Adília Lopes, pseudónimu lliterariu de María José da Silva Viana Fidalgo de Oliveira (20 d'abril de 1960Lisboa), ye una poeta, cronista, y traductora portuguesa.

Adília Lopes
Vida
Nacimientu Lisboa20 d'abril de 1960[1] (64 años)
Nacionalidá Bandera de Portugal Portugal
Estudios
Estudios Universidá de Lisboa
Llingües falaes portugués[2]
Oficiu cronista, poeta, escritoratraductora
Cambiar los datos en Wikidata

Fía d'una bióloga y profesora de botánica na Facultá de Ciencies de la Universidá de Lisboa y de un profesor d'educación secundaria, Adília Lopes estudió física na Universidá de Lisboa, llicenciatura qu'abandonó, cuasi terminando, por cuenta d'una psicosis esquizoafectiva, enfermedá de la que siempres faló abiertamente, tantu na so poesía, cróniques, conferencies o entevistes en medios de comunicación. Dexó d'estudiar por conseyu médicu y empezó a escribir col enfotu de publicar.

Delles publicaciones editar

  • Um Jogo Bastante Perigoso (edición personal, 1985).
  • A Pão e Água de Colónia (Frenesí, 1987).
  • O Marquês de Chamilly (Kabale und Liebe) (Hiena, 1987).
  • O Decote da Dama de Espadas (INCM, 1988).
  • Os 5 Livros de Versos Salvaram o Tio (edición personal, 1991).
  • O Peixe na Água (edición personal, 1993).
  • A Continuação do Fim do Mundo (edición personal, 1995).
  • A Bela Acordada (Black Sun Editores, 1997).
  • Clube da Poetisa Morta (Black Sun Editores, 1997).
  • O Poeta de Pondichéry seguido de Maria Cristina Martins (Angelus Novus, 1998).
  • Florbela Espanca espanca (Black Sun Editores, 1999).
  • Sete rios entre campos (edición personal, 1999).
  • Irmã Barata, Irmã Batata (Angelus Novus, 2000).
  • Obra (Mariposa Azual, 2000).
  • A Bela Acordada (Mariposa Azual, 2001).
  • Quem Quer Casar Com a Poetisa? (Quasi, 2001).
  • César a César (Quasi, 2003).
  • Poemas Novos (Quasi, 2004).
  • Caras Baratas (Relógio D'Água, 2004).
  • Le Vrai La Nuit - A Árvore Cortada (Relógio D'Água, 2006).
  • Caderno (Relógio D'Água, 2007)

Ver tamién editar

Referencies editar

  1. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 30 avientu 2019.
  2. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos editar