Xudeollatín
El xudeolatín o la‘az ye la variedá llingüística falada poles numberoses comunidaes xudíes presentes en tol Imperiu romanu, pero sobremanera de les comunidaes xudíes de la península itálica y de la Galia Tresalpina.
 hebréu: לעז / la‘az' | |
|---|---|
| Faláu en | Imperiu romanu |
| Falantes | llingua muerta |
| Familia | Indoeuropéu |
| Estatus oficial | |
| Oficial en | Nengún país |
| Reguláu por | Nun ta reguláu |
| Códigos | |
| ISO 639-1 | nengún |
| ISO 639-2 | |
| ISO 639-3 | |
Propúnxose que'l xudeolatín ye la llingua predecesora de toles llingües xudeorromances, pero namái s'atopa un venceyu fonolóxicu estrechu col shuadit (xudeoprovenzal). Esta teoría sostién que'l shuadit y el zarfático evolucionaron a partir de dos variantes del la‘az hai-ma‘rav (xudeolatín occidental) y que'l xudeoitalianu provién del la‘az hai-darom (xudeolatín meridional). La rellación col xudeocatalán (o catalánico), el ladín y el xudeoportugués resulta muncho más alloñada.
El xudeolatín non yá influyó nes demás llingües xudeorromances, sinón tamién nel yiddish y el rotwelsch, al traviés de les sos llingües derivaes, el xudeoitalianu, el shuadit y el zarfático.
Llingües rellacionaes editar
Les rellaciones históriques ente les distintes llingües xudeorromances son oxetu d'alderique, y nel meyor de los casos namái se demostraron en parte y ensin enforma fundamentu. Estes llingües son:
- Xudeocatalán (Catalánico)
- Xudeoitalianu (Italkiano)
- Xudeoaragonés
- Xudeoportugués
- Ladín (Xudeoespañol)
- Shuadit (Xudeoprovenzal)
- Zarfático (Xudeofrancés)
Referencies editar
Bibliografía editar
- Blondheim, D. S. 1927. Poèmes judéo-français du Moyen Age. Paris: Champion
- Leo Levi, "Ricerca di epigrafia ebraica nell'Italia meridionale" La Rassegna mensile di Israel, vol. 28 (1962), pp. 152-153.
Datos: Q56984
