Wikipedia

Claire Bishop

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente

Claire Bishop (febreru de 1971) ye una historiadora d'arte, crítica, autora y profesora nel Departamentu d'Historia del Arte nel CUNY Graduate Center, Nueva York dende setiembre de 2008.[4] Bishop ye editora de los llibros Participation (2006) y Installation Art: A Critical History (2005) y ye collaboradora de munches revistes d'arte incluyendo Artforum y October.

Claire Bishop
Vida
Nacimientu febreru de 1971[1] (53 años)
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu [1]
Estudios
Estudios Universidá de Cambridge
Saint John's College (es) Traducir
Universidá d'Essex
Llingües falaes inglés[2]
Oficiu historiadora del arte
Emplegadores Universidá de la Ciudá de Nueva York
Premios
clairebishopresearch.blogspot.com
Cambiar los datos en Wikidata

El so ensayu Antagonismu y estética relacional (n'inglés Antagonism and Relational Aesthetics) qu'apaeció en October en 2004, sigue siendo una crítica influyente de la estética relacional.[5] Los sos llibros fueron traducíos a más de dieciocho llingües.[6]

Educación y vida temprana editar

Bishop estudió Historia del Arte na Universidá St. John, Cambridge (1990-1994) y completó el so MA y Ph.D na Universidá de Essex en 1996 y 2002 respeutivamente. Convertir en profesora acomuñada nel Departamentu d'Historia d'Arte na Universidá de Warwick, Coventry de 2006 a 2008 y en Tutor en Teoría Crítica nel Departamentu de Curaduría d'Arte Contemporáneo na Royal College of Art, Londres de 2001 a 2006.[7]

Carrera editar

La investigación actual de Claire Bishop enceta l'impautu de les teunoloxíes dixitales nel arte contemporáneo, según les cuestiones de amateurismo y "de-skilling" na danza contemporánea y l'arte de performance.[8] El so llibru recién Artificial Hells: Participative Art and the Politics of Spectatorship (2012) ye la primer visión histórica y teórica del arte participativo socialmente comprometíu, más conocíu nos Estaos Xuníos como "práutica social". Nél, Bishop sigue la trayeutoria del arte del sieglu XX y esamina momentos clave nel desenvolvimientu d'una estética participativa. Esti Itinerariu recueye'l Futurismu y el Dada; la Internacional Situacionista; Happenings n'Europa del Este, Arxentina y París; el Movimientu de les Artes Comuñales de 1970; y el Artists Placement Group. Conclúi con un discutiniu de proyeutos educativos al llargu plazu d'artistes contemporáneos como Thomas Hirschhorn, Tania Bruguera, Pawel Althamer y Paul Chan.[9] Artificial Hells: Participatory Art and the Politics of Spectatorship foi revisáu nuna amplia gama de publicaciones incluyendo Art in America, Revista d'Arte, CAA Reviews (College Art Association), Art Review, Art Montly y TDR: The Drama Review.[10][11][12][13][14][15] En 2013, Artificial Hells ganó'l Frank Jewett Mather Prize pola crítica d'arte y el premiu de llibru ASAP, y en 2016 foi traducíu al español pola editorial Taller d'Ediciones Económiques en Méxicu.[16]

Publicaciones escoyíes editar

Publicaciones n'español editar

  • Infiernos artificiales. Arte participativo y polítiques de la espectaduría (tr. Israel Galina Vaca) / Taller d'Ediciones Económiques, 2016 (ISBN 978-607-965-195-4)[16]

Referencies editar

  1. ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Companies House. Identificador de oficial de la Companies House: XSDYFpniIG1iBqTeguR5DKCsTvA. Data de consulta: 12 avientu 2021.
  2. ↑ Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: jo2015871071. Data de consulta: 1r marzu 2022.
  3. ↑ URL de la referencia: https://www.gf.org/announcements/. Data de consulta: 20 abril 2024.
  4. ↑ «'Ruin lust' dominates contemporary art, says US author and academic Claire Bishop». Consultáu'l 25 de marzu de 2015.
  5. ↑ «Former West Conference Bio».
  6. ↑ «Claire-Bishop-2007 | Art, Theory, Practice». Consultáu'l 30 d'avientu de 2016.
  7. ↑ «Páxina/12 :: les12». Consultáu'l 30 d'avientu de 2016.
  8. ↑ «CUNY Faculty Bio».
  9. ↑ (2012) Artificial Hells: Participatory Art and the Politics of Spectatorship. Versu, páx. back cover. ISBN 978-1-84467-690-3.
  10. ↑ Heartney, Eleanor (xunu de 2012). «Can Art Change Lives?». Art in America 100 (6):  p. 67. 
  11. ↑ Charnley, Kim (Summer 2014). «Criticism and Cooperation». Art Journal 73 (2):  páxs. 116–118. doi:10.1080/00043249.2014.949523. 
  12. ↑ Widrich, Mechtild (12 d'agostu de 2013). «Artificial Hells: Participatory Art and the Politics of Spectatorship». CAA Reviews (College Art Association):  páxs. 1–3. 
  13. ↑ Charlesworth, J.J. (ochobre de 2012). «Artificial Hells Participatory Art and the Politics Spectatorship». Art Review (62):  p. 142. 
  14. ↑ Quaintance, Morgan (setiembre de 2012). «Artificial Hells». Art Monthly (359):  p. 37. 
  15. ↑ Watt, Kenn (2014). «Artificial Hells: Participatory Art and the Politics of Spectatorship by Claire Bishop (review)». TDR: The Drama Review 58 (1):  páxs. 181–183. doi:10.1162/dram_r_00340. 
  16. ↑ 16,0 16,1 Taller d'Ediciones Económiques traducen ‘Infiernos artificiales'. Excélsior. 15 de mayu de 2016. http://www.excelsior.com.mx/espresiones/2016/05/15/1092644. Consultáu'l 30 d'avientu de 2016. 

Enllaces esternos editar

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Claire_Bishop&oldid=3841133»