Wikipedia

Agathe Pembellot

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente

Agathe Pembellot (21 de mayu de 1942, Pointe-Noire – 13 d'ochobre de 2016, Pointe-Noire) foi la primera xueza de la República del Congo. Ocupó dellos altos cargos nel maxistráu congoleñu.

Agathe Pembellot
Vida
Nacimientu Pointe-Noire, 21 de mayu de 1942
Nacionalidá Bandera d'El Congu El Congu
Muerte Pointe-Noire, 13 d'ochobre de 2016 (74 años)
Estudios
Estudios Universidá de París I Panthéon-Sorbonne
Llingües falaes francés
Oficiu maxistrada
Miembru de International Institute of Law of the French-Speaking Countries (en) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía editar

Agathe Pembellot nació'l 21 de mayu de 1942 en Pointe-Noire. Foi la segunda de nueve hermanos. El so padre Anaclet Pembellot (nacíu en 1908 en Tandou Mboulou y fináu en 2003 en Pointe-Noire) foi funcionariu de los Servicios postales y telecomunicaciones y perteneció a la familia principesca Boulolo de Vista (Loango). La so madre Anna Bouiti nacida en 1920 en Brazzaville y finada en 2004 en Pointe-Noire, foi llabradora y perteneció a la familia Tchiali; foi la primera d'una familia de seis hermanos. Los güelos maternos de Agathe Pembellot fueron Jacques Bouiti (Diosso, 1895 - Pointe-Noire, 1958) y Eugenie Soungou Makaya (Diosso, 1901 - Diosso, 1984). Los sos güelos paternos fueron Thomas Pembellot (São Tomé, 1883 - ?) y Lluellu Koutana.

La families Boulolo y Tchiali, pertenecíen a los 27 families principales del antiguu Reinu de Loango.[1] Güei, unu de los barrios populares del distritu n°4 Loandjili en Pointe-Noire, la capital económica de República del Congo, inda lleva esti nome Tchiali, porque yeren los antiguos grandes propietarios terratenientes..

Agathe Pembellot casóse con Auguste Mambou (Pointe-Noir, 1941 - Pointe-Noire, 2015), ex subdireutor nacional y ex direutor rexonal de les aduanes y aranceles, con quien tuvo cinco ninos.

Formación editar

Agathe Pembellot foi a la Escuela urbana de les fíes de Pointe-Noire (alministrada pola congregación relixosa de les Fíes del Santu-Espíritu[2]), a la qu'ingresó en 1956. Empecipió los sos estudios secundarios na escuela secunduria Victor Augagneur de Pointe-Noire, onde foi en 1965 la primera Congoleña en consiguir el so bachilleratu d'esti establecimientu, lo que-y dexó integrar el Centru de la Educación Cimera de Brazzaville (C.E.S.B.),[3] onde conoció a quien sería'l so maríu, que tamién estudiaba Derechu.

En 1967, diplomada n'Estudios Xurídicos Xenerales del C.E.S.B —que darréu foi la Universidá Marien Ngouabi—, Agathe Pembellot casar n'agostu de 1968 viaxó col so home a Francia, onde llogró la so llicencia d'abogada y matriculóse na Universidá de Derechu y Ciencies economicas en París (Panthéon-Sorbona). Consiguió'l so diploma de Derechu en 1969, y realizó la so formación profesional nel Centru nacional d'Estudios xudiciales de París hasta abril de 1970. Mientres, en febreru de 1970, xuró nel Palaciu de Xusticia de París como maxistrada. Dempués completó un periodu de prueba nel Tribunal de Gran Instancia de Melun, onde s'interesó particularmente nos problemes de la delincuencia xuvenil.[4]

Carrera profesional editar

Terminaos los sos estudios, Agathe Pembellot tornó al Congo, pa desaniciar la falta de los altos executivos del país nesa dómina.

El 11 de marzu de 1973, nel interior del Palaciu de Xusticia de Brazzaville celebróse la invistidura de Agathe Pembellot como Maxistráu. Efeutivamente, Agathe Pembellot, a los 30 anos, xuró llealtá pa ser la primer muyer Xuez del Congo. Esi acontecimientu amenó otres vocaciones, llevando a otres muyeres del Congo a estudiar Derechu, como por casu Henriette Diatoulou, Pauline Yoba (nacida Djembo),[5] Jocelyne[6] Milandou (vicepresidenta del Patiu de les Cuentes y de la disciplina presupuestaria), Yvonne Kimbembe[7][8] (fiscal xeneral cerca del Patiu de les Cuentes y de disciplina presupuestaria de Congo), Danielle Babin (abogáu al Tribunal d'apelación de París y antigua miembru del Conseyu del orde de los abogaos de Brazzaville en Congo), Nadia Josiane Laure Macosso, Sylvie Tchignoumba, Virginie Non Dessabeka, Bertille Djembo Pemba, Caddy Elisabeth Ndala, Arlette Malonga, Marie Miboula Ngatséké y Dorothée Esquita.[9][10][6]

Agathe Pembellot emprestó xuramentu como xuez de menores. Conjuntamente colos servicios sociales, elle comprometer a resolver los problemes de los mozos. Ayudó viviegamente  a la integración de los penitenciaros na sociedá civil, dempués de cumplida la so sentencia; cualesquier seya la gravedá del delitu o la sanción del penitenciariu.

Foi la primer muyer miembru del Altu Tribunal del Congo, la más alta instancia.

Na alta alministración pública exerció como :

  • presidente del Tribunal de Menores de Brazzaville ;
  • presidenta del Tribunal de Gran Instancia de Brazzaville ;
  • presidenta del Tribunal d'Apelación de Brazzaville en 1976 ;
  • miembru del Altu Tribunal de Congo en 1982;
  • conseyera de la educación xixilada de neñes cerca del ministru de xusticia Dieudonné Kimbembé (1944-2005) ente 1984 y 1989;[11][12][13]
  • presidente del Cuartu Social del Tribunal Supremu de Congo hasta 1993 ;
  • inspeutora xeneral adxunta de les Xurisdicciones y de los servicios xudiciales del Ministeriu de la Xusticia;
  • interviniente a la Escuela Nacional de l'Alministración y de la Maxistratura (ENAM) de Brazzaville.

Agathe Pembellot viose acompañada na so carrera por pernomaos colegues masculinos, como Charles Assemekang (1926, Souanké - ?) antiguu Presidente del Tribunal supremu de Congo, Placide Lenga, Fiscal Xeneral al retiru y antiguu Primer Presidente del Tribunal supremu, Isaac Locko (1932), Presidente del cuartu alministrativu y financieru del Tribunal supremu al so retiru, Louis Zoubabéla (1944, Mbanza-Ndounga - 2009, París) home #políticu antiguu miembru del Tribunal supremu, Patrice Nzouala (? - 2003) antiguu Decanu de los xueces d'instrucción, Jean-François Tchibinda Kouangou (1943, Mpoumbou), antiguu maxistráu y antiguu ministru de xusticia y ministra de xusticia, Gaston Mabouana y Alexis Gabou (1936, Brazzaville), antiguu maxistráu y políticu.[14][15][16]

La carrera de Agathe Pembellot, desenvolvióse totalmente na capital política, Brazzaville. Retirar de la carrera xudicial en 2007.

Trabayu editar

Mambou-Pembellot, Agathe 1985 « La prueba de los crímenes de sorcellerie ante'l xuez penal congoleñu », Revista xurídica y política, 1-2 (xineru #marzu) : p. 124-128,[17][18][19][20][21][22]

Miembru d'organismos siguientes editar

Agathe Pembellot foi afiliada a los organismos siguientes:

  • antigua tesorera de la seición congoleña del IDEF (Institutu internacional de derechu d'espresión y d'inspiración francesa);[23]
  • miembru de la FIFCJ (Federación internacional de les muyeres de les carreres xurídiques) ;
  • asociación de les Muyeres juristes de Congo (AFJC);
  • presidenta de la Comisión nacional de la niñez.

Referencies editar

  1. ↑ Gnali, Mapako-Hervé; Portella, André (1997). Maison princière de Boulolo - Branche collatérale de la dynastie de Bouvandji originaire du Cabinda (Documentu mimeo) (en francés), páx. 10.
  2. ↑ Pannier, Guy (1999). Karthala: L'Eglise de Pointe-Noire (Congo-Brazzaville): Evolution des communautés chrétiennes de 1947 à 1975, Mémoires d'églises, Congo Brazzaville (en francés), páx. 308.
  3. ↑ Renoux, Jacques (1966). Imprimerie Jobard: Centre d'enseignement supérieur - Brazzaville - Rentrée universitaire octobre 1966 - juin 1967 (Livret d'accueil) (en francés), páx. 4-5.
  4. ↑ Plantía:Cita artículu
  5. ↑ «VIII. Forces et comportements politiques à l'étranger» (en francés). Revue française de science politique. 28 (3):  páxs. 636-639. 1978. http://www.persee.fr/doc/rfsp_0035-2950_1978_num_28_3_418334. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Cyril Musila (Abril de 2011). «Association des Femmes Juristes du Congo (AFJC)» (francés). Consultáu'l 16 de febreru de 2016.
  7. ↑ «Yvonne Kimbembe Cercle K2» (francés). Consultáu'l 25 de xunetu de 2018.
  8. ↑ Patrick Hamon. «FERAM» (francés). Consultáu'l 25 de xunetu de 2018.
  9. ↑ Plantía:Article
  10. ↑ «Ecole Supérieure de Technologie du Littoral». Consultáu'l 25 de xunetu de 2018.
  11. ↑ Bazenguissa-Ganga, Rémy (1997). Karthala: -yos voies du politique au Congo: essai de sociologie historique (en francés). ISBN 2-86537-739-3.
  12. ↑ Keila, Samuel (en francés). Affaire des Disparus du Beach : deuxième audience. Congopage. http://www.congopage.com/Affaire-des-Disparus-du-Beach. Consultáu'l 25 de xunetu de 2018. 
  13. ↑ Clark, John Frank; Decalo, Samuel (2012). Scarecrow Press: Historical Dictionary of Republic of the Congo, 4 (n'inglés), páx. 231.
  14. ↑ Moutéké, Robert; Locko, Isaac (9-11 novembre 1994). «Protection des droits et des magistrats au Congo. Pathologie d'une justice exhangue» (en francés). Colloque de Yaoundé. Droits de l'Homme en Afrique Centrale:  páxs. 169 - 176. 
  15. ↑ Zoubabela, Louis (1991). escritu en Presses Universitaires Africaines. «Droit pénal et sorcellerie au Congo» (en francés). Revue juridique africaine:  páxs. 189. OCLC 717167417. 
  16. ↑ (en francés) Décès de Patrice Nzouala, Le juge qui instruisait l'affaire des disparus du Beach. Congopage. http://www.congopage.com/Deces-de-Patrice-Nzouala--y-juge. Consultáu'l 25 de xunetu de 2018. 
  17. ↑ Félicie, Mambou Pembellot, Agathe (1985). «La preuve des crimes de sorcellerie devant -y juge penal congolais». Revue juridique et politique: indépendance et coopération 39 (1-2). https://www.africabib.org/rec.php?RID=189921080. Consultáu'l 25 de xunetu de 2018. 
  18. ↑ Mambou Pembellot, Agathe Felicie (1985). «La preuve des crimes de sorcellerie devant -y juge penal congolais». Revue juridique et politique: Indépendance et coopération, 39:  páxs. 124 - 128. 
  19. ↑ Bernault, Florence (2009). «De la modernité comme impuissance Fétichisme et crise du politique en Afrique équatoriale et ailleurs». Cahiers d'Études africaines (XLIX (3)):  páxs. pp. 747-774. 
  20. ↑ Bernault, Florence (2009). Éditions de l'EHESS: De la modernité comme impuissance. Fétichisme et crise du politique en Afrique équatoriale et ailleurs [*] Cahiers d'études africaines. ISBN 9782713222085.
  21. ↑ Y.A.B. van Rouveroy, van Nieuwaal (1990). «Sorcellerie et justice coutumière dans une société togolaise une quantité négligeable?». Journal of Llegal Pluralism (29):  páxs. 137 - 162. 
  22. ↑ Fisiy F., Cyprian; Geschiere (1990). «Judges and witches, or how is the state to deal with wicthcraft? Examples from Southeast Cameroon». Cahiers d'études africaines 30:  páxs. 135 - 156. http://www.persee.fr/doc/cea_0008-0055_1990_num_118__1617. 
  23. ↑ «Section CONGOLAISE (Brazzaville) - IDEF» (francés). Consultáu'l 25 de xunetu de 2018.

Enllaces esternos editar

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Agathe_Pembellot&oldid=3840249»