Avión supersónicu
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Un avión supersónicu ye un aeronave capaz de devasar la barrera del soníu, partiendo asina del Númberu Mach.
| Avión supersónicu | |
|---|---|
aircraft performance class (en)  | |
| aeronave | |
_last_flight.jpg) | |
 |
Historia
editarLos aviones supersónicos empezaron cola NASA pa la instrucción de piloto pero más tarde lleváronse pal usu militar llegando a utilizase en tresportes comerciales como'l Concorde y el soviéticu Tupolev Tu-144. Dende la invención de la turbina y el so usu nel primer avión a propulsión, el Messerschmitt ME 262 tamién llamáu golondrina, xenérase una revolución aeronáutica importante, dando pasu a una nueva xeneración d'aviones. Ye en 1947 cuando'l pilotu estauxunidense Chuck Yeager supera per primer vegada la velocidá del soníu nel so avión-cohete Bell X-1, demostrando que ye posible viaxar más rápidu que'l soníu.
En 1961 Nikita Krushchev enteróse sobre'l proyeutu anglofrancés pa un avión supersónicu de pasaxeros: el Concorde. La Xunión Soviética nun quería dexar qu'occidente se quedara con tol prestíu y les ventayes d'esta nueva teunoloxía. Andrei Tupolev foi'l xefe de diseñu y foi-y encamentada la misión de crear un nuevu avión supersónicu de pasaxeros en menor tiempu qu'occidente. Según creíase, quien primero tuviera la teunoloxía y el desarrollu del avión supersónicu de pasaxeros apoderaría un nuevu mercáu de millones de dólares pa l'aviación comercial. L'equipu Tupolev taba trés años tres del so rival anglofrancés, sobremanera na tema de los motores. Tupolev debía imperiosamente ponese percima del proyeutu Concorde costara lo que costara. En 1963 la rede d'espíes de la Xunión Soviética fueron instruyíos pa pescudar datos sobre la estructura y los motores del Concorde. La información foi grabada en microfilmes y foi puesta en dispensadores de toallas, recipientes, tubos dentífricos y caxetos de pitos a manera de ser pasaes de contrabandu por que llegaren a la Xunión Soviética. Esto nun foi detectáu sinón hasta 1964 en que s'afayó que los soviéticos enfusaren al programa del Concorde. Tolo posible foi esamináu polos soviéticos incluyíos les raspaduras de neumáticos dende la pista de despegue.
Nesti puntu la información dada a los soviéticos foi falsa, incluyendo una fórmula química pa los neumáticos que tien la consistencia de la goma de mazcar. Los diseñadores del Concorde inda rin al pensar que reacción tuvieren los científicos soviéticos cuando s'enteraron del usu de goma de mazcar nos neumáticos d'un avión supersónicu. El primeru de febreru de 1965 los espíes soviéticos fueron prindaos y deportaos. Sergei Fabiew, el xefe de Aeroflot en París que siguía'l trabayu de los espíes, foi prindáu en 1977 cuando yá yera demasiáu tarde. En 1968 los soviéticos poner al día nel desarrollu del avión supersónicu de pasaxeros. El prototipu taba tempranamente llistu pa volar y foi rápido estrenáu debíu al trabayu contrarreló que fixeron los soviéticos de manera de volar primero que'l Concorde. El 31 d'avientu de 1968 foi'l so primer vuelu.
Aviones supersónicos civiles
editarConstruyíos
editarNon realizaos/proyeutos
editar
Referencies
editarVer tamién
editar
Datos: Q170007
Multimedia: Supersonic aircraft
