Banzáu de les Tres Foces

banzáu hidroeléctricu nel ríu Yangtsé al pie de la villa de Sandouping, China


La presa de les Tres Foces ye una planta hidroeléctrica asitiada nel cursu del ríu Yangtsé en China. Ye la planta hidroeléctrica más grande del mundu, superando holgadamente a la d'Itaipú sobre'l ríu Paraná (la cual quedó apostrada al segundu llugar) y a la del banzáu de Guri, en Venezuela (en tercer llugar).

Banzáu de les Tres Foces
三峽大壩 (zh)
三峡大坝 (zh-hans)
presa de gravedad (es) Traducir, elevador de buques (es) Traducir y central hidroeléctrica
Llocalización
PaísBandera de la República Popular China República Popular China
Provincies Hubei
Ciudá-prefeutura Yichang
Distritu Yiling (es) Traducir
Villa (es) Traducir Sandouping
Llugar físicu Yangtsé
Masa d'agua Yangtsé
Coordenaes 30°49′26″N 111°00′13″E / 30.8239°N 111.0037°E / 30.8239; 111.0037
Banzáu de les Tres Foces alcuéntrase en República Popular China
Banzáu de les Tres Foces
Banzáu de les Tres Foces
Banzáu de les Tres Foces (República Popular China)
Altitú 185 m y 4 m
Historia y usu
Apertura2003
Dueñu China Yangtze Power (en) Traducir
Xestión China Yangtze Power (en) Traducir
Orixe del nome Three Gorges (en) Traducir
Usu enerxía hidrollétrico
control de crecidas (es) Traducir
navegación interior (es) Traducir
Arquiteutura
Altor 181 m
Anchor 40 m y 115 m
Llargor 2335 m
Cambiar los datos en Wikidata
Esclusas de la presa de les Tres Foces en mayu de 2004.
Allugamientu.
Mapa de la presa.
La presa dende l'espaciu.

Historia

editar

La construcción de la presa empezó'l 15 d'avientu de 1994,[1] y envaloróse que s'enllargaría a lo llargo de 17 años. El 9 de payares de 2001 llogróse abrir el cursu del ríu y en 2003 empezó a operar el primer grupu de xeneradores. A partir de 2004 instaláronse un total de 4 grupos de xeneradores per añu hasta completar la obra.

El 6 de xunu de 2006 foi baltáu l'últimu muriu de contención de la presa, con esplosivos abondos pa baltar 400 edificios de 10 plantes. Tardó 12 segundos en cayer.[2][3] Terminóse'l 30 d'ochobre de 2010. Ente 1,2 y 2 millones de persones fueron reasitiaes, principalmente en nuevos barrios construyíos na ciudá de Chongqing.[4]

Carauterístiques

editar

La presa llevantar a veres de la ciudá de Yichang, na provincia de Hubei, nel centru de China. El futuru banzáu va llevar el nome de "Gorotkia", y va poder almacenar 39 300 hm³. Va Cuntar con 32 turbinas de 700 MW caúna, 14 instalaes nel llau norte de la presa, 12 nel llau sur y seis más soterrañes, totalizando una potencia de 24 000 MW.

Nos planes orixinales esta sola presa tendría la capacidá d'aprovir el 10 % de la demanda d'enerxía llétrica China. Sicasí, la crecedera de la demanda foi mayor del esperáu y si tuviera dafechu operativa güei solo sería capaz d'aprovir d'enerxía al 3 % del consumu internu chinu.[5]

Esta monumental obra dexó sol nivel de les agües 19 ciudaes y 322 pueblos, afectando a cuasi 2 millones de persones y somorguiando unos 630 km² de superficie del territoriu chinu.[6]

Les Tres Foces, la mayor presa del mundu

editar

La presa mide 2309 metros de llargor y 185 metros d'altor, ya inclúi una esclusa capaz de manipoliar barcos d'hasta 3000 tonelaes. Dende tiempos inmemoriales, el ríu sufría llenes masivos de les sos veres cada diez años, y solo nel sieglu XX, según les autoridaes chines, morrieron unes 300 000 persones por culpa d'esti fenómenu. La presa ta diseñada pa evitar estos sucesos y ameyorar el control del calce del ríu, según pa protexer a los más de 15 millones de persones que viven nos sos márxenes.

La presa de les Tres Foces, anguaño, ostenta'l títulu de "la mayor represa n'estructura y potencia instalada nel mundu", y non asina en producción d'enerxía, una y bones la represa de Itaipú sigue siendo la mayor productora d'enerxía del planeta[ensin referencies]. La presa china güei xenera enerxía por aciu l'usu de 26 turbinas, más 8 unidaes en construcción (6 × 700 MW, 2 × 50 MW); caúna de les unidaes operatives actuales tien una capacidá de 700 MW, sumando una capacidá instalada total de 18 200 MW. Sicasí, la represa de Itaipú cunta con 20 turbinas y una potencia instalada de 14 000 MW. Dos factores faen que Itaipú supere a Tres Gargantes; en primer llugar el clima subtropical nun dexa que los ríos nin los llagos conxélense, a diferencia de la presa Tres Foces, que'l so llagu queda totalmente conxeláu pel iviernu. Poro, nun puede xenerar enerxía a la so máxima capacidá, como Itaipú sí fai. De segundes, en Suramérica Itaipú cuenta col ríu Paraná, que ye'l séptimu ríu más caudalosu del mundu, y estos dos factores faen que Itaipú siga ostentando'l títulu de "mayor productora d'enerxía del planeta".

Discutinios

editar

Perdes culturales

editar

L'hinchente de les tierres provocó, tamién, grandes perdes de reliquies allugaes nes cercaníes del ríu.[ensin referencies] Elementos de la era paleolítica, restos ABP que yeren bien importantes pa la xente de la zona,[ensin referencies] sitios del Neolíticu, entierros ancestrales, tumbes aristocrátiques y obres de les dinastíes Ming y Qing, van quedar per debaxo de la llinia d'almacenamientu. Por ello, a partir de 1995 empecipióse una carrera contrarreló con cuenta de rescatar la mayor cantidá posible d'estos elementos.[ensin referencies]

Perdes ambientales

editar

Les consecuencies medioambientales nel llugar fueron devastadoras.[ensin referencies] Un exemplu ye la recién estinción del baiji o delfín chinu, una especie endémica del ríu Yangtzé, que llevaba en peligru críticu d'estinción dende diba décades. La construcción d'esta presa llevó a la llende les condiciones qu'esta especie de delfín podía soportar, y finalmente, en 2008, tres realizase refeches busques, el baiji foi declaráu oficialmente estinguíu.

Funcionamientu y diseñu

editar

Dalgunos críticos[¿quién?] dicen que'l ríu va llevar al banzáu 53 000 millones de tonelaes de refugayes que podríen atropase na paré de la presa, tapando les entraes a les turbinas.[ensin referencies] L'acumuladura de sedimentos ye un problema carauterísticu de los banzaos; esto mengua la capacidá de producción y amás retaya la vida útil de los sistemes.

Referencies

editar
  1. Allin, Samuel Robert Fishleigh (2004-11-30). An Examination of China's Three Gorges Dam Project Based on the Framework Presented in the Report of The World Commission on Dams. Virginia Polytechnic Institute and State University.
  2. Baltada la postrera barrera de la presa de les Tres Foces en 20 minutos
  3. Los inxenieros chinos vuelen l'últimu muriu de contención de la Presa de les Tres Foces en elmundo.es
  4. B. Terminski, Development-Induced Displacement and Resettlement: Theoretical Frameworks and Current Challenges, Geneva, 2013.
  5. «Three Gorges Dam» (chinese). Chinese Society for electrical engineering (25 de mayu de 2006). Consultáu'l 16 de mayu de 2007.
  6. Terminski, Bogumil (2013). Development-Induced Displacement: Theoretical Frameworks and Current Challenges, (research paper), Geneva.

Enllaces esternos

editar