Alice in Chains ye una banda de grunge d'Estaos Xuníos, fundada en 1987 en Seattle. Con un nome que yá en sí mesmu denota un tinte escuru, desempeñando un soníu más pesáu y empobináu al heavy metal que los grupos coetaneos de grunge, anque dientro d'esti movimientu, Alice in Chains llogró remanecer de la escena de Seattle hasta convertise nuna de les bandes más importantes del llamáu rock alternativu, llegando a vender nos Estaos Xuníos unos catorce millones de discos.[1] Partes de la clave del so ésitu fueron la combinación d'esi sentíu d'indiferencia y crudeza que se-y supón al grunge cola fuercia del metal y un característicu xuegu harmónicu nes voces. Sofitándose na visión tétrica del cantante Layne Staley sobre les drogues y la muerte,[2] y los acordes metálicos del guitarrista Jerry Cantrell; gracies a eso Alice in Chains asitióse rápido como una de les bandes más aceptaes pol públicu mientres la década de los 90.

Alice in Chains
Orixe Estaos Xuníos
Xéneru(os) Grunge, metal alternativu y rock alternativu
Sellu discográficu Columbia Records y EMI
Miembros
Jerry Cantrell, Mike Starr, Mike Inez, Layne Staley, Sean Kinney y William DuVall
Enllaces esternos
Sitiu web oficial http://www.aliceinchains.com
Discogs 251846
Facebook aliceinchains
Twitter AliceInChains
IMDb nm2750498
[editar datos en Wikidata]

Layne Staley finalmente morrió de sobredosis na so casa de Seattle el 5 d'abril de 2002, tres un agónicu letargo de más de 6 años, nos que'l grupu nun pudo realizar actuaciones en direutu polos continuos problemes d'adicción a les drogues del vocalista.[3]

En 2006 anuncióse la xunta de tolos sos miembros, siendo'l fináu vocalista Layne Staley sustituyíu por William DuVall, ex miembru de Comes with the Fall y la edición d'un nuevu álbum d'estudiu, tituláu Black Gives Way to Blue, que salió a la venta'l 29 de setiembre de 2009. Anguaño'l so más recién álbum tituláu The Devil Put Dinosaurs Here foi llanzáu'l 28 de mayu de 2013, tien un estilu únicu y amás contién elementos de tolos trabayos anteriores.[4]

Historia

editar

Primeros años y Facelift (1987-1992)

editar

Alice in Chains formóse oficialmente nel añu 1987, cuando'l batería y cantante Layne Staley y el guitarrista Jerry Cantrell conocer nuna fiesta y decidieron formar una banda, yá que compartíen gustos musicales y tuvieren tocando en bandes de glam metal, estilu predominante na dómina.[5] Al poco, Cantrell atopar col baxista de Gipsy Rose, Mike Starr, quien aceptó la ufierta d'entrar na banda. A lo último, namái quedaba vacante'l puestu de batería, pa lo cual se reclutó a Sean Kinney, quien taba saliendo cola hermana de Starr. Quedó asina conformada la banda y empezaron a actuar en locales de Seattle.[6] Dempués de dellos nomes, la banda optó por llamar se a sí mesmos Alice in Chains, deriváu del nome de l'antigua banda de Staley, Alice 'N Chainz.

El sellu Columbia Records afayó-yos mientres una de les sos actuaciones y ufiertó-yos un contratu discográficu en 1989.[7] Dempués de componer y grabar una serie de deamos mientres aquel añu, decidir por entrar nun estudiu de grabación pa editar el so primer EP, We Die Young, en 1990, que la so cantar homónimu valió-yos una moderada popularidá nes radios de metal estauxunidense. Sicasí, les probes ventes qu'algamó'l EP convertir nuna auténtica pieza de coleicionista. Al rematar l'añu, Alice in Chains yá editara un primera LP, sol títulu de Facelift, influyíos pol soníu de Black Sabbath anque encuadraos dientro del grunge,[6] soníu qu'empezaba a ganar popularidá escontra finales de los años 80 y que yera orixinariu de Seattle, ciudá d'orixe de la banda. El cantar «Man in the Box» consiguió un inusitado ésitu de popularidad gracies, en parte, al espardimientu del so videu na influyente canal musical MTV (magar la pallabra shit del videu foi camudada por spit).[8] Gracies tamién a la xira promocional con Iggy Pop y Van Halen, Facelift algamó'l discu d'oru antes de llegar a la fin de 1990.[9] La repentina popularidá del discu debú de la banda fizo que la reedición de We Die Young algamara rápido altes cotes de ventes. «Man in the Box» consiguió una nominación a los premios Grammy en 1991. Esta foi la primer nominación a los Grammy d'una llarga retahíla, de les que nunca salió ganador.

 
Facelift

En 1991 editóse'l videu d'un conciertu nel teatru Moore de Seattle, que tuvo llugar el 22 d'avientu de 1990, sol nome de Live Facelift. Nesi mesmu añu rodó la película Singles a cargu del direutor Cameron Crowe, onde la banda apaecía tocando'l cantar «It Ain't Like That» nun chigre, incluyendo otru cantar na banda sonora del filme, «Would?», inédita hasta la fecha. Esi mesmu añu, la banda compartió xira con grupos como Megadeth, Slayer, Anthrax o Suicidal Tendencies, antes d'editar, un añu dempués, el EP acústicu Sap, cola collaboración d'Ann Wilson d'[[Heart (banda)|Heart]], Mark Arm de Mudhoney y Chris Cornell de Soundgarden.

En plenu apoxéu del so ésitu, Staley cayó nun fondu abismu resultáu de les drogues y una tarrecible depresión mientres irónicamente l'audiencia de la banda crecía considerablemente. Alice in Chains empezó a trabayar nel so siguiente discu, Dirt, en setiembre del mesmu añu, so la producción de Dave Jerden, como asocediera col so discu anterior. El so primer single, «Would?», yá apaeciera na banda sonora de Singles y había alcanzáu bastante popularidá por cuenta de ello.

Dirt (1992-1995)

editar
 
Dirt

Dirt foi editáu a finales de 1992 y asitióse nel puestu númberu 6 del Billboard, algamando'l primeru de los trés discos de platín que consiguió'l discu antes de rematar l'añu.[8] Foi nesti momentu cuando s'empezó a especular con una posible adicción a la heroína de Staley, provocada na so mayor midida poles escures y depresives lletres de Dirt. Foi la edición de la banda sonora de Singles lo que fizo que «Would?» convertir n'unu de los mayores ésitos de la banda, convirtiéndose nun himnu de la Xeneración X.[8] A empiezos de 1993 empezó Down In A Hole, una intensa xira de seis selmanes de duración. Dicha xira foi demasiáu pal baxista Mike Starr, quien dexó'l grupu pa fundar el so propiu proyeutu, "Sun Rede Sun", y ser reemplazáu por Mike Inez, quien yera baxista en direutu de la banda d'Ozzy Osbourne. La nueva formación debutó nel Tour Lollapalooza xunto a Dinosaur Jr, Babes in Toyland, Rage Against the Machine, Fishbone, Arrested Development y Tool. Mientres el branu de 1993 la so popularidá crecía mientres siguíen los rumores d'abusu de les drogues y la mentalidá de autodestrucción de la banda, especialmente de Staley.[2] Cantares como «Junkhead» y «Angry Chair», con referencies implícites a la heroína, ayudaron a espublizar estos rumores. Esi añu, la banda collaboró na grabación de la banda sonora de la película Last Action Hero colos cantares «What the Hell Have I» y «A Little Bitter», que se convirtieron les primeres contribuciones de Inez con Alice in Chains nun estudiu de grabación.[8]

 
El baxista Mike Inez
 
Jerry Cantrell y Layne Staley (1992)

A empiezos de 1994, el grupu llanzar de nuevu al estudiu con Jar of Flies, otru EP acústicu que, amás, algamó'l númberu 1 na llista d'álbumes grandes, el primer EP en consiguilo.[7] Poco dempués, en marzu, el baxista Mike Inez grabó'l discu It's 5 O'Clock Somewhere con Slash (guitarra de Guns & Roses) nel so proyeutu Slash's Snakepit.

Alice in Chains compartió xira con Metallica y Suicidal Tendencies pa promocionar Dirt, anque l'adicción a les drogues de Staley provocó la suspensión de dellos conciertos de dichu tour.[6]

A finales d'esi mesmu añu, 1994, y sol nome de The Gacy Bunch, Layne Staley, Mike McCready (Pearl Jam), Barrett Martin (Screaming Trees) y John Baker Saunders (The Walkabouts) ufiertaron una serie de conciertos en chigres locales, lo que se convertiría nel xerme de Mad Season. Esta formación grabaría en 1995 el so únicu discu, Above, nel qu'apodera un soníu entemez de grunge y blues, cola collaboración del vocalista de los Screaming Trees, Mark Lanegan. Anguaño, la banda volvió perder nuna edición de los premios Grammy, esta vegada col cantar «I Stay Away», del EP Jar of Flies.

Alice in Chains (1995-1997)

editar
 
El guitarrista Jerry Cantrell.

La planificación d'un nuevu discu de la banda fixo realidá n'abril de 1995, cuando la banda entró nel estudiu pa grabar el so tercer álbum de llarga duración, finalmente homónimu dempués de que s'embaraxaren otros nomes, como Tripod. El discu foi editáu en payares y algamó una enorme popularidá, daqué qu'acabó per estrozar los ánimos de Layne Staley introduciéndose más nel escuru mundu de la heroína, lo que torgó que se realizara dalguna xira promocional. Aun así, el discu debutó nel primer puestu n'Estaos Xuníos y consiguió el discu de platín a los dos selmanes.[7] Ye consideráu pola crítica (y el públicu polo xeneral), como'l postreru gran discu grunge que se llanzó, una y bones la mayoría de les demás bandes del movimientu camudaron el so soníu a unu más accesible y con menos distorsión, o s'eslleieron por problemes internos.

La banda viose envolubrada nuna popularidá inusitada, consiguiendo salir del güeyu públicu pa un enllargáu descansu que terminó en 1996, al grabar una edición de MTV Unplugged. Dicha grabación impresionó a los fanes por cuenta de la evidente debilidá de Staley,[6] quien tuvo que ser ayudáu delles vegaes por Cantrell na execución vocal al escaecese de dellos versos y estribillos. L'atmósfera creada pa la grabación del conciertu tamién contribuyó a la sensación de debilidá y depresión, con un Staley vistíu na so totalidá de negru y con un decoráu llenu de veles.[6] El discu de la interpretación llevada a cabu nel programa algamó'l tercer puestu nes llistes americanes y llegó de la mesma a la certificación de discu de platín.[7]

Tamién en 1996, la banda consiguió ser teloneros de Kiss al fallar Stone Temple Pilots en dicha actuación por cuenta de los problemes coles drogues del so vocalista, Scott Weiland. El conciertu del 3 de xunetu, perteneciente a felicidá xira, foi'l postreru con Layne Staley como vocalista.

Receso y muerte de Staley (1997-2002)

editar
 
El vocalista Layne Staley.

Cantrell quería caltener xunida a la banda ya intentó caltenese en contautu con Staley, pero la salú del vocalista torgába-y siguir cola so actividá musical. En febreru de 1997, la banda volvió ser nomada a un premiu Grammy pola tema «Again», anque perdió de nuevu. Por causa de la inactividá de Alice in Chains, Jerry Cantrell compunxo y grabó el so primer discu en solitariu, Boggy Depot, en 1998. Incluyendo a Mike Inez y a Sean Kinney de Alice in Chains, considerar a esti trabayu como'l discu "perdíu" de la banda. En dichu álbum tamién trabayó'l baxista de Primus, Les Claypool. Esi mesmu añu, Staley axuntó a los miembros de la banda y grabó con ellos los sos dos últimos cantares, «Get Born Again» y «Died», que fueron editaes nel box set de la banda, Music Bank. Tamién s'editó'l recopilatorio Nothing Safe: Best of the Box, que contién los cantares más esitosos de la banda. Poco dempués, editóse'l discu en direutu Live y otru recopilatorio, Greatest Hits, que consta de los diez mayores ésitos de la discografía de Alice in Chains.

Anque la banda nunca emitió nengún comunicáu certificando la so rotura, considérase qu'ésta vieno de la mano de la muerte de Layne Staley el 5 d'abril de 2002,[7] por causa de una sobredosis de speedball (combinación de heroína y cocaína), anque'l so cuerpu nun foi atopáu hasta'l día 20 d'abril. La muerte de la so novia por causa d'una endocarditis bacteriana en 1996 sumiera al vocalista nuna fonda depresión qu'intentó combatir per mediu de les drogues.

La muerte de Staley fizo que'l segundu discu solista de Cantrell, tituláu Degradation Trip, fuera dedicáu a la memoria del fináu cantante.[8]

Xunta y Black Gives Way to Blue (2005-2011)

editar
 
Alice in Chains mientres la xira de 2006: en primer términu, el vocalista William DuVall, y el guitarrista Jerry Cantrell.

Nun foi hasta trés años dempués, en febreru de 2005, cuando se volvió a ver a los miembros de Alice in Chains sobre un escenariu, cola esceición de Staley. Kinney, Inez y Cantrell xunir a vocalistas como Maynard James Keenan (Tool), Patrick Lachman (Damageplan), Wes Scantli (Puddle of Mudd) y Ann Wilson (Heart), pa realizar lo que se llamó Tsunami Benefit en Seattle, un conciertu en favor de les víctimes del tsunami acaecíu a finales del añu 2004 nel este del océanu Índicu, dexando la puerta abierta pa una posible xunta de la banda.

 
Alice in Chains con William DuVall en Jimmy Kimmel Live (2013)

Dicha xunta concretó'l 20 de marzu de 2006 pal programa de VH1 - Decades Rock Live!, nun programa dedicáu a la banda Heart.[8] En dichu programa representaron los temes Would? con Phil Anselmo (cantante de Pantera y Down) y Rooster, con William DuVall, cantante y guitarrista de Comes with the Fall, y Ann Wilson, vocalista de Heart. Dempués d'esto, la banda embarcar nuna curtia xira por Europa y los Estaos Xuníos y un curtiu tour por Xapón. Coincidiendo cola xunta y xira de la banda, Sony publicó'l recopilatorio The Essential Alice in Chains, un doble discu con 28 temes. Pa felicidá xira se reclutó al vocalista William DuVall y al baxista de Guns N' Roses, Duff McKagan, quien tocó la guitarra rítmica en delles de los cantares. El 11 de xunu de 2009 anuncióse l'últimu álbum de la banda, Black Gives Way to Blue, que salió a la venta'l 29 de setiembre de 2009.[4]

Muerte de Mike Starr y The Devil Put Dinosaurs Here (2011-2016)

editar

El 8 de marzu de 2011 finó'l baxista de la formación orixinal, Mike Starr. La policía recibió un avisu de la casa de Starr en redol a les 1:42 p. m., onde atoparon el cuerpu: Starr tenía 44 años. L'informe de la policía amuesa que'l compañeru de pisu vio a Starr entemeciendo metadona y melecines pa l'ansiedá, momentos antes de la so muerte.

El 12 d'avientu de 2012, Cantrell confirmó que'l nuevu álbum completárase. El primer senciellu, "Hollow", debutó en llinia'l 18 d'avientu, disponible pa descarga dixital en xineru de 2013, xunto con un videu musical oficial. El 13 de febreru de 2013, Alice in Chains publicó en Facebook que'l nuevu títulu del so álbum sería un anagrama de les lletres HVLENTPSUSDAHIEEOEDTI UR R. A otru día anunciaron que l'álbum sería llamáu The Devil Put Dinosaurs Here, que foi llanzáu'l 28 de mayu de 2013.

Alice in Chains realizó una estensa xira per Estaos Xuníos, Canadá y Europa en 2013 y 2014. En mayu de 2013, la banda co-encabezó'l festival añal MMRBQ con Soundgarden en Camden, Nueva Jersey. Preguntáu en setiembre de 2013 si Alice in Chains fadría otru álbum, Cantrell respondió: "Va Pasar un tiempu. Pasaron cuatro años desque sacamos el postreru, pero siquier nun ye la fienda que foi ente'l postreru, asina que ta bien, unos trés o cuatro años".

La banda realizó una xira nel branu de 2015 y nel branu de 2016, incluyendo l'apertura d'espectáculos selectos pa Guns N Roses como parte de Not in This Lifetime... Tour. La banda terminó la so xira de 2016 con un conciertu nel Grand Sierra Resort and Casino en Reno, Nevada, el 8 d'ochobre de 2016.

Rainier Fog (2017-actualidá)

editar

En xineru de 2017, Mike Inez declaró nuna entrevista que la banda empezara a trabayar nun nuevu álbum.[10] En xunu de 2017, informóse que la banda volvería a Studio X (antes Bad Animals Studios) en Seattle pa grabar un nuevu álbum más tarde esi mes, pa un llanzamientu tentativo de principios de 2018. Les sesiones fueron dirixíes por Nick Raskulinecz, quien produció los dos últimos álbumes de la banda. Studio X foi l'estudiu onde Alice in Chains grabó'l so álbum homónimu de 1995.

La banda empezó a grabar el so sestu álbum d'estudiu'l 12 de xunu de 2017. El 11 de xineru de 2018, el productor Nick Raskulinecz anunció vía Instagram que l'álbum taba cuasi termináu y que solo quedaba un día más de grabación. Mientres una entrevista con Guitar World, publicada'l 11 d'abril de 2018, Jerry Cantrell dixo que l'álbum foi grabáu en cuatro estudio. Dempués de grabar en Studio X en Seattle, la banda foi a Nashville pa grabar voces y guitarres nel estudiu de Nick Raskulinecz. Pero Cantrell tuvo que tomar un descansu inesperáu del trabayu por un par de selmanes dempués de carecer nun viaxe a Cabu por Sammy Hagar.'el cumpleaños de. Cantrell fizo que l'inxenieru de la banda, Paul Figueroa, entrara a la so casa y grabara munches de les sos voces y solos ellí. La banda terminó de grabar l'álbum en Henson Recording Studios en Los Angeles. Cantrell tamién dixo qu'espera que l'álbum seya llanzáu "probablemente en dalgún momentu d'esti branu".

Na sala de prensa de la ceremonia d'inducción al Salón de la fama del Rock and Roll el 14 d'abril de 2018, Cantrell reveló qu'Alice in Chains acababa de roblar con BMG, y que terminaren d'entemecer el so nuevu álbum.[11]

La banda llanzó un nuevu senciellu, "The One You Know", al traviés de Spotify, Amazon y iTunes el 3 de mayu de 2018.[12] Un videu musical dirixíu por Adam Mason foi llanzáu en YouTube el mesmu día.[12][13]

Miembros

editar
Miembros anteriores

Cronoloxía

editar

Discografía

editar
Álbumes d'estudiu *

Facelift (1990)

Referencia de discografía[14]

Referencies

editar
  1. «Estadístiques de Alice in Chains: discos d'oru y de platín». Archiváu dende l'orixinal, el 25 de febreru de 2013. Consultáu'l 19 de payares de 2007.
  2. 2,0 2,1 «Biografía - Alice in Chains - 10música.com». Archiváu dende l'orixinal, el 21 d'ochobre de 2007. Consultáu'l 17 de payares de 2007.
  3. «Muerre Layne Staley».
  4. 4,0 4,1 «ALICE IN CHAINS: New Album Title, Release Date Revealed». Blabbermouth.net (11 de xunu de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 14 de xunu de 2009. Consultáu'l 11 de xunu de 2009.
  5. «Stargate - Alice in Chains». Archiváu dende l'orixinal, el 29 de payares de 2015. Consultáu'l 9 de setiembre de 2007.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 «Alice in Chains: Portalternativo». Archiváu dende l'orixinal, el 30 d'ochobre de 2007. Consultáu'l 17 de payares de 2007.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 «Alice in Chains, en IndyRock». Consultáu'l 17 de payares de 2007.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 «Biografía de Alice in Chains na so páxina web oficial» (22 de payares de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 19 de xunetu de 2006.
  9. «The Dreamers: Alice in Chains - Facelift». Consultáu'l 17 de payares de 2007.
  10. Alice in Chains Is Working On Follow-Up To 'The Devil Put Dinosaurs Here', blabbermouth.net, January 24, 2017.
  11. «Alice In Chains' Jerry Cantrell remembers Chris Cornell» (14 d'abril de 2018). Consultáu'l 16 d'abril de 2018.
  12. 12,0 12,1 «Alice In Chains Premiere "The One You Know" Music Video» (3 de mayu de 2018).
  13. «Alice In Chains – "The One You Know"» (4 de mayu de 2018). Consultáu'l 6 de mayu de 2018.
  14. «Referencia de discografía», MexicoRockea

Enllaces esternos

editar