Concepció Casanova i Danés
Concepció Casanova i Danés (30 d'avientu de 1906, Campdevànol – 7 de marzu de 1991, Sant Boi de Llobregat)[1][2] foi filóloga, poeta, maestra y traductora.[3][4]
Concepció Casanova i Danés | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Campdevànol, 30 d'avientu de 1906 |
| Nacionalidá |
 España |
| Muerte | Sant Boi de Llobregat, 7 de marzu de 1991 (84 años) |
| Familia | |
| Hermanos/es | Ramon Casanova i Danés |
| Estudios | |
| Estudios |
Universidá de Barcelona Universidá d'Oxford Universidá Central |
| Llingües falaes | catalán |
| Oficiu | profesora, filóloga, traductora |
 | |
Quinta fía del matrimoniu ente Damià Casanova i Mariña y Josefa Danés i Vernedes, quien morrió por entueyos en pártolu de Concepció.
Formación
editarEl so padre, bien concenciáu na necesidá de tresformamientu de la sociedá familiar, animó a los sos fíos a estudiar, lo que fizo posible a Concepción unes oportunidaes que yeren difíciles de consiguir pa les muyeres na so dómina. Treslladar a Barcelona (morando nel Pensionado de la Misericordia na cai Montalegre) onde va cursar estudios secundarios y recibe clases d'inglés nel Institutu de Cultura y Biblioteca Popular pa la Muyer (1920-1925). Tamién va faer los estudios de la Escuela Cimera de Bibliotecaries (1923 a 1924).[2][4]
En 1927, con 20 años, el so padre concéde-y la emancipación.[4]
Estudió filosofía na Universidá de Barcelona (1927-30), y en 1929 en llicenciándose, treslladar a Madrid, onde va empecipiar los estudios pa doctorase por esa Universidá.[2][4]
Mientres el 1930-1931 mover a estudiar na Universidá d'Oxford, arcea pola Diputación de Barcelona gracies al so espediente académicu. Ellí va estudiar filosofía nel Balliol College y nel Christ Church; y lliteratura llatina en Pembroke College y nel Keble College. La irregularidá nel pagu de la beca causará-y dellos problemes económicos. Mientres la so estancia en Gran Bretaña conoció y entabló amistá con Jorge Guillén.[2][3][4]
Torna a Madrid pa la llectura de la so tesis doctoral titulada "Luis de León como traductor de los clásicos", presentada en 1932, que-y dexó llograr un premiu estraordinariu.[2][3][4][5]
Trayeutoria profesional
editarEmpezó una trayeutoria profesional nel mundu de la docencia, ocupando plaza nun primer momentu nel Institutu Escuela Ausiàs Marc, xera que compaxinó cola direición de diversos cursos monográficos nel seminariu de pedagoxía de la Universidá de Barcelona.[2][3][4][6]
Tamién realizó, dende 1925, collaboraciones en prensa (artículos, poemes y traducciones), tanto comarcal como xeneral (apaecen publicaciones sos en: Diari de Sabadell, El Borinot, Art Novell, Ciutat de Manresa, Revista de Catalunya, La Veu de Catalunya, La Nau, Ginesta, Hèlix, La Publicitat, Mirador, Claror, etc.);[4] y tamién en radio, onde collaboró en Radio Asociación de Cataluña.[2][3][4]
Foi conferenciante y dio recitales poéticos en diverses instituciones culturales de la so dómina, ente les que destaquen: el Atenéu Barcelonés, el de Girona, la Mutua Escolar Blanquerna, amás d'otres instituciones comarcales.[2][3][4]
En 1928 publicó un primer llibru de poemes, "Núria", al que siguió en 1930 el so poemariu más importante, "Poemes nel temps", consideráu nel so momentu como un finxu na nueva poesía catalana de vanguardia.[2][3][4][5]
Entrín y non publicó tamién l'ensayu "Ideal de la vida de dues contraposades joventuts" (1929) y en 1935 la so traducción de Polliucte de Corneille foi gallardoniada col premiu de traducción del Teatru Universitariu de Cataluña.[2][3][5]
Dende 1933 hasta 1936 ye la responsable de cursos monográficos como «La poesia a l'escola», de trabayos de seminariu y llaboratoriu ("El llenguatge nel nen") y d'otros talleres, dalgunos en collaboración cola doctora Margarita Comas, como por casu «La formació dels conceptes científics i del llenguatge del nen».[4]
A partir de 1935 la información sobre la so vida profesional, y personal mengüen considerablemente. Nesi añu casóse con Ramón Serra i Roca y treslládense a Francia. Una desgracia personal, la perda de les sos fíes ximielgues que nacieron prematuramente muertes, provóca-y una crisis que la fixo ingresar nuna institución de salú mental, primero en Francia y dempués en Barcelona. Permaneció ingresada n'instituciones d'esti tipu hasta que'l 7 de marzu de 1991, morrió a los 84 años.[2][3][4]
Referencies
editar- ↑ Alemany, Neus Real, Magda. «Escriptores republicanes». Consultáu'l 9 de payares de 2017.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 «Concepció Casanova i Danés» (ca-ye). Consultáu'l 9 de payares de 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 «Concepció Casanova i Danés | enciclopèdia.cat» (catalán). Consultáu'l 30 de payares de 2017.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 CASANOVA I ROCA, Jordi. (2007). «[http://www.raco.cat/index.php/annalsCER/article/viewFile/225906/307438 ESBÓS BIOGRÀFIC I LITERARI DECONCEPCIÓ CASANOVA I DANÉS (CAMPDEVÀNOL, 1906 – SANT BOI DE LLOBREGAT, 1991). POEMES NEL TEMPS]». ANNALS DEL CENTRE D’ESTUDIS COMARCALS DEL RIPOLLÈS 2007-2008. http://www.raco.cat/index.php/annalsCER/article/viewFile/225906/307438. Consultáu'l 30 de payares de 2017.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Alemany, Neus Real, Magda. «Escriptores republicanes». Consultáu'l 30 de payares de 2017.
- ↑ Domènech, Salvador Domènech i (2009). Els alumnes de la Generalitat: els instituts-escola republicans (en catalán). L'Abadia de Montserrat. ISBN 9788498831900. Consultáu'l 30 de payares de 2017.
Datos: Q44150081
