Amosis, fíu d'Abana

soldáu del Antiguu Exiptu

Amosis o Ahmose, fíu d'Abana, foi un militar del Antiguu Exiptu, que sirvió nel so exércitu so los faraones Amosis I, Amenofis I y Tutmosis I. El so autobiografía (Les guerres d'Ahmosis) llegó hasta los nuesos díes y ta intacta nes parés de la so tumba d'El Kab (Tumba EK5)[1] y demostró ser una pervalible fonte d'información sobre finales de la Dinastía XVII y principios de la Dinastía XVIII d'Exiptu.

Amosis, fíu d'Abana
Vida
Nacimientu El Kab (es) Traducirsieglu XVIedC
Nacionalidá Antiguu Exiptu
Muerte El Kab (es) Traducir1501 de edC
Familia
Madre Ebana
Oficiu militarautobiógrafu
Graduación almirante
soldáu
Cambiar los datos en Wikidata

Amosis nació na ciudá de Nejeb (el modernu El Kab), nel sur d'Exiptu. El so padre, Bebe, militar, lluchó mientres el reináu de Seqenenra Taa pa espulsar a los hicsos d'Exiptu. El mozu Amosis apuntar na marina. Dempués de la muerte del faraón Seqenenra Taa y del so fíu Kamose, Amosis empezó a sirvir como oficial de la marina sol faraón Amosis I. Participó na batalla d'Avaris (la capital de los hicsos nel Delta oriental), onde mató a dos de los hicsos y foi condecoráu col 'oru del valor' por dos vegaes. Amosis foi premiáu amás con esclavos y otru tipu de botín dempués de que Avaris fuera tomada y escalada.

Amosis tamién participó nel asediu, que duró trés años, de la ciudá estáu de Sharuhen al sur de Canaán onde fuxeren los hicsos dempués de la so derrota en Avaris. Dempués de la victoria, Amosis foi compensáu con oru y prisioneros de guerra por que sirvieren como esclavos. Siguió al so rei a Nubia, onde tuvo que faer frente a tres rebeliones.

So Amenofis I, qu'asocedió al so padre, lluchó contra los nubios, llegando hasta Cush, al sur del segundu tabayón del Nilu, prindando al xefe nubiu y siendo compensáu pola so valentía con oru, dos esclaves y prisioneros de guerra.

Mientres el reináu de Tutmosis I, volvió participar nuna campaña naval contra tribus nubies, siendo xubíu a "xefe de los marinos" (equivalente a almirante). Tamién siguió a Tutmosis nuna campaña contra'l reinu de Mitani, conocíu como Naharina llegando al ríu Éufrates.

La so madre llamábase Abama, posiblemente, una muyer bien importante. Taba casáu con Apu y della concibió un fíu llamáu Kem, escriba real y tutor del príncipe Uadymés, unu de los fíos de Tutmosis I. Del so matrimoniu con Atefrura nació Paheri, escriba y sacerdote de la diosa Nejbet, qu'aportó a nomarca d'El Kab y d'Esna y supervisó la construcción de la tumba del so güelu.

Paheri quixo rindir homenaxe al so güelu Amosis faciendo vivir el so nome por aciu la conmemoración póstuma de les sos fazañes. L'empiezu de la pseudo-autobiografía d'Amosis, fíu d'Abana, amuesa l'arguyu que los exipcios sentíen por sirvir al so faraón:

"Te falo a ti, a tol mundu, por que sepáis los favores que recibí. Compensóseme con oru siete vegaes en presencia de tol país, y esclavos y esclaves. Y diéronseme munches tierres. La reputación d'un valiente vien de lo que fizo, que nunca se pierda na tierra."
Amosis, fíu d'Abana.[2]

Referencies

editar
  1. Lara Peinado, Federico; Cabrero Piquero, Javier; Cordente Vaquero, Félix; Pino Cano, Juan Antonio (2009). Diccionariu d'instituciones de l'Antigüedá, 1ª (en castellanu), Fuenlabrada (Madrid): Ediciones Cátedra (Grupu Anaya, Sociedá Anónima), páx. 223. ISBN 9788437626123. Consultáu'l 29 de mayu de 2017.
  2. The biographical inscriptions of Ahmose son of Ebana. Consultáu'l 5 d'ochobre de 2015.

Bibliografía

editar

Enllaces esternos

editar