Castrelo de Miño ye un conceyu español asitiáu na parte occidental de la provincia d'Ourense, na comunidá autónoma de Galicia. Pertenez a la contorna d'O Ribeiro.

Castrelo de Miño
Alministración
País España
Autonomía Galicia
ProvinciaBandera de Provincia d'Ourense provincia d'Ourense
Tipu d'entidá conceyu de Galicia[1]
Alcalde de Castrelo de Miño (es) Traducir Avelino Pazos Pérez
Nome oficial Castrelo de Miño (es)[2]
Códigu postal 32430
Xeografía
Coordenaes 42°17′40″N 8°04′00″W / 42.294444444444°N 8.0666666666667°O / 42.294444444444; -8.0666666666667
Castrelo de Miño alcuéntrase n'España
Castrelo de Miño
Castrelo de Miño
Castrelo de Miño (España)
Superficie 39.74 km²
Altitú 159 m
Llenda con Ribadavia, Cenlle, Toén, Cartelle y A Arnoia
Demografía
Población 1337 hab. (2023)
- 683 homes (2019)

- 666 muyeres (2019)
Porcentaxe 0.44% de provincia d'Ourense
0.05% de Galicia
0% de España
Densidá 33,64 hab/km²
Más información
Estaya horaria UTC+01:00
castrelo.gal
Cambiar los datos en Wikidata

Población editar

Evolución Histórica[3] 1981 1986 1991 1996 2001 2006 2011 2016
Númberu d'habitantes 5.508 5.327 3.605 2.121 2.121 2.008 1.814 1.490

Xeografía editar

El conceyu de Castrelo de Miño ta nel corazón d'O Ribeiro, nel marxe esquierdu del Río Miño.

Arrodiáu de relieves montascosos y abellugáu de la influencia oceánica, el cultivu de la vide, que da llugar al famosu vinu d'O Ribeiro, ye la carauterística dominante del paisaxe, ocupando cuasi la totalidá de les fasteres y fondigaes nos terrenes de Castrelo de Miño según les rimaes meyor empobinaes y soleyeres.

Tierra regada por una trupa rede fluvial, con una microclima seco y templao, pero con un mugor mientres el periodu ivernizu. El puntu más altu del conceyu ye'l Coto de Novelle con un altor d'aproximao 800 metros sobre'l nivel del mar.

Historia editar

La hestoria de Castrelo de Miño, conocíu na Edá Media como "Castrum Minei", tuvo venceyada a un monesteriu dúplice, que perteneció socesivamente al obispu d'Ourense, a la Orde de San Juan de Xerusalén y a la encomienda de Quiroga.

 
L'ábside de la ilesia de Santa María.

La ilesia de Santa María, en Castrelo de Miño, tópase xunto a la presa. Nel añu 947 yera monesteriu de monxes, una de les sos más destacaes abadeses foi Goto Muñoz,[4] la vilba del rei de Galicia Sancho Ordóñez. Dambos recibieron sepultura nel monesteriu.[5] El rei de Lleón, Sanchu I «el Gruesu», foi envelenáu nesti monesteriu nel añu 967 pol conde Gonzalo, quien pudo ser el conde Gonzalo Menéndez[6] o bien otru conde coetaneu, Gonzalo Muñoz, conde en Coímbra.[7] Esta ilesia caltién parte de la torre románica y un ábside semicircular del sieglu XII, con vistosos relieves nos canecillos y metopes. Cuenta con un arcu triunfal de mediu puntu. Nel esterior hai relieves románicos. Gran parte de la ilesia foi constuida en 1763, n'estilu barrocu.

El ríu Miño marcó l'actividá d'esti conceyu. Na Edá Media esistió una ponte que se derrumbar nel sieglu XVI que los sos servicios fueron suplíos por una barca. Más apocayá, a finales de la década de los sesenta, la construcción del banzáu provocó que munchos llabradores quedar ensin les sos meyores tierres.

Economía editar

La principal actividá económica de Castrelo de Miño ye la ellaboración de vinos con Denominación d'Orixe Ribeiro, anguaño (2017) el conceyu cunta con 23 bodegues en producción, lo cual correspuende a una media d'una bodega por cada 65 habitantes. La renta per cápita (2016) ye de 14.499€.

Otra actividá económica importante, son los deportes náuticos, el Club Náuticu Castrelo de Miño ye'l Centru Náuticu de referencia del interior de Galicia gracies a la so gran superficie d'agua embalsada y les sos amplies y completes instalaciones, axuntando les condiciones aparentes pa la práutica de los deportes náuticos.

Corporación municipal editar

Resultáu eleiciones municipales del 25 de mayu de 2015 en Castrelo de Miño

Nome Votos Porcentaxe Conceyales
Bloque Nacionalista Galego 545 49.05% 5
Partíu Popular de Galicia 357 32.13% 3
Partíu dos Socialistes de Galicia 193 17.37% 1

Deportes editar

El Castrelo Club de Fútbol ye l'equipu del conceyu y ye de recién creación (2010), compite en Tercera Autonómica de Galicia (Grupu 13 - Ourense) según tamién compite na Copa de la Excma. Diputación d'Ourense.

El Club Náuticu Castrelo de Miño lleva funcionando más de 25 años (dende 1991) y realícense actividaes deportives con calter turísticu-recreativu y entrenamiento-competición, de vela, remu y piragüismu. Ufiértense cursos de iniciación y perfeccionamiento tol añu y realícense competiciones de calter autonómicu y estatal, polo que se convierte nun llugar perfectu pa esfrutar del deporte y la naturaleza.

Fiestes editar

  • Fiesta de Nosa Señora das Neves - Barral - 4, 5 y 6 d'agostu: Dientro del programa de fiesta atopa la fiesta gastronómica de l'anguila.
  • San Roque - Macendo - 15 y 16 d'agostu.
  • Fiesta de San Antonio - Souto - segundu sábadu de xunetu.
  • Ribeiro Blues - segundu fin de selmana d'agostu.

Parroquies editar

  • Astariz (Santa María)
  • Barral (Nosa Señora das Neves)
  • Macendo (Santa María)
  • Prado de Miño (Santa María)
  • Vide de Miño (San Salvador)
  • Santa María (Castrelo de Miño)
  • Ponte Castrelo (Santo Estevo)

Bibliografía editar

  • Duru Peña, Emilio (1997). El Monesteriu de San Esteban de Ribas de Sil. Ourense: Institutu d'Estudios Ourensanos Padre Feijoo de la Diputación Provincial. ISBN 84-600102-4-4.
  • Islla Frez, Amancio (2006). Memoria, cultu y Monarquía Hispánica ente los sieglos X y XII, 1ª, Xaén: Serviciu de Publicaciones de la Universidá de Xaén. ISBN 978-84-8439-329-0.
  • Martínez Díez, Gonzalo (2005). El Condáu de Castiella (711-1038): la historia frente a la leyenda, 2 tomo. ISBN 84-9718-275-8.
  • Mattoso, José (1982). Ricos-homens, infançõye y cavaleiros: a nobreza medieval portuguesa nos séculos XI y XII, 3ª (en portugués), Lisboa: Guimarães Editor. ISBN 9789726653035.

Referencies editar

  1. Afirmao en: Houses of the municipalities of Galicia. Autor: Llista de presidentes de Galicia.
  2. Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
  3. Institutu Galego de Estatística
  4. Islla Frez, 2006, p. 39.
  5. Duru Peñá, 1997.
  6. Martínez Diez, 2005, p. 434, Tomu I.
  7. Mattoso, 1982, páxs. 22-23.

Enllaces esternos editar