Burhanuddin Rabbani

Burhanuddin Rabbani (20 de setiembre de 1940, Feyzabad – 20 de setiembre de 2011, Kabul) foi un cabezaleru muyahidín afganistanu. Foi Presidente d'Afganistán en dos dómines diferentes (1992-96) y (2001).

Burhanuddin Rabbani
Presidente d'Afganistán 28 xunu 1992 - 22 avientu 2001 ← Sibghatullah Mojaddedi - Hamid Karzai → Member of the House of the People of Afghanistan (en)
Vida
Nacimientu	Feyzabad, 20 de setiembre de 1940
Nacionalidá	Afganistán Reinu d'Afganistán  1973)
Muerte	Kabul, 20 de setiembre de 2011 (71 años)
Sepultura	Kabul
Causa de la muerte	ataque suicida dispositivo explosivo (es) homicidiu
Familia
Fíos/es	Salahuddin Rabbani
Familia	ver Ahmad Zia Massoud (es)
Estudios
Estudios	Universidá de Kabul (1959 - 1963) : derechu, teología islámica (es) Universidá d'al-Azhar (1966 - 1968) maestría : Filosofía islámica
Llingües falaes	árabe
Oficiu	políticu, pedagogu, profesor universitariu
Emplegadores	Universidá de Kabul
Premios	ver Order of Ismoili Somoni  (2021)
Serviciu militar
Lluchó en	conflicto en Afganistán (es)
Creencies
Relixón	sunismu
Partíu políticu	Jamiati Islami (es) Frente Nacional Unido (es)
IMDb	nm5178923

Cabezaleru del partíu Jamiat-e Islam (Sociedá islámica d'Afganistán) convirtióse en xefe del Estáu tres el derrocamientu del presidente Mohammad Najibullah poles estremaes milicies integristes que lluchaben escontra'l so réxime; pola contra Rabbani tamién foi derrocáu en 1996 cuando los talibanes entraron y tomaron Kabul magar que caltuvo'l poder nos territorios del norte del país.

Enantes de la so muerte, Rabbani yera'l cabezaleru del Frente Nacional d'Afganistán, principal grupu opositor al gobiernu d'Hamid Karzai y miembru del parllamentu del país.

Biografía

Fíu de Muhammed Yousuf, nació en 1940 en Badakhshan, nel norte d'Afganistán. Estudió de mozu nuna escuela relixosa na capital y depués de graduase entró na Universidá de Kabul pa estudiar Drechu y Teoloxía Islámica. Nel tiempu que pasó na universidá fizo dellos trabayos sobro l'Islam que-y sirvieron pa garrar un nome dientro'l mundu académicu y políticu. En 1966 coló a Exiptu pa ingresar na Universidá d'al-Azhar n'El Cairu. En 1968, recibió la so maestría en Filosofía Islámica.

Esi mesmu añu regresó a Afganistán. Ellí'l Conseyu Superior de Jamiat-e Islami mandólu organizar a los estudiantes universitarios. Gracies a los sos conocimientos, creitu y al so sofitu a la causa islámica, en 1972, un conseyu de 15 miembros nombrólu cabezaleru'l partíu nel que principalmente militaben tajikos y uzbecos.

Na primavera de 1974 la policía intentó detenelu poles sos posiciones islamistes pero nun foi a ello gracies a que los propios estudiantes refugaron les intenciones policiales facilitando que Rabbani fuxera y s'agospiara nel interior del país.

Nel tiempu la invasión soviética d'Afganistán en 1979, Rabbani lideró la resistencia del partíu escontra la intervención estranxera. Naquella guerra foi acusáu de reprimir sangrientamente'l llevantamientu de prisioneros de guerra nel campu de Badaber, en Paquistán, onde había presos soviéticos y afganistanos comunistes.

L'exércitu de Rabbani foi ún de los primeros ensames de calter muyahidín qu'entraron en Kabul en 1992 derrotando a los comunistes. Tres la guerra Rabbani convirtióse en presidente d'Afganistán. Depués del conflictu bélicu la capital quedó desfecha, el Muséu de Kabul foi saqueáu y escuarixingáu y milenta pieces fueron vendíes al estranxeru. La música afganistana foi censurada teniendo los músicos que pidir una llicencia esclariando nella la mena música que diben facer amás de tener la obligación d'incluir alabancies a los muyahidines y testos sacaos de la mística poesía sufí.

Na dómina del so gobiernu restauró la llapidación como forma d'execución. El so réxime de terror carauterizábase por denominar a les escueles como les "puertes del infiernu" y a la radio y televisión como "la caxa y l'espeyu del diañu" respeutivamente. Tamién hai datos qu'aseguren que se ficieron fogueres onde s'amburaben llibros siempre so la supervisión personal del Ministru d'Información y Cultura Seddiqu Chakari.

En 1996 tuvo que marchar de Kabul tres entrar nella otru ensame radical; los talibanes. Depués de los atentaos del 11 de setiembre Rabbani entamó a collaborar coles fuercies americanes y cola OTAN pa derrocarlos.

Caltuvo'l poder políticu namai qu'esi añu de 2001 y dexólu en favor de Karzai cuando perdió'l sofitu de l'alministración americana que miraba con meyores güeyos pa esti últimu.

Morrió na so casa víctima d'un atentáu suicida na capital del país, Kabul, desendolcando, nesi tiempu, funciones de negociador colos talibanes nun intentu d'algamar la paz na nación.

Enllaces esternos

• Datos: Q188667
• Multimedia: Burhanuddin Rabbani