Ducáu de Berry
El ducáu de Berry o Berrí (francés: duc de Berry) ye un títulu nobiliariu francés que foi utilizáu con frecuencia polos miembros menores de la Familia Real Francesa. La rexón de Berry incluyía los actuales departamentos de Cher, Indre y parte de Vienne.
.svg)
Historia del ducáu
editarEsti ducáu foi apurríu pola Corona Francesa en delles ocasiones. En 1360 foi concedíu per primer vegada a Juan de Valois, el tercer fíu del rei Xuan II de Francia. Juan finó en 1416 ensin descendencia masculina y el ducáu foi concedíu al so sobrín nietu, Juan, delfín de Francia y duque de Turena, que yera primoxénitu del rei Carlos VI de Francia pero Juan finó pocu dempués.
En 1417 conceder por tercer vegada'l ducáu, nesta ocasión al siguiente fíu de Carlos VI, Carlos de Valois que tamién recibiera'l títulu de duque de Turena. En 1422 el duque de Berry asocedió al so padre nel tronu col nome de Carlos VII. Esti monarca concedió'l ducáu en 1461 al so hermanu menor, tamién llamáu Carlos pero ésti camudar pol de Normandía en 1465.
En 1517 concedióse'l ducáu de Berry a la fía del conde Carlos d'Angoulême, la reina Magarita de Navarra que foi la única hermana del rei Francisco I pero la reina Margarita finó en 1549 y ducáu de Berry foi concedíu en 1550 a una sobrina d'ésta y hermana del rei Enrique II que tenía'l mesmu nome y que finó en 1574. Dos años dempués concediéronse al duque de Alençon, hermanu del rei Carlos IX, los ducaos de Berry, Anjou y Turena pero al finar el duque en 1584, de nuevu, el títulu tornó a la Corona Francesa.
nun volvió utilizar se hasta l'añu 1686, cuando Carlos de Borbón, tercer fíu del Gran Delfín y nietu de Lluis XIV, recibió al nacer el títulu (pero non el ducáu). Carlos recibió los ducaos de Alençon y de Angoulême en 1710, pero prefirió siguir utilizando'l títulu de duque de Berry hasta la so muerte en 1714 que se produció ensin un herederu pa los sos ducaos. En 1754 Luis Augusto de Borbón, nietu del rei Lluis XV, recibió al nacer el títulu de duque de Berry. En 1765 Luis Augusto convertir en delfín de Francia y en 1774 asocedió al so güelu col nome de Lluis XVI. Lluis XVI concedió'l ducáu de Berry al so sobrín Carlos Fernando de Borbón, segundu fíu del so hermanu'l Conde de Artois, como muestra de cortesía dende la so nacencia en 1778 hasta'l so asesinatu en 1820.
Duques de Berry
editar- 1ª concesión (1360): Juan de Valois (1340–1416)
- 2ª concesión (1416): Juan de Valois, Delfín de Francia y duque de Turena (1398–1417).
- 3ª concesión (1417): Carlos (1403–1461), (darréu Carlos VII, como rei de Francia).
- 4ª concesión (1461): Carlos de Valois (1446–1472), camudó'l ducáu de Berry pol de Normandía en 1465.
- 5ª concesión (1498): Xuana de Valois, reina de Francia y duquesa de Orléans (1464 –1505).
- 6ª concesión (1517): Margarita de Angoulême, reina de Navarra y duquesa de Alençon (1492–1549)
- 7ª concesión (1550): Margarita de Valois y Angoulême (1523–1574).
- 8ª concesión (1576): Francisco de Valois, duque d'Anjou y de Alençon (1555–1584).
- 9ª concesión (1686): Carlos de Borbón (1686–1714).
- 10ª concesión (1754): Luis Augusto de Borbón (1754–1793), (darréu, Lluis XVI, como rei de Francia).
- 11ª concesión (1776): Carlos de Artois (1756-1836), llogró'l títulu del so hermanu al xubir ésti al tronu en 1774. (Darréu Carlos X, como rei de Francia).
- 12ª concesión (1778): Carlos Fernando de Borbón (1778–1820).
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Ottfried Neubecker, Roger Harmingues, Le Grand livre de l'héraldique, Bordes, 1976 (réimpr. 1982), p. 99. ISBN 2-04-012582-5.