Ciudá dormitoriu
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Una ciudá dormitoriu ye una concentración de población na que predomina, mui perriba de l'actividá comercial o la industrial, l'usu residencial. Lo que les define, principalmente, ye que los sos habitantes desplácense davezu a trabayar a diariu a otru centru de población, volviendo a casa pela nueche. Esto condiciona qu'esti tipu de ciudá tenga poca actividá económica, sacante unos pocos comercios al por menor pa cubrir les necesidaes puntuales de los residentes.
Les ciudaes dormitoriu, polo xeneral, son parte del área metropolitana d'una ciudá. La diferencia ente una ciudá dormitoriu y un suburbiu nun ye siempres clara. Polo xeneral, considérase qu'un suburbiu desarróllase nes árees axacentes a los principales centros d'empléu, mentantu que una ciudá dormitoriu créase de nueves nuna zona rural o semirrural. Esta distinción desaniciase cuando la crecedera urbana convierte nuna entidá de población continua lo que yeren poblaciones estremaes.
L'orixe d'esta forma de poblamientu hai que buscalu na medría del coste de la vida nes grandes ciudaes, que fuerza a les persones de menores recursos económicos a buscar una vivienda llonxe del so centru. Esto oblígalos a viaxar cada día al so puestu de trabayu, un procesu de movilidá conocíu n'inglés como commuting y que puede traducise como conmutaje o migración pendular. La calidá de vida de la xente obligada a esta migración diaria mengua, una y bones pasen a depender por completu del coche o del tresporte públicu pa toles actividaes (trabayu, ociu) de la so vida diaria, cola consiguiente repercusión medioambiental. A modo d'exemplu, los habitantes de Cidade Tiradentes, una ciudá dormitoriu de la rodiada de São Paulo, en Brasil, tarden de permediu dos hores y 45 minutos cada día en dir y volver del trabayu[1].
Causes
editarLes ciudaes dormitoriu avecen a apaecer nes rexones nes que los trabayadores nun pueden pagar una vivienda na población na que trabayen, y vense poro forciaos a buscala notra ciudá con un menor coste de vida. Esto puede asoceder en rexones con un crecimientu económicu espectacular nún cortu periodu de tiempu, como la California de finales del sieglu XX, nes que'l preciu de la vivienda nes principales ciudaes medró de forma esponencial, o tamién notres, como delles ciudaes del Cinturón del Óxidu del noreste d'Estaos Xuníos, que perdieron la so identidá independiente al pesllar les industries asitiaes nella y pasaron a convertise en ciudaes dormitoriu d'otres mayores, como Pittsburgh[2].
N'España, dellos exemplos de ciudaes d'esti tipu son Móstoles y Rivas-Vaciamadrid en Madrid, Getxo y Barakaldo en Vizcaya (área metropolitana de Bilbao), Santa Cruz de Bezana en Cantabria o los pueblos que formen l'Aljarafe, como Castilleja de la Cuesta, en Sevilla. Rescampla, perriba de toos, l'exemplu d'Alcorcón, nel área metropolitana de Madrid. La so configuración como ciudá dormitoriu entamó na década de 1960, pero la so configuración actual como centru de servicios fae que yá nun seya cenciello clasificala como ciudá dormitoriu de Madrid. El so llugar ocupáronla otres, como Getafe, que sicasí entama a tener una actividá industrial propia, o Leganés.
Otres vegaes, surden como resultáu buscáu d'una decisión empresarial. Asina, la privatización de la rede nacional de ferrocarriles en Xapón, na década de 1980, marcó l'aniciu de la construcción, poles propies empreses propietaries de les redes, de nueves árees residenciales y comerciales a lo llargo de les sos llínies como una forma d'asegurase'l tráficu de viaxeros nos sos trenes, que son el mediu de tresporte más utilizáu pa la migración pendular nesi país[3].
Efectos
editarLos llugares nos que los trabayadores migrantes tienen salarios buenos y el preciu de la vivienda na ciudá dormitoriu ye menor que nos de la ciudá na que trabayen el resultáu ye una medría del preciu de la vivienda na ciudá dormitoriu, y esto atrae servicios pa los nuevos pobladores nún procesu asemeyáu a la xentrificación, que puede forciar a los habitantes tradicionales a tener que colar d'ella al nun ser capaces de pagar los precios crecientes. Esti procesu puede ser tamién estimuláu poles autoridaes llocales, por exemplu restrinxendo la construcción de vivienda barata nes fasteres más averaes a los centros d'empléu.
El númberu de ciudaes dormitoriu tien medrao nos países desarrollaos demientres el sieglu XX como resultáu de la tendencia de la xente a mudase dende les ciudaes a la zona rural circundante. Tendencia propia, o resultáu del incentivu de actores privaos interesaos nello. Al exemplu xaponés ya citáu podemos xunir el casu de Londres, donde de magar la década de 1920 la Metropolitan Railway fomentó'l desplazamientu de población dende'l centru de Londres a lo que yeren pueblos y pasaron a ser ciudaes dormitoriu, como in Buckinghamshire o Hertfordshire.
El desarrollu d'estes ciudaes obliga a les autoridaes a desarrollar infraestructures de tresporte y a estender les redes de tresporte públicu.
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ «Mobilidade: paulistano leva uma hora e meia para ir e voltar do trabalho» (portuguese). Consultáu'l 4 December 2021.
- ↑ «Archived copy». Office of Management and Budget. Consultáu'l 2014-08-31.
- ↑ https://www.ft.com/content/9f7f044e-1f16-11e9-b2f7-97e4dbd3580d, "Privatisation: the UK looks for secrets of Japan’s success, Unlike in Britain, fares and subsidies have been tightly controlled under private ownership", Robin Harding in Tokyo , The Financial Times, 28 de xineru de 2019.
Datos: Q828359
