El zoopraxiscopio ye un artefautu que foi creáu nel 1879 por Eadweard Muybridge que dexó'l desenvolvimientu de los entamos del cine y la proyeición de películes cinematográfiques, siendo anterior al cinematógrafu.[1]

Zoopraxiscopiu
Cambiar los datos en Wikidata
Una serie de semeyes feches por Eadweard Muybridge d'un caballu galopiando.

Eadweard Muybridge , creador de la fotografía en movimientu, quería ameyorar les sos resultancies proyeutando les sos imáxenes sobre una pantalla y entós inventó'l zoopraxiscopio, bautizáu poles pallabres "animal" y "rota" (rotación). Ye un primitivu proyeutor de cine qu'utilizaba una fuerte lluz pa proyeutar imáxenes secuenciales d'un discu de cristal, asina creando una ilusión óptica de movimientu. Reproducía les imáxenes y paecía que'l caballu taba en movimientu, paecía una película. Los discos contenía delles imáxenes, la mayoría con figura negra y dellos pequeños detalles.

Gracies a esti inventu pudo aplicar el so estudiu del movimientu con dellos animales y persones n'aición.

Estes imáxenes fueron presentaes en congresos d'Europa y América. En 1883 recibió una beca d'investigación d'enforma dineru de la Universidá de Pensilvana pa siguir cola so investigación.[2]

A partir d'equí, creó más de 10000 secuencies d'imáxenes, que fueron publicaes nel llibru “Animal Locomotion".

Nel 1888 Muybridge amosó les sos fotografíes a Thomas Edison y a William K. L. Dickson ( inventores del fonógrafu). Propúnxo-yos crear un nuevu inventu xuntando'l zoopraxiscopio col fonógrafu p'amosar imáxenes sonores.[3] La idea nunca se llevó a la práutica, pero Edison, pela so parte, cola ayuda del so asistente, ellaboró una máquina que "fixera pol güeyu lo que'l fonógrafu nun faía".[4]

Les imáxenes de los 71 discos conocíos que sobrevivieron reproduciéronse nel llibru Eadweard Muybridge: The Kingston Museum Bequest (The Projection Box).

Anguaño la máquina mora nel Kingston Museum Muybridge Bequest Collection, con casi'l 70 de los discos orixinales.[5]

Detalles téunicos

editar
  • Discos de vidriu, d'aproximao 16 pulgaes de diámetru.
  • Los discos de obturación podíen intercambiase, dependiendo del tipu d'imáxenes que s'utilizaba y l'efectu deseyáu.
  • La máquina operábase manualmente.
  • Un portador de diapositives afacer na llinterna, dexando la entrada de portaoxetos de vidriu estándar (más o menos 3x4 pulgaes)
  • El portalámparas yera una proyeición de diapositives estándar o una llinterna de proyeición científica.[5]

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar