Wikipedia

Adelina Agostinelli

Adelina Agostinelli (23 de payares de 1882, Verdello (es) Traducir – 6 de xunetu de 1954, Buenos Aires), foi una cantante sopranu y docente italiana.

Adelina Agostinelli
Voz
Vida
Nacimientu Verdello (es) Traducir[1], 23 de payares de 1882[1]
Nacionalidá Bandera d'Italia Reinu d'Italia  (23 payares 1882 -  18 xunu 1946)
Bandera d'Italia Italia  (18 xunu 1946 -  6 xunetu 1954)[2]
Muerte Buenos Aires[1], 6 de xunetu de 1954[1] (71 años)
Estudios
Llingües falaes italianu
Oficiu cantante, cantante d'ópera
Mena de voz sopranu
mezzosopranu
Instrumentu musical voz
Cambiar los datos en Wikidata

Destacar en delles ciudaes europees, estauxunidenses y principalmente en Buenos Aires, onde s'anició dempués de 1911. A lo llargo de la so carrera, interpretó y protagonizó óperes compuestes por Giuseppe Verdi y Giacomo Puccini, ente otros artistes destacaos.[3][4]

Trayeutoria

editar
Tosca: «Vissi d'arte»

Agostinelli interpretando «Vissi d'arte», del segundu actu de Tosca de Giacomo Puccini, en 1913.
«Bohème»

Cantando La Bohème, tamién de Puccini, en 1909.
¿Problemes al reproducir estos ficheros?

N'Europa y el mundu

editar

Nacida en Bérgamo en 1882, Adelina Agostinelli estudió en Milán xunto a Giuseppe Quiroli, con quien depués contraería matrimoniu.[5] Empezó la so carrera artística en 1903, nel Teatru Fraschini de la ciudá de Pavía, interpretando a "Fedora" na obra homónima d'Umberto Giordano;[5] nesi mesmu añu intervieno na ópera Tosca, de Giacomo Puccini. Al añu siguiente, en 1904, presentar nel Teatru Alla Scala de Milán na ópera Simón Boccanegra de Giuseppe Verdi,[3] compartiendo el repartu con Mattia Battistini. Nos años subsiguientes destacar en numberosos teatros de Sudamérica, Rusia, España, Inglaterra, Italia y n'otros países d'Europa. Ente 1908 y 1910 perteneció a la llista de la Metropolitan Opera House de Nueva York; ello ye qu'una reseña d'un diariu neoyorquín recuérdanos que tres la so interpretación de "Suicidiu", en La Gioconda d'Amilcare Ponchielli, recibió aplausos que duraron ente trés y cuatro minutos. Escontra 1911, interpretó per primer vegada pa La Scala el papel de "la Mariscala", protagonista de la ópera El caballeru de la rosa (del alemán, Der Rosenkavalier), compuesta por Richard Strauss.[5]

N'Arxentina

editar

Actuó per primer vegada na Arxentina en 1908, nel Teatru Politeama, participando de la obra Manon Lescaut de Puccini; al añu siguiente integró el repartu del Teatru Colón, nel cual actuó mientres delles temporaes.[3] Na temporada de 1910, Agostinelli participó de Mefistofele (d'Arrigo Boito),[6] La Bohème (de Giacomo Puccini),[7] Il Battista (de Giacondo Finu)[8] y Los Payasos (de Ruggero Leoncavallo).[9] Na de 1911, protagonizó Thaïs (de Jules Massenet),[10] Mefistofele (de Arrigo Boito),[6] Don Carlo (de Giuseppe Verdi)[11] y La Fanciulla del West (de Giacomo Puccini);[12][4] volvió protagonizar esta última obra n'agostu d'aquel añu, nuevamente nel papel de "Minnie", nel Teatro Solís de Montevidéu, n'Uruguái, compartiendo el repartu con Edoardo Ferrari-Fontana y Titta Ruffo.[13] Darréu, na temporada de 1916, participó de Borís Godunov (de Modest Mussorgsky),[14] Los maestros cantores de Núremberg (de Richard Wagner),[15] Un baille de mázcares (de Verdi),[16] y Los Payasos (de Leoncavallo).[9]

Aniciada en Buenos Aires, empezó a entamar compañíes d'ópera y espectáculos pa los teatros Ópera, Coliséu y Polietama.[4] El 14 de febreru de 1925 formó parte de la compañía qu'interpretó Il trovatore, compuesta por Verdi, na inauguración del Teatru Verdi de Cañada de Gómez, na provincia de Santa Fe;[17] naquella ocasión, Agostinelli foi protagonista de la ópera al pie d'Adalberto Giovannoni, obra que foi dirixida por Antonio Marranti y cuntó cola participación de músicos de l'Asociación del Profesoráu Orquestal de Buenos Aires.[18] Retirar del teatru en 1929, dedicándose a la enseñanza del cantar. Finó en Buenos Aires en 1954.[4]

Homenaxes

editar

En 2006, el diariu La Nación d'Arxentina llanzó una coleición de CD titulada Les voces, glories de la ópera, qu'incluyía una grabación de 1912 de Agostinelli, representando La traviata de Giuseppe Verdi.[19]

Bibliografía

editar

Referencies

editar
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Afirmao en: New Grove Dictionary of Opera. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 1992.
  2. ↑ Identificador GND: 1048606945. Afirmao en: Catalog of the German National Library. Data de consulta: 1r agostu 2022. Llingua de la obra o nome: alemán.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Petriella y Sosa Miatello, 1976, p. 6)
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 (Petriella y Sosa Miatello, 1976, p. 7)
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Holdridge Records. «Adelina Agostinelli» (inglés). Cylinders. Consultáu'l 24 de mayu de 2011.
  6. ↑ 6,0 6,1 Óperes del Teatru Colón. «Mefistofele». Archiváu dende l'orixinal, el 7 de xunu de 2007. Consultáu'l 31 de mayu de 2011.
  7. ↑ Óperes del Teatru Colón. «La Bohème». Consultáu'l 31 de mayu de 2011.
  8. ↑ Óperes del Teatru Colón. «Il Battista». Archiváu dende l'orixinal, el 4 de xunetu de 2007. Consultáu'l 31 de mayu de 2011.
  9. ↑ 9,0 9,1 Óperes del Teatru Colón. «Los Payasos». Archiváu dende l'orixinal, el 4 de xunetu de 2007. Consultáu'l 31 de mayu de 2011.
  10. ↑ Óperes del Teatru Colón. «Thaïs». Consultáu'l 31 de mayu de 2011.
  11. ↑ Óperes del Teatru Colón. «Don Carlo». Archiváu dende l'orixinal, el 12 de marzu de 2008. Consultáu'l 31 de mayu de 2011.
  12. ↑ Óperes del Teatru Colón. «La Fanciulla del West». Archiváu dende l'orixinal, el 4 de xunetu de 2007. Consultáu'l 31 de mayu de 2011.
  13. ↑ Saláu, Susana (2003). «Capítulu 19: 1907 - 1914», The Teatro Solís: 150 Years of Opera, Concert, and Ballet in Montevideo (n'inglés). Wesleyan University Press, páx. 138. ISBN 0-8195-6593-8. Consultáu'l 28 de mayu de 2011.
  14. ↑ Óperes del Teatru Colón. «Boris Godunov». Archiváu dende l'orixinal, el 4 de xunetu de 2007. Consultáu'l 31 de mayu de 2011.
  15. ↑ Óperes del Teatru Colón. «Los maestros cantores de Núremberg». Consultáu'l 31 de mayu de 2011.
  16. ↑ Óperes del Teatru Colón. «Un baille de mázcares». Archiváu dende l'orixinal, el 4 de xunetu de 2007. Consultáu'l 31 de mayu de 2011.
  17. ↑ Suárez Urtubey, Pola (21 de mayu de 2009). «teatru-verdi-un-gran-milagru-canadense El Teatru Verdi, un gran milagru cañadense». La Nación. Consultáu'l 25 de mayu de 2011.
  18. ↑ Álvarez, Gerardo. «Muséu Históricu Municipal de Cañada de Gómez. La historia d'un muséu d'historia». Pampa Gringa. Archiváu dende l'orixinal, el 7 de payares de 2009. Consultáu'l 25 de mayu de 2011.
  19. ↑ La Nación (23 de xunetu de 2006). «glories de operar Llega mañana la coleición de les glories de la ópera». Consultáu'l 25 de mayu de 2011.

Enllaces esternos

editar
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Adelina_Agostinelli&oldid=4236604»