Virginia González Gass
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Virginia González Gass (16 d'avientu de 1954, Buenos Aires) ye una docente y dirixente política arxentina. Anguaño, dicta clases nel Colexu Nacional de Buenos Aires, onde ye profesora de Lliteratura arxentina. Enantes, fuera Llexisladora de la Ciudá Autónoma de Buenos Aires pol Partíu Socialista Auténticu y Rectora del Colexu Nacional de Buenos Aires.
Virginia González Gass | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Buenos Aires, 16 d'avientu de 1954 (69 años) |
| Nacionalidá |
 Arxentina |
| Estudios | |
| Estudios | Universidá de Buenos Aires |
| Oficiu | Llicenciáu en Lletres |
| Creencies | |
| Partíu políticu |
Partido Socialista Auténtico (Argentina) (es)  |
 | |
Biografía
editarFía de Miguel Luis González y María Nilda López Echeverría, Virginia González Gass nació na Ciudá de Buenos Aires. Pasó la so infancia y adolescencia na provincia de Chubut, primero en Esquel y depués en Trelew. El so padre foi secretariu del Xulgáu Federal nesa provincia y la so madre, profesora de Ciencies nel Colexu Nacional.
Nel añu 1972, camudar xunto a la so hermana Gabriela a la Capital Federal pa empecipiar los sos estudios de Serviciu Social y Lletres na Universidá de Buenos Aires.
Sicasí, col entamu de la dictadura militar tien d'atayar la so carrera universitaria, retomándola recién, en 1983 col advenimiento de la democracia. D'esta manera, nel añu 1986 llogra'l títulu de Llicenciada en Lletres na Facultá de Filosofía y Lletres de la UBA, y al poco tiempu recibir de Profesora.
González Gass tien dos fíos: Luciano y Alfredo, nacíos en 1981 y 1989, respeutivamente.
Carrera docente
editarEn 1991 llogró una mención d'honor nel Congresu Internacional de Psiquiatría por un proyeutu d'investigación sobre psicosis desenvueltu na Colonia Domingo Cabred, na que trabayó mientres dos años como psicolingüista. Nel añu 1995 empieza a dar clases nel Colexu Nacional de Buenos Aires y exerz como docente na Universidá de Belgrano, ente otres instituciones académiques. En 1996 foi reconocida pol so llabor na Cárcel de Devotu como profesora nel Centru Universitariu pa internos (Programa UBA XXII), onde tamién dio clases pa guardias penitenciarios.
Nel añu 2006 ye nomada y nomada Vicerrectora de la Vez Tarde del Colexu Nacional de Buenos Aires, pol so desempeñu en diversos proyeutos pedagóxicos. En mayu de 2007, ye nomada rectora, algamando asina, el máximu cargu nesa institución. Sicasí, en xunetu de 2010, y depués de fuertes presiones per parte de les máximes autoridaes de la UBA pa cerrar cursos vespertinos, Virginia González Gass foi movida pola so negativa d'amenorgar matricular. Los motivos de fondu yeren otros. Virginia González Gass aguantara les presiones por que'l campu de deportes del Colexu Nacional de Buenos Aires (en Puertu Maderu) dexara terrenes pa proyeutos inmobiliarios.
Hasta l'actualidá sigue dictando clases como profesora de Lliteratura na mesma institución.
Militancia política
editarA los 17 años, y siendo entá alumna del Colexu Nacional de Trelew, empecipia la so militancia de la mano de Mario Abel Amaya, quien se desempeñaba como profesor nesa institución. La pasividá amosada pola Unión Cívica Radical frente al secuestru y posterior asesinatu d'Amaya en 1976, motivaron l'alloñamientu de González Gass del radicalismu. Esi mesmu añu incorporar a la Confederación Socialista, espaciu nel que compartiría militancia con Alicia Moreau de Justo, Oscar Palmeiro, Héctor Polino, Alfredo Bravo, Emilio J. Corbière y Enrique Inda, ente otros.
Nel añu 1983 rematáu'l denomináu Procesu de Reorganización Nacional, Virginia integrar a la Fundación Alicia Moreau de Justo creada por Elena Tchalidy. Dende esi espaciu desenvolvió programes de sofitu, investigación y participó de distintos proyeutos en defensa de los derechos de la muyer. Pola so activa participación na construcción d'un socialismu dende la Confederación Socialista, integra una de les sos llistes pa les eleiciones celebraes en 1983.
Acompañando la fusión cola Confederación Socialista a mediaos de los ´80, incorporar al Partíu Socialista Auténticu (ex Arxentín, términu prohibíu pola dictadura militar arxentina 1976-1983), conducíu por Enrique Inda, onde permanez hasta l'actualidá. En representación d'esi espaciu políticu, foi candidata en numberoses ocasiones; la primera en 1983 para conceyal de la Ciudá de Buenos Aires, y llegó a encabezar en 1995 la nómina de diputaos nacionales pola Capital.
Nel añu 2011, finalmente apuerta al cargu de llexisladora de la Ciudá de Buenos Aires, nel cual desempeñóse hasta avientu de 2015.