Wikipedia

Albert Kesselring

militar alemán (1885–1960)

Albert Kesselring (30 de payares de 1885, Marktsteft – 16 de xunetu de 1960, Bad Nauheim) foi un Generalfeldmarschall alemán que comandó el Grupu d'Exércitos C mientres la Segunda Guerra Mundial. Aportó a unu de los comandantes más competentes y populares, siendo amás unu de los 27 únicos militares que fueron gallardoniaos cola cruz de fierro con fueyes de carbayu, espaes y diamantes. Los aliaos moteyáron-y «Albert el sonriente» o «Kesselring el sonriente», y les sos propies tropes "Tíu Albert". En 1904 Kesselring xunir al Exércitu Bávaru como oficial-cadete, sirviendo na caña d'artillería. Formóse como observador militar en globos en 1912 y mientres la Primer Guerra Mundial sirvió en dambos frentes, Occidental y Oriental, siendo destináu al Estáu Mayor. Kesselring permaneció nel Exércitu dempués de la guerra, pero foi llicenciáu en 1933 pa pasar a encargase del Departamentu d'Alministración na Comisaría del Reich pa l'Aviación, onde tuvo arreyáu nel reestablecimientu de la industria d'aviación y punxo los cimientos pa la creación de la Luftwaffe, sirviendo como Xefe de Personal dende 1936 hasta 1938.

Albert Kesselring
Vida
Nacimientu Marktsteft, 30 de payares de 1885[1]
Nacionalidá Bandera d'Alemaña Alemaña Occidental
Bandera de República de Weimar República de Weimar
Bandera de Imperiu alemán Imperiu alemán
Bandera de Alemaña nazi Alemaña nazi
Muerte Bad Nauheim, 16 de xunetu de 1960[2] (74 años)
Causa de la muerte infartu de miocardiu
Estudios
Llingües falaes alemán[2]
Oficiu militar, aviador, autobiógrafu
Premios
Serviciu militar
Cuerpu militar Luftwaffe (es) Traducir
Exércitu Imperial Alemán
Reichswehr
Graduación Generalfeldmarschall (es) Traducir
Lluchó en Primer Guerra Mundial
Segunda Guerra Mundial
Cambiar los datos en Wikidata

Mientres la Segunda Guerra Mundial, comandó les fuercies aérees nes campañes de Polonia y Francia, na Batalla d'Inglaterra y na Operación Barbarossa. Como Comandante en Xefe de toles fuercies nel Sur d'Europa, siendo bien representatives les sos intervenciones nel teatru d'operaciones del Mediterraneu y Norte d'África. Kesselring ganóse'l respetu de los sos contrincantes nel bandu aliáu polos sos llogros militares, anque a la fin de la guerra la so curriculum quedó asombráu por delles masacres cometíes por tropes sol so mandu n'Italia.

Dempués de la guerra, Kesselring foi xulgáu por crímenes de guerra y sentenciáu a muerte. Dicha sentencia foi darréu conmutada por otra de cadena perpetua. En 1952 foi lliberáu atendiendo al so delicáu estáu de salú. Kesselring ye unu de los 3 únicos mariscales de campu que llegaron a publicar les sos memories, titulaes "Soldáu hasta l'últimu día" (Soldat bis zum letzten Tag) (A Soldier to the Last Day).

Entamos

editar

Nació en Marktsteft (Baviera, Alemaña), el 30 de payares de 1885,[3] de padres profesores (Karl y Rosa Kesselring). Entró nel exércitu alemán en 1904 y convirtióse n'oficial cadete nel 2º Reximientu d'Artillería a cuerpu Bávaro.

El 1 de marzu de 1905 ingresa na Academia de Guerra en Múnich y se gradúa el 25 de xineru de 1906. El 1 d'ochobre de 1908 estudia na Academia d'Artillería ya Inxeniería, graduándose'l 18 de marzu de 1910. El 4 de xunu de 1912 participó na formación a los Globos d'Observación coles aeronaves bávares y el Batallón de Tresporte Motorizado hasta'l 22 de xunu de 1912. El 1 d'ochobre de 1912 foi ayudante del I Batallón del 2º Reximientu d'Artillería a cuerpu Bávaro hasta'l 4 d'avientu de 1912. El 5 d'avientu de 1914 foi ayudante de la 1ª Brigada de Comandu d'Artillería a cuerpu Bávaro hasta'l 12 de marzu de 1915. Sirvió en dellos mandos de cuerpos y divisiones na Primer Guerra Mundial. El 13 de marzu de 1915 foi funcionariu con funciones especiales cola 1ª Brigada de Comandu d'Artillería a cuerpu Bávaro hasta'l 7 de mayu de 1915. El 8 de mayu de 1915 foi ayudante del I Batallón del 2º Reximientu d'Artillería a cuerpu Bávaro hasta'l 2 de setiembre de 1915. El 3 de setiembre de 1915 foi capitán con funciones especiales cola 1ª Brigada de Comandu d'Artillería a cuerpu Bávaro hasta'l 5 de marzu de 1917. El 6 de marzu de 1917 foi ayudante del 3º Comandante d'Artillería Bávaro hasta'l 23 de payares de 1917. El 8 d'ochobre de 1917 estudió na Academia de Proteición de Gas del Exércitu en Berlín hasta'l 13 d'ochobre de 1917. El 24 de payares de 1917 foi Xeneral y aspirante como Estáu Mayor de la 2ª División Territorial Bávara hasta'l 3 de xineru de 1918. El 4 de xineru de 1918 foi asignáu como Xeneral d'Estáu Mayor del III Cuerpu d'Exércitu Bávaru hasta'l 6 de xineru de 1918. El 6 de xineru de 1918 foi Xeneral d'Estáu Mayor del 6º Alto Mandu del Exércitu hasta'l 14 d'abril de 1918. El 15 d'abril de 1918 foi Xeneral d'Estáu Mayor del III Cuerpu d'Exércitu Bávaru hasta'l 23 d'agostu de 1919.

El 24 d'agostu de 1919 foi xefe de batería del 24º Reximientu d'Artillería hasta'l 23 d'agostu de 1919. El 21 d'ochobre de 1919 como Estáu Mayor del 24º Reximientu d'Artillería hasta'l 7 de payares de 1919. El 8 de payares de 1919 foi xefe de batería del 24º Reximientu d'Artillería hasta'l 31 d'avientu de 1920. El 1 de xineru de 1921 foi xefe de batería del 7º Reximientu d'Artillería hasta'l 30 de setiembre de 1922. El 1 d'ochobre de 1922 foi asesor nel R.W.M. hasta'l 30 de setiembre de 1925. El 1 d'ochobre de 1925 foi Xeneral d'Estáu Mayor del Xefe del Comandu del Exércitu de la R.W.M. hasta'l 30 de setiembre de 1926. El 1 d'ochobre de 1926 foi asesor na Oficina Militar R.W.M. hasta'l 31 de marzu de 1929. El 1 d'abril de 1929 foi Xeneral d'Estáu Mayor de la 7ª División Panzer hasta'l 4 de mayu de 1930. El 5 de mayu de 1930 foi Xeneral d'Estáu Mayor de la R.W.M. hasta'l 31 de mayu de 1930. El 1 de xunu de 1930 foi Xeneral d'Estáu Mayor de la 3ª División Panzer hasta'l 31 de xunetu de 1930. El 1 d'agostu de 1930 foi asesor na Oficina Personal del Exércitu R.W.M. hasta'l 31 de xineru de 1932. El 1 de febreru de 1932 foi Comandante del III. Batallón del 4º Reximientu d'Artillería hasta'l 30 de setiembre de 1933.

El 1 d'ochobre de 1933 foi tresferíu al serviciu de la Luftwaffe como Xefe d'Oficina Alministrativa (L.D.), R.L.M. hasta'l 31 de mayu de 1936. El 3 de xunu de 1936 foi Xefe d'Estáu Mayor de la Luftwaffe R.L.M. hasta'l 31 de mayu de 1937. El 10 de xunu de 1937 foi Comandante del III Comandu del Distritu Aereu, Dresde, hasta'l 4 de febreru de 1938. El 4 de febreru de 1938 foi Comandante del 1º Comandu del Grupu de la Fuercia Aérea hasta'l 1 de febreru de 1939.[3]

Segunda Guerra Mundial

editar

Polonia, Francia ya Inglaterra

editar
 
El «sonriente Kesselring».

Na campaña polaca tuvo a los sos órdenes a la Flota Aérea I y darréu, en 1940, a la II en Francia. Mientres la Batalla d'Inglaterra tuvo a puntu de consiguir ganar a la RAF. Encargáu personalmente por Hermann Göring de dirixir la ofensiva de bombardeos sobre Londres (dos «raids» diurnos contra la capital británica, saldaos cola perda de numberosos aviones, obligaron a retardar indefinidamente la Operación Lleón Marín). Magar les crítiques a la so actuación mientres les evacuaciones de Dunkerque (ver Operación Dynamo), Kesselring recibió'l títulu de mariscal de campu el 19 de xunetu de 1940.

África ya Italia

editar

N'avientu de 1941 Kesselring foi nomáu Comandante en Xefe Sur al mandu de toles fuercies aérees nos escenarios del Mediterraneu, partiéndose con Erwin Rommel la direición de la campaña del Norte d'África. Na seronda de 1943 foi reasignado como Comandante en Xefe Suroeste con mandu nominal de les fuercies armaes alemanes n'Italia, onde dirixó una esitosa campaña de doce meses de defensa de la península, contradiciendo les declaraciones de Winston Churchill nes qu'afirmaba qu'Italia yera un puntu débil». Dende Roma, onde instalara'l so cuartel xeneral, reclamó constantemente más aviones pa reforzar la cobertoria aérea de la Exa nel Mediterraneu.

El 25 d'ochobre de 1944 Kesselring resultó seriamente mancáu al topetar el so coche con un tanque que s'incorporaba a la carretera.

Alemaña

editar

En recuperándose de les sos firíes, Kesselring foi destináu a Alemaña como Comandante en Xefe del Frente Occidental, en sustitución del Generalfeldmarschall Gerd von Rundstedt en marzu de 1945 y darréu designáu como Comandante en Xefe Sur. Axustó de manera eventual la rindición coles autoridaes militares aliaes, anque permaneció lleal a Adolf Hitler hasta que foi informáu de la so muerte.

Siendo Comandante en Xefe Sur, foi fechu prisioneru en Saalfelden el 6 de mayu de 1945.[3]

Tres la guerra

editar

Dempués de la guerra, en 1947, Kesselring foi xulgáu por un tribunal militar británicu en Venecia pola masacre de 335 italianos nes Fueses Ardeatinas y otros crímenes de guerra. Foi declaráu culpable y condergáu a muerte el 7 de mayu de 1947. Esta sentencia causó gran discutiniu y protesta, y Kesselring vio la so pena conmutada pola de cadena perpetua na prisión de Werl (Westfalia) el 4 de xunetu de 1947, onde tuvo encarceláu dende'l 8 de mayu de 1945 hasta'l 23 d'ochobre de 1952. El 23 d'ochobre de 1952 foi puestu en llibertá por problemes de salú. Al añu siguiente publicó la so autobiografía, Soldat bis zum letzten Tag (Un soldáu hasta l'últimu día). Morrió en Bad Nauheim el 16 de xunetu de 1960.

Feches d'ascensos

editar

Enllaces esternos

editar
Precedíu por:
- 		Xefe d'Estáu Mayor de la 2ª División Territorial Bávara
24 de payares de 1917 – 3 de xineru de 1918 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
- 		Xefe d'Estáu Mayor del III Cuerpu d'Exércitu Bávaru
4 de xineru de 1918 – 6 de xineru de 1918 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
- 		Xefe d'Estáu Mayor del 6º Alto Mandu del Exércitu
6 de xineru de 1918 – 14 d'abril de 1918 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
- 		Xefe d'Estáu Mayor del III Cuerpu d'Exércitu Bávaru
15 d'abril de 1918 – 23 d'agostu de 1919 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
- 		Xefe de Batería del 24º Reximientu d'Artillería
24 d'agostu de 1919 – 23 d'agostu de 1919 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
- 		Xefe d'Estáu Mayor del 24º Reximientu d'Artillería
21 d'ochobre de 1919 – 7 de payares de 1919 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
- 		Xefe de Batería del 24º Reximientu d'Artillería
8 de payares de 1919 – 31 d'avientu de 1920 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
- 		Xefe de Batería del 7º Reximientu d'Artillería
1 de xineru de 1921 – 30 de setiembre de 1922 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
- 		Xefe d'Estáu Mayor del R.W.M.
1 d'ochobre de 1925 – 30 de setiembre de 1926 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
- 		Xefe d'Estáu Mayor del 7ª División Reichswehr
1 d'abril de 1929 – 4 de mayu de 1930 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
- 		Xefe d'Estáu Mayor del R.W.M.
5 de mayu de 1930 – 31 de mayu de 1930 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
- 		Xefe d'Estáu Mayor del 3ª División de la Reichswehr
1 de xunu de 1930 – 1 de xunu de 1930 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
Oberstleutnant Kratzert 		Comandante del III Batallón/4º Reximientu d'Artillería (Prusia-Saxonia)
1 de febreru de 1932 – 30 de setiembre de 1933 		Asocedíu por:
Oberst Rudolf Friedrich
Precedíu por:
Xeneral der Flieger Edmund Wachenfeld 		Comandante del III Comandu del Distritu Aereu
10 de xunu de 1937 – 4 de febreru de 1938 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
- 		Comandante del 1º Comandu del Grupu de la Fuercia Aérea
4 de febreru de 1938 - 1 de febreru de 1939 		Asocedíu por:
-
Precedíu por:
Generalleutnant Walther Wever 		Xefe d'Estáu Mayor de la Luftwaffe
3 de xunu de 1936 – 31 de mayu de 1937 		Asocedíu por:
Xeneral der Flieger Hans-Jürgen Stumpff
Precedíu por:
- 		Comandante de la 1ª Flota Aérea
1 de febreru de 1939 – 11 de xineru de 1940 		Asocedíu por:
Generaloberst Hans-Jürgen Stumpff
Precedíu por:
Xeneral Hellmuth Felmy 		Comandante de la 2ª Flota Aérea
12 de xineru de 1940 – 11 de xunu de 1943 		Asocedíu por:
Generalfeldmarschall Wolfram Freiherr von Richthofen
Precedíu por:
Generalfeldmarschall Gerd von Rundstedt 		Comandu del Exércitu Oeste
11 de marzu de 1945 – 22 d'abril de 1945 		Asocedíu por:
-

Referencies

editar
  1. ↑ Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6ws8s8z. Apaez como: Albert Kesselring. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. ↑ 2,0 2,1 Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 11205198p. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Kesselring, Albert. Training and development of German General Staff Officers. Historical Division European Command. Project 6. Vol XXVII. Xineru 1949.


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Albert_Kesselring&oldid=4072276»