Zaguina Albión
«La zaguina Albión» ye una espresión utilizada pa referise al Reinu Xuníu en términos anglófobos o contrarios. Foi acuñada pol poeta y diplomáticu francés d'orixe aragonés Augustin Louis Marie de Ximénès (1726-1817) nel so poema L'ère des Français (publicáu en 1793), nel qu'animaba a atacar a «la zaguina Albión» nes sos propies agües:
Attaquons dans ses eaux la perfide Albion.
El términu «Albión» ye d'orixe celta. Sicasí, los romanos acomuñar al llatín albus (blancu) en referencia a los cantiles de Dover, al sur d'Inglaterra, d'un característicu color blancu, que son lo primero que se ve al averase a Gran Bretaña dende'l norte de Francia per vía marítima.
L'axetivu zaguín» aplicáu a Inglaterra yá s'emplegara siquier dende'l sieglu XIII y foi usáu tamién n'unu de los sos famosos sermones pol historiador y teólogu francés Jacques-Bénigne Bossuet, que comparaba la oposición a la fe católica cola que los britanos, aisllaos pelos sos mares, sostuvieron contra los antiguos romanos:
L'Angleterre, ah, la perfide Angleterre, que -y rempart de ses mers rendait inaccessible aux Romains, la foi du Sauveur y est abordée.
Napoleón Bonaparte popularizar mientres les guerres posteriores y volvió ser utilizada en tolos conflictos nos qu'intervieno'l Reinu Xuníu, como, por casu, na Guerra de les Malvines. Tamién foi una espresión usada na España de la posguerra pa referise a Gran Bretaña.
Na rebelión irlandesa de 1916, conocida como'l Alzamientu de Pascua, inspírase un cantar tradicional («Foggy Dew») que presenta a la zaguina Albión duldosu ante'l ruiu de los rifles al cayer la negra nueche:
Oh the night fell black and the rifles' crack Made perfidious Albion reel.
Nel capítulu XIX del llibru Bodes Reales, perteneciente a los Episodios Nacionales de Pérez Galdós, cítase «que ye la Inglaterra, esa puerca, yá lo sabe usté, a quien dan el llamátigu de la zaguina Albión».
Ver tamién editar
