Virginia Manzanera

Virginia Manzanera
Vida
Nacimientu	26 de marzu de 1965 (59 años)
Nacionalidá	España
Estudios
Llingües falaes	castellanu
Oficiu
Oficiu	ximnasta rítmica

Virginia Manzanera (26 de marzu de 1965) ye una ex ximnasta rítmica española que foi componente de la selección nacional de ximnasia rítmica d'España na modalidá de conxuntos (1982 - 1984) y na individual (1985). El so llogru más reseñable ye la medaya de bronce llograda nel Campeonatu Européu de 1984.

Ye hermana de la tamién ex-ximnasta del conxuntu español Laura Manzanera.

Biografía deportiva

Virginia (cuarta a la izqda., tres Marta Bobo) cola selección na Final de la Copa del Mundu de Belgráu (1983).

En 1978 llogró la victoria en manes llibres na 2ª categoría nel Campeonatu d'España Individual, que s'apostó esi añu en Valladolid.^[1] En 1979 foi medaya de plata na xeneral individual na 2ª categoría del Campeonatu d'España en Madrid. En 1980 foi 5ª na xeneral individual de la 1ª categoría nel Campeonatu d'España, apostáu esi añu en Alicante.

Entró a formar parte del conxuntu español de ximnasia rítmica, nel que permanecería hasta qu'en 1985 pasa a la selección nacional individual. Ellí entrenaría nel Ximnasiu Moscardó de Madrid a les órdenes de la seleccionadora nacional Emilia Boneva y la entrenadora de conxuntos, Ana Roncero. Georgi Neykov yera'l coreógrafu del equipu. En 1982, Manzanera participó como parte del conxuntu español nel Campeonatu Européu de Ximnasia Rítmica de 1982 en Stavanger, onde foi 4ª. El conxuntu d'esi añu concentráu nel Moscardó taba integráu por Virginia, Mónica Alcaraz, Elena García, Isabel García, Victoria García y Dolores Tamariz, amás de Pilar Domenech, María Fernández, María Martín y Sonia Somoza como suplentes.

En 1983 compitió de nuevu col conxuntu na Final de la Copa del Mundu en Belgráu, onde foi 4ª, y nel Campeonatu Mundial d'Estrasburgu, onde llogró la 5ª plaza.^[2]^[3]^[4] El conxuntu que fora a la Copa del Mundu de Belgráu taba integráu por Virginia, Elena García, Isabel García, Victoria García, Sonia Somoza y Dolores Tamariz, amás de Pilar Domenech y María Fernández como suplentes. Sicasí, tres Belgráu dexaron el conxuntu Elena García y Victoria García, polo que pal Mundial d'Estrasburgu les ximnastes titulares fueron Virginia, l'acabante incorporar Pino Díaz, Pilar Domenech, María Fernández, Isabel García y Sonia Somoza, con Dolores Tamariz de suplente.

Nel palmarés como ximnasta de Manzanera, destaca la medaya de bronce que llogró'l conxuntu español nel concursu xeneral del Campeonatu Européu de 1984 en Viena. La integrantes del conxuntu que llogró esta medaya yeren Virginia, Pilar Domenech, María Fernández (capitana), Eva Obalat, Nancy Usero y Graciela Yanes, amás de Rocío Ducay y Ofelia Rodríguez como suplentes.^[5] Tres esti llogru foi-yos concedida a toes la Medaya al Méritu Ximnásticu de 1984, gallardón de la Real Federación Española de Ximnasia que-yos foi apurríu en 1985 nuna ceremonia presidida por Alfonso de Borbón y Dampierre, duque de Cádiz, entós presidente del COE.

En 1985, yá como ximnasta individual de la selección española, participó nel Campeonatu Mundial de Ximnasia Rítmica de 1985, que s'apostó na so tierra natal, Valladolid. Nel mesmu llogró'l 22ᵘ puestu na xeneral individual.^[6]

Retirada de la ximnasia

Tres la so retirada convertir n'entrenadora, llegando a entrenar a la tamién ximnasta de la selección Amaya Cardeñoso.

Legáu ya influencia

El Ximnasiu Moscardó, nel distritu de Salamanca (Madrid), foi'l llugar d'entrenamientu de la selección nacional de ximnasia rítmica hasta 1997.

La medaya de bronce nel Européu de Viena en 1984 foi la primera pal conxuntu español dende 1975, y empecipió un ampliu periodu de consecución de preseas internacionales. Nuna entrevista en 2016, la capitana d'aquel conxuntu, María Fernández Ostolaza, destacaba la importancia d'esa medaya pa la ximnasia rítmica española:

«Naquella dómina, nós lo que queríamos yera derrocar a los países del Este [...] Como les medayes yeren siempres Rusia, Bulgaria y Checoslovaquia, lo nueso foi un pergrande finxu y el bronce del Européu sí que foi una fazaña pal equipu. Foi l'entamu de daqué».
—María Fernández, en declaraciones en 2016 a Córner-rítmica^[7]

Música de los exercicios

Año	Aparato	Música
1982	6 pelotes	Desconocida.
1983 - 1984	3 aros y 3 cuerdes	Desconocida.
1984	3 aros y 3 cuerdes	Desconocida.^[8]

Palmarés deportivu

Selección española

Conxuntu sénior

1982

Campeonatu d'Europa de Stavanger

4ᵘ puestu en concursu xeneral

1983

Final de la Copa del Mundu en Belgráu

4ᵘ puestu en concursu xeneral

Campeonatu del Mundu d'Estrasburgu

5ᵘ puestu en concursu xeneral

1984

Campeonatu d'Europa de Viena :

Bronce en concursu xeneral

Individual sénior

1985

Copa Internacional Ciudá de Barcelona :

5ᵘ puestu en concursu xeneral

Campeonatu del Mundu de Valladolid

22ᵘ puestu en concursu xeneral

Premios, reconocencies y distinciones

Medaya al Méritu Ximnásticu de 1984, dada pola Real Federación Española de Ximnasia (1984)^[9]

Ver tamién

Selección nacional de ximnasia rítmica d'España

Notes aclaratories

Referencies

↑ elpais.com (ed.): «Mendizábal, medaya d'oru en rítmica» (12 d'avientu de 1978). Consultáu'l 10 de xineru de 2015.
↑ abc.es (ed.): «La ximnasia rítmica española puede llograr per primer vegada una medaya nel Mundial 1/2» (7 de payares de 1983). Consultáu'l 15 de xineru de 2015.
↑ abc.es (ed.): «La ximnasia rítmica española puede llograr per primer vegada una medaya nel Mundial 2/2» (7 de payares de 1983). Consultáu'l 15 de xineru de 2015.
↑ elpais.com (ed.): «Valladolid, probable sede de los Mundiales de 1985» (8 de payares de 1983). Consultáu'l 10 de xineru de 2015.
↑ mundodeportivo.com (ed.): «UN NUEVU DUELU BULGARIA-URSS» (15 de payares de 1984). Consultáu'l 15 de xineru de 2015.
↑ Fernández del Valle, Aurora (1995). Gimnasia rítmica deportiva: aspeutos y evolución. ESM. ISBN 978-84-85977-60-4.
↑ cornerritmica.es (ed.): «flexibilidá corporal-dir-ganando-flexibilidá-mental/ María Fernández Ostolaza: “Hai que dir perdiendo la flexibilidá corporal pa dir ganando flexibilidá mental”» (22 de payares de 2016). Consultáu'l 10 de marzu de 2018.
↑ rgforum.non (ed.): «Música usada nos exercicios de conxuntos de ximnasia rítmica» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2019-11-09. Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
↑ linkedin.com (ed.): «María Fernández Ostolaza en Linkedin». Consultáu'l 11 d'ochobre de 2015.

Bibliografía

Fernández del Valle, Aurora (1995). Gimnasia rítmica deportiva: aspeutos y evolución. ESM. ISBN 978-84-85977-60-4.

Enllaces esternos

Retresmisiones televisives

[1] s.com (ed.): «Mendizábal, medaya d'oru en rítmica» (12 d'avientu de 1978). Consultáu'l 10 de xineru de 2015.

[2] .es (ed.): «La ximnasia rítmica española puede llograr per primer vegada una medaya nel Mundial 1/2» (7 de payares de 1983). Consultáu'l 15 de xineru de 2015.

[3] .es (ed.): «La ximnasia rítmica española puede llograr per primer vegada una medaya nel Mundial 2/2» (7 de payares de 1983). Consultáu'l 15 de xineru de 2015.

[4] s.com (ed.): «Valladolid, probable sede de los Mundiales de 1985» (8 de payares de 1983). Consultáu'l 10 de xineru de 2015.

[5] undodeportivo.com (ed.): «UN NUEVU DUELU BULGARIA-URSS» (15 de payares de 1984). Consultáu'l 15 de xineru de 2015.

[6] Fernández del Valle, Aurora (1995). Gimnasia rítmica deportiva: aspeutos y evolución. ESM. ISBN 978-84-85977-60-4.

[7] rnerritmica.es (ed.): «flexibilidá corporal-dir-ganando-flexibilidá-mental/ María Fernández Ostolaza: “Hai que dir perdiendo la flexibilidá corporal pa dir ganando flexibilidá mental”» (22 de payares de 2016). Consultáu'l 10 de marzu de 2018.

[Música-8] rgforum.non (ed.): «Música usada nos exercicios de conxuntos de ximnasia rítmica» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2019-11-09. Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.

[9] .com (ed.): «María Fernández Ostolaza en Linkedin». Consultáu'l 11 d'ochobre de 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]