rede Natura 2000.
Monumentos
editarTorre de San Pedro
editarNel cascu urbanu, álzase la torre arruinada de la ilesia de San Pedro.
Ilesia de Santa María de l'Asunción
editarFoi construyida a partir de 1779 y trazada pol arquiteutu Manuel Martín Rodríguez.[5] D'estilu neoclásicu y realizada en lladriyu, tien planta de cruz llatina cubrir la so única nave con bóveda de cañón con lunetos y disponiendo sobre'l tramu central del cruceru d'una cúpula. Primitivamente l'accesu al templu facer pola parte de los pies, pero en 1953 practicóse una entrada pel llau de la Epístola.Na cabecera llevanta una espadaña, construyida en lladriyu, de dos cuerpos.
Llau del evanxeliu
editarNel cruceru caltién un retablu barrocu de mediaos del sieglu XVIII con escultures de San Antonio de Padua y de San Roque, próximes al estilu de Pedro Sierra, al igual qu'un grupu de la piedá.
Presbiteriu
editarXunto al altar figura un Crucifixu del postreru terciu del sieglu XVI. El retablu mayor rococó, al paecer procedente del monesteriu de Sahagún, pertenez a la modalidá de retablu relicariu, presentando la so talla una gran guapura.
Nes pequeñes forniques de que dispón agóspiense escultures de distintes dómines, probablemente aprovechaes, destacando tres bustos relicarios del sieglu XVI que representen a Santa Sofía, Santa Catalina y San Pelayo. Tamién al sieglu XVI correspuenden dos figures d'ánxeles portadores d'escudos y dos figures de Virtúes. El conxuntu completar con una tosca escultura de San Pedro, del mesmu sieglu, dos brazos relicarios y trés pequeñes imáxenes del sieglu XVIII alusives a San José, San Juan Bautista y Cristu Nazarenu.
Sobresal pol so interés un bustu de Virxe, góticu, talláu en marfil y seique de procedencia francesa, respondiendo a una tipoloxía del sieglu XIV, que remata una urna-relicariu de Santa Úrsula.
L'áticu del retablu ta presidíu por una movida escultura de San Miguel del Sieglu XVIII. Na fornica central figura la imaxe titular del templu, obra del sieglu XVIII.
Sacristía
editarLa cruz parroquial, de plata, ye del sieglu XVII. Mayor interés tien una mota de plata sobredorada, de fines del sieglu XVI que s'utiliza como curia al añader un viril de rayos.
Ermita de La nuesa Señora del Carmen
editarMadoz cita la ermita de La nuesa Señora del Carmen pa la que seique trabayó'l pintor lleonés Francisco de Carrancejas en 1564 dorando dos escultures de los Santos Fabián y Sebastián.
El so antiguu templu, que la so torre arruinar, sirve de campusantu. Nel añu 1891 fíxose una fonte, llavaderu y bebederu.MADOZ 1850 Villa con conceyu na provincia, aud. terr. y c. g. De Valladolid (12leg.), partíu xudicial de Villalón, diócesis de Llión. Asitiada al pie d'una cuesta, con clima sanu. Tien 60 cases. La casa consistorial sirve como cárcel. Tien escuela d'instrucción primaria, al cargu d'un maestru dotáu de 1,100 rs. Una fonte de bon agua. Una ilesia parroquial (L'Asunción de La nuesa Señora ), sirvida por un cura y un sacristán. Una ermita La nuesa Señora del Carmen. Confina el Términu colos de Santervás, Zorita, Boadilla, Fontihoyuelo y Vega. El terrén ye fuerte, barrial y de bona calidá. Caminos: los locales. Corréu: recibir y espacha en Villalón y Villada, por un propiu, pagáu de los fondos públicos. Producción: ceberes, llegumes, vieno y camperes, colos que se caltién ganáu lanar y mular. Hai caza de llebres y perdices. Industria: l'agrícola. Población: 52 vecinos, 160 almes. Capacidá producción: 422,030 rs. Imp. 42,203Madoz
La ermita foi reconstruyida pola mesma vecindá de pueblu de Villacarralón nel añu 2007. Mientres el periodu de reconstrucción, llevar a cabu un Diariu de la construcción de la ermita de Villacarralón.
Fiestes
editar- El 26 de xunu celébrase la fiesta de San Pelayo patrón del pueblu.
- El día 15 de xunetu celébrase la fiesta de la Virxe del Carmen.
- El día 15 d'agostu celébrase les fiestes de branu (Festividá de l'Asunción de La nuesa Señora).
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
- ↑ Afirmao en: Padrón municipal d'España de 2023. Autor: Institutu Nacional d'Estadística. Data d'espublización: 13 avientu 2023.
- ↑ oficina de rexistru
- ↑ http://rednatura.jcyl.es/natura2000/ZEPA/ZEPA2.html
- ↑ Cadiñanos Bardeci, Inocencio (1990). «L'arquiteutu Manuel Martín Rodríguez, discípulu de Ventura Rodríguez». Boletín de la Real Academia de Belles Artes de San Fernando (71, páxs. 436-37).