Biodiversity Heritage Library
La Biodiversity Heritage Library (BHL) ye un consorciu de biblioteques de los museos d'historia natural, de biblioteques botániques ya instituciones d'investigación del Reinu Xuníu y los Estaos Xuníos, que nació en 2005, col envís de dixitalizar y facer accesible la lliteratura sobre'l patrimoniu de la biodiversidá disponible nes sos coleiciones y pa llograr l'accesu abiertu y l'usu responsable como parte d'un fondu mundial de "bienes comunes de la biodiversidá".[1]
Biodiversity Heritage Library | |
---|---|
biblioteca dixital, base de datos en llinia, base de datos biolóxica, repositorio de acceso abierto (es) , sitiu web, portal d'Internet, archivo digital (es) , Consorciu, base de datos bibliográfica (es) , consorcio de bibliotecas (es) y organización | |
Llocalización | |
Sede | Washington DC |
Direición | Estaos Xuníos |
Coordenaes | 38°53′10″N 77°01′17″W / 38.8861°N 77.0214°O |
Historia | |
Fundación | 2006 |
Participación empresarial | |
Forma parte de |
ver
|
Formáu por |
Biodiversity Heritage Library Australia (en) Biblioteca del Patrimonio de la Biodiversidad de Europa (es) |
Varios | |
Premios |
|
Web oficial | |
Historia
editarEn mayu de 2005, representantes de delles de les más importantes biblioteques d'historia natural y botániques aconceyaron nel Muséu Nacional d'Historia Natural de los Estaos Xuníos, xestionáu pola Smithsonian Institution, en Washington DC.[1] El principal oxetivu foi'l de desenvolver una estratexa y un plan operativu pa empezar a dixitalizar tola lliteratura sobre la biodiversidá disponible nestes instituciones y facela accesible al públicu, como señalaben los encamientos de dellos científicos destacaos al respeutive.[2]
Dos años depués, los direutores de les biblioteques del Muséu Nacional d'Historia Natural, les biblioteques botániques de la Universidá de Harvard, la Biblioteca del Muséu d'Anatomía Comparada Ernst Mayr, el Missouri Botanical Garden, el Muséu d'Historia Natural de Londres, el Xardín botánicu de Nueva York, el Royal Botanic Gardens of Kew, el Field Museum of Natural History, la Biblioteca de la Marine Biological Laboratory/Woods Hole Oceanographic Institution y les biblioteques de la Smithsonian Institution punxéronse d'alcuerdu pa crear la Biodiversity Heritage Library (BHL).[3] La Smithsonian Institution convirtióse nel llar y el so primer direutor foi Thomas Garnett.
Les biblioteques de los diez miembros de la BHL disponíen de 2 millones de volúmenes de publicaciones sobre biodiversidá recoyíos mientres más de 200 años, una parte bien importante del conocimientu publicáu sobre la diversidá biolóxica en tol mundu.[1]
A fecha de 2011, la Biodiversity Heritage Library (BHL) convirtiérase yá nun gran archivu dixital de la lliteratura del patrimoniu biolóxicu, con más de 31 millones de páxines escaniaes de llibros, monografíes y revistes sobre estes disciplines.[4]
En 2010, la BHL recibió la medaya John Thackray de la Society for the History of Natural History.[3]
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 Gwinn, Nancy E.; Rinaldo (2009). «The Biodiversity Heritage Library: sharing biodiversity literature with the world». IFLA Journal. Official Journal of the International Federation of Library Associations and Institutions (SAGE Publications) Vol. 35, n.º 1: páxs. 25-34. ISSN 0340–0352. http://www.ifla.org/files/assets/hq/publications/ifla-journal/ifla-journal-35-1_2009.pdf. Consultáu'l 23 d'agostu de 2015.
- ↑ Moritz, Tom; Krishnan (2011). «Towards mainstreaming of biodiversity data publishing: recommendations of the GBIF Data Publishing Framework Task Group». BMC Bioinformatics (BioMed Central Ltd.) Vol. 12 (Suppl 15), n. 1. http://www.biomedcentral.com/1471-2105/12/S15/S1. Consultáu'l 23 d'agostu de 2015.
- ↑ 3,0 3,1 The Society for the History of Natural History (ed.): «The John Thackray Medal 2010». Archiváu dende l'orixinal, el 2015-02-22. Consultáu'l 23 d'agostu de 2015.
- ↑ Page, Roderic D.M (2011). «Extracting scientific articles from a large digital archive: BioStor and the Biodiversity Heritage Library». BMC Bioinformatics (BioMed Central Ltd.) Vol. 12, n. 187. doi:. http://www.biomedcentral.com/1471-2105/12/187/. Consultáu'l 23 d'agostu de 2015.