Astérix el galu (álbum)
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Astérix el galu (Astérix le Gaulois nel orixinal francés) ye l'álbum primeru de la serie de cómic Astérix el Galu, de René Goscinny (guión) y Albert Uderzo (dibuxu), prepublicáu en Pilote del númeru 1 (29 d'ochobre de 1959) al 38 (14 de xunetu de 1960) y asoleyáu n'álbum n'ochobre de 1961. L'álbum tuvo una tirada de 6000 exemplares, rápidamente escosaos, siendo adaptáu a los dibuxos animaos nel añu 1967.
| Astérix el Galu | ||
|---|---|---|
| Astérix le Gaulois | ||
 | ||
| Publicación | ||
| Formatu | Álbum d'historietes | |
| Primer edición |
En revista: 29/10/1959-14/07/1960 en Pilote nᵘ1 a 38. N'álbum: 1961 | |
| Editorial | Hachette Livre | |
| Nº páxines | 48, a color | |
| ISBN | 978-2-01210-133-3 | |
| Conteníu | ||
| Tradición | Franco-belxicana | |
| Xéneru | Cómicu | |
| Personaxes principales | Llista completa | |
| Direición artística | ||
| Guionista(es) | René Goscinny | |
| Dibuxante(s) | Albert Uderzo | |
| Colorista(es) |
Albert Uderzo Marcel Uderzo | |
| Serie | ||
| Coleición | Astérix el Galu | |
| Númberu | 1 | |
| Numberación | 37 | |
| Volume siguiente | La foceta d'oru | |
| Sitiu web | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
La versión n'asturianu asoleyó en 2014, cola traducción de María Xosé Rodríguez López, de manes de la Editorial Salvat.
Sinopsis editar
Nel añu 50 e.C., depués de la derrota de Vercinxetorix, tola Galia ta ocupada. ¿Toa? Non, un pequeñu pueblu d'Armórica resiste tovía a les llexones de Petibónum, Laudánum, Babaórum y Aquárium, y Xulio César ta contrariáu al ver cómo una pequeña provincia pon en xaque al so exércitu. El guerreru Astérix ta saliendo del pueblu pa dir a cazar, cruza sobre la so ruta con cuatro llexonarios romanos a los que balta fácilmente anantes de continuar el so camín. Estos tornen a Petibónum y el centurión Caius Bonus entrúgase cuál ye'l secretu de la fuercia d'esos galos. Astérix, de vuelta al pobláu, invita al so amigu Obélix, un escultor de menhires, a almorzar en so casa; darréu van a la busca de Panorámix el druida pa qu'Astérix tome una ración de fervíu máxicu: una poción que multiplica la fuercia del consumidor. El druida sermonea a Obélix que quier beber tamién, recordándo-y qu'él cayó na marmita cuando yera pequeñu y que los efeutos de la poción son permanentes nél.
En Petibónum, Caius Bonus y el so segundu Marcus Sacapús deciden enviar un espía al campamentu de los galos: ante la falta d'entusiasmu de los llexonarios, ye finalmente'l pequeñu y feble Calígula Minus l'escoyíu. Depués d'amazcaralu de galu y encadenalu a Sacapús y una patrulla de llexonarios, paseen pela viesca col enfotu de ser atacaos. Son Astérix y Obélix los qu'a falta d'amarraces, lliberen a Calígula Minus, que tomara'l nomatu de Caligulamínix. L'espía queda ablucáu cuando Astérix-y quita fácilmente les cadenes que lu arrodien. Nel pueblu, descubre que'l ferreru trabaya'l fierro colos puños y Astérix tira d'un carru llenu de tueros d'árboles. Demientres la comida arreglóse pa descubrir la esistencia del fervíu máxicu y depués d'una negativa inicial del druida tendrá la oportunidá de prebala. Calígula Minus comprueba los efeutos del fervíu cuando trata de llevantar una piedra pesada, pero descubre la impostura cuando, nun baille de gala, los baillarinos tienen que tirar del bigote, y comprueben que ye falsu. Calígula Minus consigue escapar y enseña-y a Caius Bonus los efeutos del fervíu y la so duración. Mientres Calígula Minus se dexa pegar por un garrapiellu de romanos brengosos, el centurión suaña con grandes proyeutos tales como ocupar el llugar de César.
Referencies editar
Enllaces esternos editar
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Astérix el galu (álbum).
Datos: Q618719
