Traxe de bañu
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
El traxe de bañu[1] o bañador[2] ye una prenda de ropa que cubre completa o parcialmente los xenitales, utilizada por pudor o hixene pa nadar, bañase o tomar el sol en llugares públicos como sableres, ríos o piscines. A lo llargo del tiempu sufrió un gran tresformamientu, dende'l vistíu de bañu de seis pieces del sieglu XIX, pasando polos bikinis de los 60, hasta llegar a les prendes qu'hai anguaño.
Esisten dellos modelos. Nel casu de les muyeres, puede consistir nuna pieza que cubre dende les veríes al pechu y suel dexar la mayor parte del llombu al aire. Una variación del bañador tradicional ye'l biquini, que consta de dos pieces separaes y dexa una esposición al sol de mayor superficie corporal.
Los traxes de bañu pa homes suelen consistir nuna sola prenda similar a un slip o una bermuda que namái cubre les veríes y parte de les piernes, dexando'l banduyu y el llombu totalmente descubiertos.
L'usu del bañador ye más común na práutica de la natación que nes sableres, onde ta muncho más estendíu l'usu de prendes más amenorgaes, como'l bikini. Tamién esisten bañadores que dexen pasar la lluz ultravioleta del sol, pa producir un morenu integral.
Una invención más moderna de bañador ye'l trikini, una prenda híbrida ente un bañador ampliu y un bikini. Anque se promociona nos medios de comunicación como una prenda de moda, nun ye bien habitual. Amás, produz un morenu bien desigual, que ye pocu estéticu cuando se lleva un triquini con diseñu distintu o un bikini.
Los calzones de bañu que la so parte posterior ye bien estrecha y dexa les nalgues al descubiertu, suélense denominar tangues o microbikinis, amás esiste'l filo dental o colaless.
En competición siempres s'utiliza un bañador ensin escote nel casu de les muyeres y tipu slip nos homes por cuenta de qu'ufierta una menor resistencia na agua. Coles mires de ufiertar una resistencia entá menor, nos años 2000 desenvolvióse un bañador de texíu especial que cubre tamién les piernes.
En natación de competición, dacuando vense traxes de bañu que cubren les piernes y los brazos. En teoría son más hidrodinámicos qu'un slip o bañador, pero non tolos nadadores profesionales usar. En Brasil los homes utilicen la zunga, bañador tipu slip, de llamativos colores.
Traxes de bañu de competición
editarDe primeres el bañador de competición yera d'algodón y taba compuestu por dos pieces (camiseta con tirantes y pantalón). Dempués formaríase d'una sola pieza con tirantes, y delles banderes bordaes. Más palantre apaecen los bañadores de lycra (slip). Pero los texíos fixéronse más aerodinámicos y resistentes, hasta llegar a lo que güei llamamos fast, que nos sos entamos cubría tol cuerpu. Anguaño, un nadador/a nun puede competir con un bañador fechu con materiales d'estremada flotabilidá (poliuretano), que-y devase l'embelicu nel casu de los homes, y que baxe de les rodíes. Pero en 2007, Arena y Jacket crean un bañador fechu na so mayoría por poliuretano, que llegaba hasta los todíos. Esti bañador salió a la venta en 2008 nos xuegos olimpicos de Pekin. Tuvo un gran ésitu nestos xuegos, una y bones munchos nadadores batieron records gracies a ellos. Pero cola nueva normativa del 1 de xineru de 2010, tanto home como muyeres nun podíen competir con un bañador que fora per debaxo de les rodíes, nin que xubiera del embelicu (nos homes). Poro, los actuales bañadores colo que puede competise, son: slip y bañadores de media pierna nos homes; y bañadores normales y fast hasta media pierna nes muyeres.
Texíos de los bañadores de competición
editar• Spandex o lycra: inventar en 1959 y foi creáu por Joseph Shivers, en Virginia. Ye un co-polímeru de poliuretano cola carauterística d'espandise hasta seis veces más del so tamañu orixinal. • Pbt: son unos tipos de poliéster termoplásticos d'alta estabilidá dimensional. Repelen bien l'agua. • Poliéster: ye una resina termoplástica con gran repelencia a l'agua, ye posible'l so cambéu molecular pa llograr aleaciones más beneficioses. • Nylon: ye un polímeru artificial, una fibra testil elástica y resistente. • Poliamida: polímeru de la naturaleza. Gracies a toa esta variedá de texíos, nos más beneficiosos qu'otros, el reglamentu de la FINA tuvo que camudar. Y ye por eso que solamente aquel bañador que tenga un sellu de la FINA, ye aptu pa competir.
Traxe de bañu ya hixene
editarNos traxes de bañu moyaos pueden crecer bien rápido los xermes, les bacteries y el moho. Los profesionales médicos alverten de qu'usar un traxe de bañu húmedo mientres llargos periodos de tiempu puede causar una serie d'infeiciones y erupciones cutanees nos neños y adultos. Suxeren que'l cambéu del traxe de bañu moyáu puede ayudar a prevenir infeiciones vaxinales y picazón nes muyeres y la tiña crural nos varones. Anguaño los texíos de los bañadores son de microfibra y ensúguense bien rápidos.[3]
Cronoloxía del traxe de bañu
editar_for_a_man,_red_and_grey_striped_jersey,_1910s.jpg)
- Finales del sieglu XVIII: naz oficialmente'l costume de bañase nel mar, el rei Jorge III d'Inglaterra foi quien más favoreció'l bañu na sablera como un actu social.
- 1822: el primer bañu oficial d'una muyer foi'l que realizó la francesa duquesa de Berry, nuera de Carlos X, quien se somorguió totalmente vistida na sablera de Dieppe (Francia).
- 1860: naz el primer bañador; consistía nuna camisola de manga curtia, pantalón llargu y medies, tantu pa home como pa muyer.
- 1914: sumen les medies de la vistimienta de sablera, los homes bañar en bodies con mangues y pantalones curtios, el bañador femenín tamién s'encurtiara hasta la rodía.
- 1920: primer bañador femenín modernu. D'una sola pieza pero entá de llana, tien un escote más ampliu, tirantes en llugar de mangues curties y la parte inferior yá solo cubre metá de les zanques. Esta prenda, moyada, pesaba más de 3 quilos.
- 1946: l'inxenieru Louis Réard inventa'l bañador dos pieces, más conocíu como biquini. Pero nun aportar# a habitual hasta 1960.
- 1960: invención de la licra, gracies a esti material lleguen los primeros bañadores y bikinis elásticos.
- 1964: l'estilista californianu Rudi Gernreich inventa'l topless o monokini. Nun principiu yera un bañador negru sosteníu por dos tirantes que dexa al descubiertu los pechos de la muyer.
- 1974: naz en Brasil el tanga, inventáu pol xenovés Carlo Ficcardi.
- Años 2000 naz n'Australia el burkini, inventáu pola australianu-libanesa Aheda Zanetti. Apaez el trikini.
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: traxe
- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: bañador
- ↑ «Bañadores pa home». Consultáu'l 1 d'ochobre de 2016.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Traxe de bañu.
