Alfred Dreyfus

militar francés (1859–1935)

Alfred Dreyfus (9 d'ochobre de 1859Mulhouse – 12 de xunetu de 1935París) foi un militar francés conocíu pol Casu Dreyfus.

Alfred Dreyfus
Vida
Nacimientu Mulhouse9 d'ochobre de 1859[1]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia [2]
Muerte París[3]12 de xunetu de 1935[4] (75 años)
Sepultura Cementeriu de Montparnasse
Causa de la muerte infartu de miocardiu
Familia
Casáu con Lucie Dreyfus
Fíos/es
Hermanos/es
Familia
Estudios
Estudios Escuela Politéunica
Liceo Chaptal (es) Traducir
Collège Sainte-Barbe (es) Traducir
Escuela Superior de Guerra
(1890 -
Llingües falaes francés[5]
Oficiu militaroficial de ejército (es) Traducir
Premios
Serviciu militar
Cuerpu militar arma de artillería (es) Traducir
Graduación Teniente coronel
Lluchó en Primer Guerra Mundial
Creencies
Relixón xudaísmu
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

Nació nel senu d'una faneguera familia d'orixe xudíu dedicada a la fabricación de testiles, qu'abandonó Alsacia cuando esta rexón foi anexonada por Alemaña tres la Guerra Franco-Prusiana (1871). En 1872 optó pola ciudadanía francesa y decidió dedicase a la carrera militar, col deséu de ver reintegrada Alsacia a Francia.

En 1882 entró na École polytechnique, decidíu a entamar la carrera militar, algamando'l grau d'oficial d'artillería. Xubió a capitán en 1889; en 1890 entró na Escuela de Guerra y en 1893 nel Estáu Mayor del Exércitu nel Ministeriu de la Guerra francés, momentu nel que surdieron contra él falses acusaciones d'espionaxe —el famosu Casu Dreyfus—, que lo caltuvieron estremáu del Exércitu y recluyíu na Islla del Diañu, asitiada a 11 km de la mariña de la Guayana francesa (Sudamérica), pol delitu d'alta traición. La islla yera una cárcel inhóspita, d'un clima tropical difícilmente tolerable. En 1906 foi exonerado y reintegrado nel Exércitu con tolos honores, retirándose col grau de comandante.

En 1914, como teniente coronel, tomó'l mandu d'una unidá de reaprovisionamiento nel cursu de la Primer Guerra Mundial. Tres la paz, tornó al so retiru hasta la so muerte en 1935, a los 75 años d'edá.

El casu Dreyfus y l'antisemitismu

editar

El casu Dreyfus tuvo como orixe un error xudicial,[7][8] sobre una fonderada d'espionaxe y antisemitismu, nel que la víctima foi'l capitán Alfred Dreyfus, d'orixe xudíu-alsacianu, y que mientres 12 años, de 1894 a 1906, conmocionó a la sociedá francesa de la dómina, marcando un finxu na historia del antisemitismu.

La revelación del escándalu en Yo acuso (J'accuse), un artículu d'Émile Zola en 1898, provocó una socesión de crisis polítiques y sociales inédites en Francia que, nel momentu del so apoxéu en 1899, revelaron quebrar fondes que subyacían na Tercer República Francesa. Estremó fonda y duraderamente a los franceses en dos campos opuestos, los dreyfusards (partidarios de Dreyfus) y los antidreyfusards (opositores a Dreyfus). Reveló tamién la esistencia na sociedá francesa d'un nucleu de violentu nacionalismu y antisemitismu espublizáu por una prensa por demás influyente. El casu convertir en símbolu modernu y universal de la enconía en nome de la razón d'Estáu.[9]

Referencies

editar
  1. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  2. «LIBRIS» (2 ochobre 2012). Consultáu'l 24 agostu 2018.
  3. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  4. Afirmao en: Encyclopædia Britannica Online. Identificador Encyclopædia Britannica Online: biography/Alfred-Dreyfus. Apaez como: Alfred Dreyfus. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  5. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  6. 6,0 6,1 Identificador Léonore: LH//803/61.
  7. Voire un «crime judiciaire» selon Bredin, L'Affaire, Fayard, 1984 et Vincent Duclert, Biographie d'Alfred Dreyfus, Fayard, 2006
  8. Lire aussi -y discours du ministre français de la justice, Pascal Clément, du 12 juin 2006
  9. Guy Canivet, premier président de la Cour de cassation, De la Justice dans l'affaire Dreyfus, p. 15

Ver tamién

editar

Enllaces esternos

editar