Álvaro Fernández de Miranda
Álvaro Fernández de Miranda del Llanu Ponte y Vives (1855, Uviéu – 1924, Uviéu) foi un escritor y políticu asturianu y pol so matrimoniu Vizconde de Campo Grande.
Álvaro Fernández de Miranda | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Uviéu, 1855[1] |
| Nacionalidá |
 España |
| Muerte | Uviéu, 1924[1] (68/69 años) |
| Estudios | |
| Llingües falaes | castellanu |
| Oficiu | escritor, políticu |
 | |
Naz n'Uviéu, fíu del xeneral Pablo Fernández de Miranda y Llanu Ponte y doña Raimunda Vives y Amat.
Estudia bachilleratu en Barcelona y una vegada acabáu treslladar a Uviéu pa estudiar Derechu en que la so universidá llicénciase. Nesta dómina empieza a collaborar con distintos periódicos d'ámbitu rexonal como La Voz de Asturias, Revista de Asturias o Ecos del Nalón sol seudónimu de «Lávaro».
Empecipiar na política dexando tras la lliteratura y asina foi escoyíu diputáu provincial por Avilés-Pravia (1891-1894).
En 1916 funda la Lliga Rexonalista Ástur, un partíu políticu de calter rexonalista.
Obra
editarMagar la so nacencia ye n'Uviéu, Fernández Miranda, vivió gran parte de la so vida en Grau por cuenta de les posesiones de la familia nel conceyu asturianu. Asina, d'esta forma, de dedica gran parte del so trabayu como historiador al conceyu y asina nel añu 1907 ve la lluz el so llibru «Historia de Grau y el so conceyu».
La so obra ta compuesta por:
- Hestoria de Grau y el so conceyu (Madrid 1907)
- La Xunta Xeneral de Principáu d'Asturies: Esquisa histórica (Uviéu, 1916).
- Guerres astúrico-cantábriques, na Revista de Asturias». (Uviéu 1879)
- El Vizconde de Campo Grande (Uviéu 1924).
- Epígrafe de Grau na obra Asturies d'Octavio Bellmunt y Fermín Canella.
- Doctrina asturianista En collaboración con Ceferino Alonso Fernández y José González.
Distinciones
editar- Llogró la gran Cruz del Méritu Militar.Perteneció a la Real Academia de la Historia.
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 «rexistru d'autoridaes BNE». Consultáu'l 21 xunu 2020.
Enllaces esternos
editar
Datos: Q6172791
